Rezerwa Federalna: stulecie ewolucji monetarnej Stanów Zjednoczonych

110. rocznica powstania Rezerwy Federalnej to nie tylko świadectwo stulecia polityki pieniężnej, ale także jej miejsca w ewolucji amerykańskiej gospodarki. Założona w grudniu 23 grudnia 1913 r., na mocy Ustawy o Rezerwie Federalnej, Fed stał się od tego czasu bijącym sercem krajowego systemu finansowego.

Kluczowe dania na wynos

Rezerwa Federalna, utworzona w grudniu br. 23, 1913, przeszedł znaczącą ewolucję na przestrzeni ponad 100 lat.
Musiała dostosować swoje role i obowiązki w odpowiedzi na wydarzenia takie jak wojny, pandemie, Wielki Kryzys i Wielka Recesja.
Obchody stulecia Rezerwy Federalnej w 2013 roku podkreśliły jej historię, osiągnięcia i zaangażowanie promowanie społecznego zrozumienia jego mandatu, struktury i funkcji poprzez różnorodne działania i edukację zasoby.

Rocznica to coś więcej niż tylko chronologiczny kamień milowy. Symbolizuje zdolność adaptacji i wpływ instytucji, która przetrwała burze gospodarcze, poruszała się przez okresy znaczącą zmianę i odegrał kluczową rolę w kształtowaniu krajobrazu finansowego USA, często w sposób nieprzejrzysty dla Amerykanów publiczny.

instagram viewer

Historia Systemu Rezerwy Federalnej

System Rezerwy Federalnej to Bank centralny Stanów Zjednoczonych, ustanowiony przez Kongres w 1913 r. Jego głównym celem jest zwiększenie stabilności amerykańskiego systemu bankowego. System Rezerwy Federalnej składa się z centralnej, niezależnej agencji rządowej – Zarządu Gubernatorzy w Waszyngtonie i 12 regionalnych banków Rezerwy Federalnej zlokalizowanych w głównych miastach na całym świecie Stany Zjednoczone.

System Rezerwy Federalnej ewoluował w ciągu swojej ponad 100-letniej historii. Rozszerzyła swoje role i obowiązki w odpowiedzi na wydarzenia takie jak Wielki Kryzys w latach trzydziestych XX wieku i Wielka Recesja w pierwszej dekadzie XXI wieku.

Poniżej znajduje się krótka historia Systemu Rezerwy Federalnej:

Fundacja i wczesne lata (1913–1920)

1913: The Ustawa o Rezerwie Federalnej z 1913 r uchwalił Kongres, mając na celu ustabilizowanie amerykańskiego systemu bankowego i rozwiązanie takich problemów, jak „nieelastyczna waluta”.
Po 1913 r.: Fed wprowadził Notatki Rezerwy Federalnej, która stała się dominującą formą waluty amerykańskiej i prawny środek płatniczy.
Okres I wojny światowej: Fed odegrał kluczową rolę w finansowaniu wysiłków wojennych poprzez sprzedaż obligacji, a jego polityka zaczęła kształtować amerykański system płatności i politykę pieniężną.

Wielki Kryzys (1930)

1929 do 1933: Gospodarka USA stanęła przed Wielka Depresja, poważnie wpływając na produkt krajowy brutto, zatrudnienie i stabilność bankową. Fed spotkał się z krytyką za niewystarczającą reakcję na panikę bankową i pogorszenie koniunktury gospodarczej.
1933 do 1935: Uchwalane są ustawy bankowe, zmieniające strukturę Fed i redystrybuujące władzę w systemie. Ta scentralizowana władza w Rada Gubernatorów i zrewidowała swoją rolę w regulacji systemu bankowego.

II wojna światowa i okres powojenny (lata 40. do 50. XX w.)

1941 do 1945: Fed wspierał wysiłki wojenne, utrzymując niskie stopy procentowe pożyczek rządowych.
Po wojnie: Fed zmagał się z powojennym wzrostem i inflacją, dostosowując stopy procentowe i regulując pieniądz podaży oraz wykorzystanie innych narzędzi polityki pieniężnej w celu kontrolowania inflacji i zapewnienia zrównoważonej gospodarki wzrost. Fed stanął w obliczu przeciągania liny ze skarbem państwa w sprawie kontroli stóp procentowych i autonomii polityki pieniężnej.

Po Porozumieniu Fed (1951–1960)

1951: Porozumienie Treasury-Fed z 1951 r. pomiędzy Departamentem Skarbu USA a Rezerwą Federalną, ustanowione niezależność Fed w ustalaniu polityki pieniężnej, odrębnie od obowiązków Skarbu Państwa w zakresie zarządzania długiem. Porozumienie zapoczątkowało nową erę, w której Rezerwa Federalna miała większą niezależność i miało kluczowe znaczenie dla jej zdolności do stawienia czoła inflacji i innym wyzwaniom gospodarczym w kolejnych dziesięcioleciach.
Lata 50. do 60. XX wieku: Fed radzi sobie ze zmieniającymi się warunkami gospodarczymi, równoważąc cele stabilności cen i wzrostu gospodarczego.

Wielka inflacja (koniec lat 60. – 70. XX w.)

Późne lata 60. i 70. XX w.: Fed początkowo miał trudności z kontrolowaniem inflacji, częściowo z powodu nacisków politycznych ze strony Fed Administracja Nixona i wewnętrzne argumenty mówiące, że istnieje kompromis między bezrobociem a bezrobociem inflacja (Krzywa Phillipsa).
Lata 70.: Pod koniec lat 70. Fed zaczął opowiadać się za zaostrzeniem polityki pieniężnej w celu ograniczenia inflacji za czasów Paula Volckera, jednego z najważniejszych przewodniczących Fed. Doprowadziło to do znacznych podwyżek stóp procentowych.

Wielka moderacja (od lat 80. do początku XXI wieku)

Lata 80. do 2000.: Fed, zwłaszcza pod przewodnictwem Paula Volckera, podjął agresywne działania w celu stłumienia inflacji, po czym nastąpił okres względnej stabilności gospodarczej i niskiej inflacji.
Zmiany legislacyjne: Przyjęto kilka ustaw, które zmieniły krajobraz bankowości i Rezerwy Federalnej. The Ustawa Gramma-Leacha-Blileya, uchwalona w 1999 r., uchyliła część ustawy Glassa-Steagalla, zezwalającej bankom, firmom zajmującym się papierami wartościowymi i towarzystwom ubezpieczeniowym na łączenie się, co doprowadziło do masowych fuzji w branży usług finansowych.

Wielki kryzys finansowy i recesja (2007–2009)

2007 do 2009: W odpowiedzi na kryzys finansowy Fed obniżył stopy procentowe do poziomu bliskiego zera i wdrożył je luzowanie ilościowe w celu zastrzyku płynności w gospodarce.
2010: Ustawa Dodda-Franka wprowadza istotne zmiany regulacyjne, a Fed dostosowuje swoją rolę nadzorczą do nowych ram regulacyjnych.

Pandemia COVID-19 i nie tylko (od 2020 r. do chwili obecnej)

2020: W obliczu zastoju gospodarczego na początku pandemii Covid-19 Fed obniżył stopy procentowe niemal do zera i kupił ogromne ilości rządowych i zabezpieczonych hipoteką papierów wartościowych, aby wesprzeć gospodarka.
2021 i później: Fed w dalszym ciągu dostosowuje się do krajobrazu gospodarczego po pandemii i porusza się po nim, dostosowując politykę tak, aby wspierać ożywienie gospodarcze. Wraz z zakłóceniami w łańcuchu dostaw i wydarzeniami geopolitycznymi na początku lat 20. XX w. inflacja ponownie wzrosła. Fed zareagował szybko, agresywnie podnosząc stopy procentowe, aby walczyć z inflacją.

Obchody stulecia Fed

Rezerwa Federalna zazwyczaj zachowuje dyskrecję i zwykle nie świętuje swoich urodzin. Jednak stulecie istnienia pozwoliło mu nagłośnić swoją historię i rolę w gospodarce.

W grudniu Rezerwa Federalna obchodziła stulecie swojego istnienia. 23 grudnia 2013 r., uruchamiając nowe zasoby mające na celu zwiększenie zrozumienia przez społeczeństwo jego roli i historii. Fed uruchomił także History Web Gateway, która zawiera jego archiwa i przydatne informacje na temat kluczowych momentów i liczb w jego rozwoju. Fed wykorzystał także okazję do uruchomienia inicjatyw edukacyjnych skierowanych do szkół i społeczeństwa.

Znaczenie Systemu Rezerwy Federalnej

Rezerwa Federalna pełni funkcję banku centralnego Stanów Zjednoczonych. Oto trzy podstawowe role:

Zarządzanie polityką pieniężną: Najbardziej widoczną rolą Fed jest kontrolowanie polityki pieniężnej kraju. Dostosowując stopy procentowe i wpływając na podaż pieniądza, mandat Fed obejmuje osiąganie celów maksymalne zatrudnienie, stabilizacja cen (tj. kontrolowanie inflacji) i łagodzenie w dłuższej perspektywie stopy procentowe.
Nadzór i regulacja bankowa: Fed nadzoruje i reguluje banki w celu ochrony integralności krajowego systemu bankowego i finansowego oraz ochrony praw kredytowych konsumentów.
Usługi finansowe: Fed świadczy różne usługi finansowe, obsługuje krajowy system płatności, dystrybuuje walutę krajową i działa jako agent fiskalny rządu USA.

Rezerwa Federalna odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu gospodarki USA poprzez decyzje dotyczące polityki pieniężnej. Wpływając na stopy procentowe i kontrolując podaż pieniądza, Fed może albo stymulować wzrost gospodarczy, albo hamować w czasach inflacji. Podczas pogorszenia koniunktury gospodarczej Fed często obniża stopy procentowe, aby zachęcić do zaciągania pożyczek i inwestycji. I odwrotnie, w okresach inflacji może podnosić stopy procentowe, aby ochłodzić gospodarkę.

Jak Fed wpływa na stopy procentowe

Fed wpływa na stopy procentowe przede wszystkim poprzez swoją politykę pieniężną. Oto jak to działa:

Stopa funduszy federalnych: Najbardziej bezpośrednim narzędziem stosowanym przez Fed jest ustalanie docelowej stopy procentowej, po której banki pożyczają sobie nawzajem w ciągu jednego dnia. Chociaż Fed nie ustala stóp procentowych bezpośrednio, wpływa na nie poprzez swoje stopy operacji otwartego rynku.
Operacje otwartego rynku: Fed kupuje i sprzedaje amerykańskie skarbowe papiery wartościowe na otwartym rynku, zwiększając w ten sposób podaż pieniądza w systemie bankowym. To z kolei skutkuje obniżeniem stopy funduszy federalnych. I odwrotnie, sprzedaż skarbowych papierów wartościowych powoduje zmniejszenie ilości środków w gospodarce, zacieśnienie podaży pieniądza i zwiększenie stopy funduszy federalnych.
Przecena: Jest to stopa procentowa pobierana przez Fed od banków komercyjnych za pożyczki krótkoterminowe. Obniżenie stopy dyskontowej sprawia, że kredytowanie staje się tańsze dla banków, co powinno zachęcić je do udzielania większej liczby kredytów przy jednoczesnym obniżeniu stóp procentowych dla konsumentów. Podniesienie stopy dyskontowej miałoby oczywiście skutek odwrotny.
rezerwy obowiązkowej: Fed może zmienić wielkość rezerw, jakie bank musi utrzymywać, co wpływa na ilość pieniędzy, jaką banki mogą pożyczyć. Niższe rezerwy obowiązkowe powinny prowadzić do większej akcji kredytowej i niższych stóp procentowych, natomiast wyższe wymogi mogą ograniczyć akcję kredytową i podnieść stopy.
Wytyczne Fed: Fed odgrywa ogromną rolę w sposobie, w jaki inwestorzy, przedstawiciele i społeczeństwo czytają jego wytyczne, prognozy i wszelkie liście herbaty znajdujące się w przemówieniach różnych urzędników Fed. Wszystko to wyznacza oczekiwania dotyczące przyszłych stóp procentowych, zwłaszcza jeśli są to oficjalne wytyczne Fed, i kształtuje oczekiwania rynkowe dotyczące gospodarki w najbliższej przyszłości.

Dzięki tym mechanizmom Fed może znacząco wpływać na warunki kredytowania w gospodarce, w tym na oprocentowanie kredytów konsumenckich, kredytów hipotecznych i obligacji.

Godne uwagi działania Fed

W całej swojej historii działania Fed odegrały znaczącą rolę w gospodarce i jej trajektorii. Na przykład działania Rezerwy Federalnej w pierwszych dziesięcioleciach jej istnienia uznano za zbyt nieśmiałe, aby uchronić gospodarkę przed kryzysami końca lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Początkowo Fed nie zapewnił wystarczającego wsparcia monetarnego, aby zapobiec upadkowi banków, co zaostrzyło pogorszenie koniunktury gospodarczej, które doprowadziło do Wielkiego Kryzysu, ponieważ było ich niewiele lub nie było ich wcale płynność. Spowodowało to błędną spiralę upadków i runów na banki.

Po II wojnie światowej Stany Zjednoczone przechodziły do gospodarki czasu pokoju. Fed pracował nad utrzymaniem niskiej inflacji i stabilizacją gospodarki. Okres ten uznano za sukces, ponieważ gospodarka stała się molochem przy stosunkowo niskiej inflacji. Jej dotychczasowe działania stworzyły precedens dla roli Fed w zarządzaniu pokryzysowymi przemianami gospodarczymi.

Jednak w latach 70. gospodarka amerykańska stanęła w obliczu poważnych bocznych wiatrów, w tym ogromnego wzrostu wydatków na wojnę w Wietnamie i szoków cenowych ropy. Pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku administracji Reagana Volcker i Rezerwa Federalna znacznie podnieśli stopy procentowe, aby walczyć z inflacją, co doprowadziło do krótkoterminowej recesji gospodarczej. Ostatecznie Fed przypisał sobie zasługi za swoje działania w zakresie kontrolowania spirali inflacyjnej pomimo trudności gospodarczych tamtego okresu i ustanowił skrajny precedens w zakresie sposobu, w jaki Fed radził sobie z inflacją. Inwestorzy wyciągnęli z tego wniosek, że jeśli dojdzie do takiej sytuacji, Fed podejmie trudne decyzje mające na celu ograniczenie inflacji, nawet kosztem krótkoterminowych problemów gospodarczych. Ponieważ inflacja może wzrosnąć po prostu w wyniku obaw, że inflacja będzie nadal rosła, miało to niemały wpływ od czasów Volckera.

Kolejnym wielkim kryzysem Fed w pierwszej dekadzie XXI wieku była Wielka Recesja, najpoważniejsze pogorszenie koniunktury gospodarczej od czasu Wielkiego Kryzysu, zapoczątkowanego przez upadek bańki na rynku nieruchomości, a następnie sytuację finansową kryzys. Fed pod przewodnictwem Bena Bernanke podjął bezprecedensowe kroki, w tym obniżył stopę funduszy Fed do niemal zera wdrażanie luzowania ilościowego, kupowanie dużych ilości rządowych i zabezpieczonych hipoteką papierów wartościowych w celu zastrzyku płynności gospodarka. Działaniom tym przypisywano zapobieżenie pogłębieniu się kryzysu gospodarczego i pomoc w ożywieniu gospodarczym.

W 2020 r. pandemia Covid-19 doprowadziła do faktycznego zatrzymania dużej części gospodarki, grożąc znaczącym pogorszeniem koniunktury gospodarczej na świecie. Fed szybko obniżył stopy procentowe niemal do zera i ponownie rozpoczął łagodzenie ilościowe. Utworzyła także kilka programów pożyczek awaryjnych w celu wsparcia przedsiębiorstw, stanów i samorządów lokalnych. Gdy w okresie ożywienia gospodarczego po Covid-19 pojawiła się inflacja, Fed podniósł stopy procentowe. Szybki i szeroko zakrojony charakter tych interwencji uwydatnił rolę Fed w największych kryzysach politycznych i gospodarczych od czasu jego powstania.

Przyszłość Rezerwy Federalnej

Nadchodzące dziesięciolecia działalności Fed prawdopodobnie przyniosą wiele zmian. Rezerwa Federalna, podobnie jak inne banki centralne, stoi przed wyzwaniem dostosowania się do szybkiego postępu technologicznego postępy, w tym rozwój walut cyfrowych, zarówno prywatnych (np. kryptowaluty), jak i potencjalnie publiczne (np. waluty cyfrowe banku centralnego). Fed będzie musiał zbadać, w jaki sposób te innowacje wpasowują się w istniejący system finansowy i jakie regulacje są niezbędne, aby zapewnić stabilność i integralność systemu. Szczególnie istotnym obszarem wartym obserwacji jest rozwój i potencjalne przyjęcie dolara cyfrowego.

Zmieniający się globalny krajobraz finansowy może również wymagać nowych lub zaktualizowanych przepisów. Rezerwa Federalna prawdopodobnie udoskonali swoje podejście do polityki pieniężnej, nadzoru bankowego i zarządzania ryzykiem systemowym. Mogłoby to obejmować bardziej rygorystyczne wymogi kapitałowe dla banków i zaktualizowane ramy postępowania w kwestiach finansowych kryzysów oraz ponowną ocenę sposobu wykorzystania narzędzi polityki pieniężnej, zwłaszcza w warunkach niskich stóp procentowych lub wysokiej inflacji środowiska.

Tradycyjna rola Rezerwy Federalnej w kontrolowaniu inflacji i wspieraniu pełnego zatrudnienia pozostaje zatem krytyczna. Tymczasem rosną spekulacje na temat tego, jak banki centralne, w tym Rezerwa Federalna, powinny poprzez swoją politykę reagować na zmiany klimatyczne oraz inne kryzysy ekologiczne i społeczne. Może to oznaczać włączenie ryzyka klimatycznego do monitorowania stabilności finansowej lub zbadania, w jaki sposób polityka pieniężna może wspierać szersze cele społeczne, niekoniecznie związane z zatrudnieniem, czyli polityki, bez których nie będzie miejsca spór.

Dlaczego utworzono Rezerwę Federalną?

W Stanach Zjednoczonych od dawna toczą się debaty na temat posiadania banku centralnego. Ostatecznie w grudniu utworzono System Rezerwy Federalnej. 23 września 1913, wraz z podpisaniem Ustawy o Rezerwie Federalnej przez prezydenta Woodrowa Wilsona. Motywacją do jego utworzenia była odpowiedź na niestabilność finansową i kryzysy bankowe, które okresowo nękały gospodarkę USA, zwłaszcza panikę z 1907 roku. Rezerwa Federalna została zaprojektowana, aby zapewnić bezpieczniejszy, bardziej elastyczny i stabilniejszy system monetarny i finansowy.

Czy Fed był pierwszym bankiem centralnym Stanów Zjednoczonych?

Nie, Rezerwa Federalna nie była pierwszym bankiem centralnym Stanów Zjednoczonych. Przed utworzeniem Rezerwy Federalnej w 1913 r. w USA istniały dwa wcześniejsze banki centralne:

Pierwszy Bank Stanów Zjednoczonych (1791–1811): Pierwszy Bank Stanów Zjednoczonych powstał dzięki pracy Aleksandra Hamiltona, pierwszego Sekretarza Skarbu, jako: a część jego planu ustabilizowania i poprawy kredytu narodowego oraz poprawy funkcjonowania działalności finansowej rządu USA obsługiwane. Jej statut nie został odnowiony po 20 latach z powodu sprzeciwu tych, którzy twierdzili, że faworyzuje wierzycieli i interesy handlowe nad rolnikami i robotnikami.
Drugi Bank Stanów Zjednoczonych (1816–1836): Po trudnościach finansowych wojny 1812 r. utworzono Drugi Bank Stanów Zjednoczonych. Podobnie jak jego poprzednik, również był czarterowany na 20 lat i spotykał się z podobnym sprzeciwem politycznym i społecznym. Statut banku wygasł w 1836 r. w wyniku walki z prezydentem Andrew Jacksonem, który stanowczo sprzeciwiał się zmianie statutu banku.

Jakie są główne zmiany legislacyjne, które wpłynęły na Fed?

Do najważniejszych zmian legislacyjnych, które miały wpływ na Rezerwę Federalną, należą ustawa Glassa-Steagalla z 1933 r., która utworzyła Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów i oddzieliła działalność komercyjną i inwestycyjną Bankowość; Ustawa o zatrudnieniu z 1946 r., która nakładała na Fed oczekiwania dotyczące promowania maksymalnego zatrudnienia; oraz ustawa Humphreya-Hawkinsa z 1978 r., która formalnie jako cele Fed określiła cele w postaci maksymalnego zatrudnienia, stabilnych cen i umiarkowanych długoterminowych stóp procentowych. Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów z 2010 r., uchwalona w odpowiedzi na Kryzys finansowy z lat 2007-2008 przyniósł istotne zmiany w regulacjach finansowych w Stanach Zjednoczonych Stany. Zwiększyło to obowiązki regulacyjne Rezerwy Federalnej w zakresie nadzorowania instytucji finansowych o znaczeniu systemowym.

Konkluzja

Jest oczywiste, że Fed odegrał kluczową rolę w kształtowaniu krajobrazu gospodarczego USA. panikuje na myśl o swojej współczesnej roli strażnika stabilności gospodarczej, Fed przekształcił się w jedną z najbardziej wpływowych instytucji globalnie. Należy pamiętać, że wpływ Rezerwy Federalnej wykracza poza Wall Street i politykę rządu. Jej decyzje dotyczące stóp procentowych, inflacji i regulacji finansowych mają wymierny wpływ na życie wszystkich Amerykanów. Od oprocentowania kredytów hipotecznych po konta oszczędnościowe, od rynków pracy po ceny towarów – polityka Fed odgrywa kluczową rolę w dobrobycie gospodarczym jednostek i społeczności w całych Stanach Zjednoczonych.