Czym jest „święta krowa” w inwestowaniu?
Czym jest święta krowa?
Święta krowa to mocno wyznawane przekonanie, które rzadko jest kwestionowane i jest w dużej mierze wolne od krytyki lub sprzeciwu. W związku z tym zasady uważane za święte krowy są często trzymane, nawet w obliczu sprzecznych dowodów.
Kluczowe dania na wynos
- Święta krowa to głęboko zakorzenione przekonanie, którego nie należy kwestionować ani przekraczać.
- W finansach i ekonomii święte krowy mogą odnosić się do założeń, takich jak wolnorynkowy kapitalizm, uczciwe płace lub powszechna opieka zdrowotna (w zależności od tego, z kim rozmawiasz).
- Czasami święte krowy są nadal trzymane, nawet jeśli udowodniono, że są mitami lub błędnie poinformowanymi.
Zrozumienie świętych krów
Święte krowy są często powszechnie trzymane, ale może to być również kwestia opinii. Świętą krowę można uznać za sprawdzoną w czasie mądrość. Idee oznaczone jako święte krowy mogą również odzwierciedlać czyjąś ideologię. Podczas gdy niektórzy mogą określać mianem świętej krowy „wolny rynek” lub „korporacje kapitalistyczne”, inni zaliczają do tej kategorii „płacę minimalną” lub „programy rządowe”.
W inwestowaniu i gdzie indziej termin ten jest często używany do odrzucenia wszelkich pomysłów, przeciwko którym autor się sprzeciwia. Kilka przykładów idei, które zostały nazwane świętymi krowami w finanse obejmują fundusze inwestycyjne, inwestowanie dywidend, oszczędzanie 15% dochodu na emeryturę, planowanie finansowe i Morningstar stylowe pudełko!.
Idee, które są określane mianem świętych krów, mogą być również przez niektórych określane jako „mity”, zwłaszcza gdy twierdzenie jest kwestionowane. Na przykład to, czy powszechna opieka zdrowotna powinna być zapewniana wszystkim obywatelom za darmo, może być świętą krową dla jednej grupy, ale uważane za śmieszne dla grupy przeciwnej.
Termin „święta krowa” nawiązuje do hinduizmu, który czci krowę jako święte zwierzę.
Obalanie Świętej Krowy? Maksymalizacja wartości dla akcjonariuszy
Obowiązkiem firmy jest maksymalizacja wartość dla akcjonariuszy jest dobrym przykładem świętej krowy. Powszechnie rozumie się, że dyrektorzy korporacyjni i kierownictwo mają obowiązek maksymalizacji wartości dla akcjonariuszy, szczególnie w przypadku spółek notowanych na giełdzie. Jednak orzeczenia prawne sugerują, że ta powszechna mądrość jest w rzeczywistości mitem praktycznym – w rzeczywistości nie ma prawnego obowiązku maksymalizacji zysków w zarządzaniu korporacją.
Pomysł ten można przypisać w dużej mierze nadmiernym skutkom jednego przestarzałego i powszechnie niezrozumianego orzeczenia wydanego w 1919 r. przez Sąd Najwyższy Michigan w Unik kontra Ford Motor Co., która dotyczyła prawnego obowiązku większościowego akcjonariusza większościowego wobec akcjonariusza mniejszościowego, a nie maksymalizacji wartości akcjonariusza. Uczeni prawni i organizacyjni, tacy jak Lynn Stout i Jean-Philippe Robé, szczegółowo omówili ten mit. Doszli do wniosku, że maksymalizacja akcjonariuszy jest nie tylko błędną interpretacją mandatu prawnego, ale także myli cel celów firmy z szerszym zbiorem interesariuszy. W rzeczywistości argumentują silniej niż stawianie akcjonariuszy; zainteresowanie najpierw szkodzi inwestorom, korporacjom i opinii publicznej.
Chociaż artykuły te zostały opublikowane na początku 2010 roku, dekadę później mantra maksymalizacji wartości dla akcjonariuszy pozostaje w przekonaniu wielu osób i kierownictwa firm. To sprawia, że jest to święta krowa, którą trudno zabić.