Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych – definicja

Czym jest ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych?

Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych została uchwalona podczas administracji Hoovera w 1932 roku. Został zaprojektowany, aby zachęcić do posiadania domu poprzez zapewnienie źródła tanich funduszy dla banków członkowskich do wykorzystania przy udzielaniu kredytów hipotecznych. Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych była pierwszą z serii ustaw, które miały na celu uczynienie posiadania domu możliwym do osiągnięcia celem dla większej liczby Amerykanów.

Geneza ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych

Ustawa o federalnym banku kredytów mieszkaniowych została podpisana przez prezydenta Herberta Hoovera 22 lipca 1932 r. Prezydent Hoover, podpisując ustawę, powiedział, że zamierza „utworzyć szereg banków dyskontowych dla kredytów hipotecznych, realizujących funkcja dla właścicieli domów nieco podobna do tej wykonywanej w sektorze komercyjnym przez Banki Rezerwy Federalnej poprzez ich dyskonto budynków."

W momencie wejścia w życie ustawy Stany Zjednoczone znajdowały się w stanie Wielkiego Kryzysu, a banki nie miały pieniędzy na: pożyczać konsumentom na kredyty hipoteczne, ponieważ Amerykanie w panice rzucili się na banki i wycofali wszystkie swoje depozyty. Jednocześnie posiadacze kredytów hipotecznych, którzy stracili pracę, byli: niewykonanie zobowiązania od kredytów mieszkaniowych. Ta niewypłacalność dodatkowo zmniejszyła ilość pieniędzy, które banki miały do ​​pożyczania. Architekci ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych zamierzali wstrzyknąć pieniądze do systemu bankowego i udostępnić konsumentom kredyty hipoteczne, stymulując w ten sposób rynek mieszkaniowy. W następnym roku, po uchwaleniu ustawy o federalnych bankach pożyczkowych, prezydent Franklin Roosevelt utworzył Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów, utworzoną na mocy ustawy o bankowości z 1933 r. (zwanej również Glass-Steagall Act), ubezpieczającej poszczególne depozyty bankowe od utraty w celu przywrócenia wiary w system bankowy.

Instytucje utworzone przez ustawę o federalnym banku kredytów mieszkaniowych

Ustawa ta utworzyła zarówno Zarząd Federal Home Loan Bank, jak i Federal Home Loan Banks. Zarząd Federal Home Loan Bank czarterował i zarządzał Federalnymi Bankami Oszczędnościowymi i Pożyczkowymi oraz organizacjami. System Federal Home Loan Bank rozpoczął działalność od 12 niezależnych, regionalnych banków hurtowych z całkowitym finansowaniem w wysokości 125 mln USD. FHLB miały udostępnić te środki instytucjom bankowości detalicznej, takim jak kasy oszczędnościowe, banki spółdzielcze, towarzystwa ubezpieczeniowe, spółdzielnie budowlane i pożyczkowe, rozwój społeczności organizacje.

Kolejne zmiany w ustawie o Federal Home Loan Bank Act

W 1989 roku Ustawa o reformie instytucji finansowych, windykacji i egzekucji z 1989 r. (FIRREA) został przekazany w odpowiedzi na kryzys oszczędnościowo-kredytowy (S&L) lat osiemdziesiątych. Podczas kryzysu S&L prawie jedna trzecia instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych w Stanach Zjednoczonych zawiodła. FIRREA wyeliminowała Zarząd Federal Home Loan Bank oraz Federalną Korporację Ubezpieczeń Oszczędnościowych i Kredytowych (FSLIC) i utworzyła Office of Thrift Supervision (OTS) i Resolution Trust Corporation (RTC), aby zapewnić większą stabilność i odpowiedzialność między pożyczkodawcy.

Ustawa o mieszkalnictwie i reformie gospodarczej z 2008 r. ustanowiła Federalną Agencję Finansowania Mieszkalnictwa i powierzyła jej regulowanie systemu FHLB. Od 2000 roku, kiedy to oszczędności były głównymi kredytobiorcami FHLB, zaczęły dominować banki komercyjne i firmy ubezpieczeniowe.

Plusy i minusy ustawy Federal Home Loan Bank Act

Zwolennicy ustawy o federalnym banku kredytów mieszkaniowych i innych programów dopłat do kredytów twierdzą, że posiadanie domu było niezbędne dla ożywienia gospodarczego kraju w czasie obowiązywania ustawy. Twierdzą również, że dotacje nadal skutkują silniejszymi społecznościami lokalnymi i wyższą ogólną jakością życia.

Krytycy twierdzą jednak, że ta długa tradycja federalnych dotacji na kredyty hipoteczne wypaczyła rynek mieszkaniowy. Obawiali się, że to zniekształcenie doprowadzi do zbyt łagodnych standardów kredytowych i nienaturalnie wysokich cen mieszkań. Wątpiący twierdzą, że finansowanie poprzez ustawę prowadzi do cyklu nieruchomości mieszkaniowych z szerokimi wahaniami między krach i boom.

Istnieją obawy, że wzrost federalnych banków pożyczkowych i zwiększenie zależności od finansowania FHLB, wraz z wzajemne powiązania systemu finansowego mogą oznaczać, że wszelkie niepokoje wśród FHLB mogą zostać przeniesione na inne firmy i rynków.