Uwaga w stosunku do spreadu obligacji (NOB) Definicja

Co to jest uwaga dotycząca spreadu obligacji (NOB)?

Nota przeciwko spreadowi obligacji (NOB), znana również jako nota nad spreadem obligacji, to handel parami utworzony poprzez zajęcie pozycji kompensacyjnych w 30-letnim Skarbie Państwa kontrakty terminowe na obligacje ze stanowiskami od dziesięciu lat Banknoty skarbowe. Zasadniczo jest to zakład na względną rentowność tych odpowiednich instrumentów dłużnych.

Zrozumienie noty przeciwko spreadowi obligacji (NOB)

Spread Note versus Bond (NOB) lub, jak powszechnie wiadomo, spread note over bond pozwala na kontrakty terminowe inwestorzy obstawiają oczekiwane zmiany krzywej dochodowości, czyli różnicę między oprocentowaniem długo- i krótkoterminowym stawki.

Kupno lub sprzedaż spreadu NOB zależy od tego, czy inwestor spodziewa się, że krzywa dochodowości się wystroi, czy spłaszczy. Krzywa strome kiedy stopy długoterminowe rosną bardziej niż stopy krótkoterminowe. Dzieje się tak w większości normalnych warunków rynkowych, kiedy gospodarka się rozwija, a inwestorzy są gotowi podejmować długoterminowe ryzyko.

I odwrotnie, krzywa dochodowości ma tendencję do spłaszczyć kiedy inwestorzy stają się bardziej niechętni ryzyku lub gdy gospodarka się kurczy. Może to wskazywać na słabość gospodarczą, ponieważ rynek oczekuje niskich stóp procentowych i inflacji. W skrajnych przypadkach krzywa dochodowości może nawet odwracać, co oznacza, że ​​krótkoterminowe obligacje tymczasowo przynoszą wyższe zyski niż obligacje długoterminowe.

Rentowności poruszają się odwrotnie do cen obligacji. Na przykład słabsza wycena obligacji skutkuje wyższymi rentownościami. Dzieje się tak dlatego, że Skarb Państwa będzie musiał zaoferować wyższą rentowność, aby zrekompensować spadek popytu rynkowego na obligacje. Silniejsza wycena obligacji skutkuje niższymi rentownościami, ponieważ popyt jest wysoki, a inwestorzy wymagają mniejszej rekompensaty za zakup obligacji.

Jak handlować notą przeciwko spreadowi obligacji (NOB)

ten Giełda handlowa w Chicago (CME) regularnie publikuje współczynnik zabezpieczenia, reprezentujący względną rentowność kontraktów skarbowych, które są potrzebne do zawarcia transakcji na spreadzie NOB. Stosunek 2:1 sugeruje, że potrzeba dwóch dziesięcioletnich kontraktów na każdy 30-letni kontrakt na obligacje, aby umieścić je w obrocie NOB.

Trader, który spodziewa się spłaszczenia krzywej dochodowości, sprzeda spread NOB. W tym przypadku oznacza to, że sprzedadzą dwa kontrakty na obligacje dziesięcioletnie, a kupią kontrakt na obligacje 30-letnie o dłuższym terminie zapadalności. Jeśli ich handel się powiedzie, rentowność dziesięcioletnich obligacji wzrośnie szybciej niż rentowność obligacji 30-letnich. Wartość obligacji długoterminowej wzrośnie w stosunku do ceny dziesięcioletniego banknotu.

I odwrotnie, jeśli trader spodziewa się, że krzywa dochodowości się wystroi, kupi spread NOB. Odbywa się to poprzez kupowanie obligacji dziesięcioletnich o krótszym terminie zapadalności i sprzedaż obligacji 30-letnich o dłuższym terminie zapadalności. Ten trader zarobi pieniądze, jeśli rentowność 30-letnich obligacji wzrośnie szybciej niż rentowność dziesięcioletnich obligacji. Cena rynkowa obligacji krótkoterminowych wzrośnie w stosunku do wartości obligacji.

Spread obligacji jako wskaźnik ekonomiczny

Spread NOB jest użytecznym wskaźnikiem nastrojów rynkowych. Jeśli inwestorzy kontraktowi futures w przeważającej mierze tracą pozycję krótką na 30-letniej obligacji, a długo na 10-letniej, wskazuje to, że panujący na rynku nastrój oczekuje, że długoterminowe stopy procentowe wzrastać.

I odwrotnie, jeśli inwestorzy przytłaczająco zajmują długie pozycje na 30-letnich obligacjach, a krótkie na dziesięcioletnich, odzwierciedla to ich przekonanie, że długoterminowe rynkowe stopy procentowe spadną.