Dlaczego wskaźnik cen konsumpcyjnych jest kontrowersyjny?

ten Biuro Statystyki Pracy (BLS) wytwarza Indeks cen konsumpcyjnych (CPI). Jest to najczęściej obserwowana i używana miara stopy inflacji w USA. Służy również do określenia realny produkt krajowy brutto (PKB). Z perspektywy inwestora wskaźnik CPI, jako pełnomocnik dla inflacji jest krytyczną miarą, którą można wykorzystać do oszacowania całkowity zwrot, na podstawa nominalna, wymagane do osiągnięcia przez inwestora celów finansowych.

Od kilku lat istnieją kontrowersje dotyczące tego, czy CPI zawyża lub zaniża inflację, jak ją mierzy i czy jest odpowiednim wskaźnikiem inflacji. Jednym z głównych powodów tej tezy jest to, że ekonomiści różnią się co do tego, jak uważają, że należy mierzyć inflację.

Kontrowersja

Pierwotnie CPI był określany przez porównanie ceny stałej koszyk towarów oraz usługi obejmujące dwa różne okresy. W tym przypadku CPI był indeksem kosztów towarów (COGI). Jednak z biegiem czasu Kongres USA przyjął pogląd, że CPI powinien odzwierciedlać zmiany w kosztach utrzymania stałego standard życia.W konsekwencji CPI przekształcił się w wskaźnik kosztów utrzymania (COLI).

Na przestrzeni lat metodologia stosowana do obliczania wskaźnika CPI podlegała licznym zmianom. Według BLS zmiany usunęły uprzedzenia, które spowodowały, że CPI zawyżało stopę inflacji. Nowa metodologia uwzględnia zmiany w jakości towarów i substytucji. Substytucja, zmiana zakupów dokonywanych przez konsumentów w odpowiedzi na zmiany cen, zmienia względną wagę towarów w koszyku.Ogólnym wynikiem jest zwykle niższy CPI. Jednak krytycy postrzegają zmiany metodologiczne i przejście z COGI na COLI jako celową manipulację, która pozwala rządowi USA zgłaszać niższy CPI.

John Williams, amerykański ekonomista i analityk sprawozdawczości rządowej, preferuje wskaźnik CPI lub wskaźnik inflacji, obliczone przy użyciu oryginalnej metodologii opartej na koszyku towarów o ustalonych ilościach i jakościach.

David Ranson, inny ekonomista amerykański, również kwestionuje wiarygodność oficjalnego CPI jako wskaźnika inflacji. W przeciwieństwie do Williamsa, Ranson nie popiera poglądu, że CPI jest manipulowany. Zamiast tego, zdaniem Ransona CPI jest wskaźnik opóźnienia inflacji i nie jest dobrym wskaźnikiem bieżącej inflacji. Według Ransona wzrost cen towarów jest lepszym wskaźnikiem bieżącej inflacji, ponieważ inflacja początkowo wpływa na cen surowców i może minąć kilka lat, zanim inflacja surowców przebije się przez gospodarkę i znajdzie odzwierciedlenie w CPI. Ranson opiera swoją miarę inflacji na koszyku towarów metale szlachetne.

Od razu widać, że istnieją trzy różne definicje CPI. Ponieważ definicje te nie są operacyjnie równoważne, każda metoda pomiaru inflacji prowadzi do różnych wyników.

Różne poziomy CPI lub inflacji

Różne metody pomiaru inflacji dają różne wskaźniki inflacji dla tego samego okresu. Na przykład podsumowanie indeksu cen konsumpcyjnych z listopada 2006 r., które jest publikowane przez BLS, stwierdza, że ​​„W ciągu pierwszych 11 miesięcy 2006 r. CPI-U wzrosła o 2,2% roczna stawka wyrównana sezonowo (SAAR)."Szacunek Williamsa CPI w tym samym okresie wyniósł 5,3%, podczas gdy Ranson podał szacunek 8,2%.

Różnice między CPI BLS a wartościami osiągniętymi przez Williamsa i Ransona byłyby wystarczające wielkość, zgodnie z którą w przypadku manipulacji CPI w dół wynik planu inwestycyjnego może być niższy niż skuteczny. Dlatego ostrożny inwestor może chcieć uzyskać większy wgląd i lepsze ich zrozumienie rozbieżne opinie na temat miar CPI i inflacji oraz wpływu, jaki mogą one mieć na ich inwestycje decyzje.

Obliczanie inflacji i zysków

Stopa inflacji wpływa również na wyniki obliczane przez inwestorów i analityków, którzy określają zwroty z portfela. Inwestorzy muszą obliczyć ich sumę wymagana stopa zwrotu (RRR) w ujęciu nominalnym z uwzględnieniem efekt inflacji. Wraz ze wzrostem stopy inflacji, aby uzyskać pożądane, należy osiągnąć wyższe nominalne stopy zwrotu realna stopa zwrotu. Nominalny roczny wymagany całkowity zwrot jest przybliżony jako rzeczywisty wymagany zwrot powiększony o stopę inflacji. W przypadku krótkich horyzontów inwestycyjnych dobrze sprawdza się metoda przybliżona.

Jednak w przypadku dłuższych horyzontów inwestycyjnych (takich jak 20 lat lub więcej) należy zastosować nieco inną metodę: być używane, ponieważ przybliżona metoda wprowadzi dodatkową niedokładność, która będzie się składać z horyzont inwestycyjny wzrasta. Dokładniejsze oszacowanie nominalnego rocznego wymaganego całkowitego zwrotu jest obliczane jako iloczyn jednego plus roczna stopa inflacji i jednego plus wymagana roczna realna stopa zwrotu.

Poniższa tabela mierzy trzy odpowiednie metody obliczania inflacji z 3% pożądaną stopą realnego zwrotu. Wyniki w tabeli pokazują, że jako różnica między stopą inflacji a realną stopą zwrotu wzrosty, różnica między przybliżonymi a dokładnie określonymi całkowitymi wymaganymi zwrotami wzrasta.

Inflacja szacowana przez	BLS	Williams	Ranson
Stopa inflacji (i)	2.2	5.3	8.2
Wymagana rzeczywista stopa zwrotu (r)	3.0	3.0	3.0
i + r (przybliżona stawka nominalna)	5.2	8.3	11.2
1-[(1+i)(1+r)] ("dokładny" kurs nominalny)	5.3	8.5	11.5

Efekt tych różnic jest potęgowany wraz ze wzrostem horyzontu inwestycyjnego. Kolejna tabela pokazuje wpływ na wartość 1 USD skumulowaną przez 10, 20 i 30 lat przy różnych nominalnych łącznych wymaganych zwrotach określonych dla każdego oszacowania inflacji. Pierwsza stopa zwrotu w każdej parze jest zwrotem przybliżonym, a druga stopa jest dokładniej określona.

Implikacje dla RODO

PKB jest jednym z wiele wskaźników ekonomicznych inwestorzy mogą wykorzystać do pomiaru tempa wzrostu i siły gospodarki. CPI odgrywa istotną rolę w określaniu realnego PKB. W związku z tym manipulacja CPI może implikować manipulację PKB, ponieważ CPI jest używany do deflacji niektórych składników nominalnego PKB o skutki inflacji. CPI i PKB mają odwrotną zależność, więc niższy CPI – i jego odwrotny wpływ na PKB – może sugerować inwestorom, że gospodarka jest silniejsza niż jest w rzeczywistości.

CPI i wydatki rządowe

Rządy wykorzystują również CPI do ustalania przyszłych wydatków. Wiele wydatków rządowych opiera się na wskaźniku CPI i dlatego jakiekolwiek obniżenie wskaźnika CPI miałoby znaczący wpływ na przyszłe wydatki rządowe.

Niższy CPI zapewnia rządowi co najmniej dwie główne korzyści:

1. Wiele płatności rządowych, takich jak Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zwroty z PORADY, są powiązane z poziomem wskaźnika CPI. Dlatego niższy CPI przekłada się na niższe płatności – i niższe wydatki rządowe.
2. CPI obniża wartość niektórych składników używanych do obliczania realnego PKB — niższa stopa inflacji odzwierciedla zdrowszą gospodarkę. Innymi słowy, jeśli rzeczywista stopa inflacji jest wyższa niż CPI obliczany przez rząd, wówczas realna stopa zwrotu inwestora będzie niższa niż pierwotnie oczekiwano, ponieważ nieplanowana inflacja zjada na zyski.

Czynniki zwiększające kontrowersje

Wiele czynników przyczyniających się do kontrowersji dotyczących CPI jest owianych zawiłościami związanymi z metodologią statystyczną. Inni główni uczestnicy kontrowersji zależą od definicji inflacji i faktu, że inflacja musi być mierzona przez zastępstwo.

BLS opisuje CPI jako miarę średniej zmiany cen towarów i usług kupowanych przez gospodarstwa domowe w czasie, w ujęciu przeciętnym z dnia na dzień.BLS wykorzystuje koszty utrzymania w celu kierowania jej decyzjami dotyczącymi procedur statystycznych stosowanych do określania wskaźnika CPI. Ramy te oznaczają, że wskaźnik inflacji wskazywany przez CPI odzwierciedla zmiany w kosztach utrzymania lub kosztach utrzymania stałego standard życia lub jakość życia. Innymi słowy, jest to wskaźnik kosztów utrzymania.

Procedury stosowane przez BLS do obliczania CPI są szczegółowo przedstawione w Podręcznik metod BLS, Rozdział 17, zatytułowany „Wskaźnik cen konsumpcyjnych”.

CPI i zachowania konsumentów

Aby zilustrować uproszczony przykład wpływu CPI na zachowania konsumentów i jego różne metodologie obliczania, załóżmy następujący scenariusz, w którym substytucja ma miejsce na poziomie pozycji w ramach kategorii zgodnie z BLS metodologia.

Załóżmy, że jedynym dobrem konsumpcyjnym jest wołowina. Dostępne są tylko dwa różne kawałki - filet mignon (FM) i stek t-bone (TS). W poprzednim okresie, kiedy ostatnio mierzono ceny i zużycie, kupowano tylko FM, a cena TS była o 10% niższa od ceny FM. Przy następnym pomiarze ceny wzrosły o 10%. Zestaw cen został skonstruowany w celu odzwierciedlenia tego scenariusza i jest przedstawiony w poniższej tabeli.

Produkt	Cena za funt przed podwyżką	Cena za funt po wzroście	Wzrost ceny
Stek	$12.00	$13.20	10%
Stek na kości	$10.00	$11.00	10%

CPI lub inflacja w tym wymyślonym scenariuszu jest obliczana jako wzrost kosztu stałej ilości i jakości wołowiny lub stałego koszyka towarów. Stopa inflacji wynosi 10%. Jest to zasadniczo sposób, w jaki CPI został pierwotnie obliczony przez BLS i jest to metodologia stosowana przez Williamsa. Na tę metodę nie ma wpływu to, czy konsumenci zmieniają swoje nawyki zakupowe w odpowiedzi na wzrost cen.

Obecna metodologia BLS obliczania CPI uwzględnia zmiany w preferencjach zakupowych konsumentów. W przedstawionym uproszczonym przykładzie, jeśli nie ma zmiany w zachowaniu konsumentów, to wyliczony CPI wyniesie 10%. Wynik ten jest identyczny z uzyskanym przy użyciu metody stałego koszyka stosowanej przez Williamsa. Jeśli jednak konsumenci zmienią swoje zachowania zakupowe i całkowicie zastąpią TS FM, CPI wyniesie 0%. Jeśli konsumenci zmniejszą zakupy FM o 50% i zamiast tego kupią TS, CPI obliczony przez BLS wyniesie 5%.

Poprzednie obliczenia wykazały, że metodologia CPI stosowana przez BLS, biorąc pod uwagę scenariusz i zachowania konsumentów opisane powyżej, daje CPI, który zależy od zachowań konsumentów. Ponadto można zmierzyć poziom inflacji niższy niż obserwowany wzrost cen. Chociaż ten przykład jest wymyślony, podobne efekty w prawdziwym świecie są zdecydowanie w sferze możliwości.

Co powinni zrobić inwestorzy?

Inwestorzy mogli korzystać z oficjalnych liczb CPI, akceptując podawane przez rząd dane według wartości nominalnej. Alternatywnie, inwestorzy mają do czynienia z wyborem miary inflacji Williamsa lub Ransona, domyślnie przyjmując argument, że oficjalnie podawane dane są niewiarygodne. Dlatego inwestorzy powinni zostać poinformowani na ten temat i zająć własne stanowisko w tej sprawie.

Różne poziomy CPI dla pojedynczego wzrostu ceny, w zależności od zachowań konsumentów, można obliczyć za pomocą metodologii BLS, i nie jest nieprawdopodobne, że w zależności od wzorców konsumpcji różne stopy inflacji mogą być doświadczane przez konsument. Dlatego odpowiedź może być specyficzna dla inwestora.