Dlaczego wydatki na opiekę zdrowotną w USA rosną tak szybko

Wydatki na opiekę zdrowotną w USA znacznie przewyższają wydatki innych krajów rozwiniętych. Według badań sponsorowanych przez Petera G. przewiduje się ich znaczny wzrost, ale nie przyniosą lepszych – a czasem nawet gorszych – wyników. Fundacja Petersona. Przy krajowych wydatkach na opiekę zdrowotną (NHE) szacowanych na 6,2 biliona dolarów do 2028 r., eksperci ds. polityki publicznej, urzędnicy rządowi, liderzy sektora opieki zdrowotnej, dyrektorzy biznesowi i zwykli obywatele podzielają narastające obawy o zdolność kraju do świadczenia usług opieki zdrowotnej, które są finansowo odpowiedzialne i osiągają akceptowalny poziom jakości, skuteczności i kapitał.

Mnożą się propozycje przeciwdziałania rosnącemu poziomowi wydatków na opiekę zdrowotną w USA. Obejmują one polityki mające na celu osiągnięcie przejrzystości cen; alternatywy dla wynagrodzenia za usługę, takie jak kontrola cen w oparciu o opłaty Medicare lub procent wynegocjowanych stawek w sieci, a także oparte na wartości i pogłówne

systemy; egzekwowanie przepisów antymonopolowych; uproszczenie administracji; oraz hurtową restrukturyzację obecnych złożonych rozwiązań sektora z systemem rządowym z jednym płatnikiem dla całej populacji.

Wysiłki zmierzające do zmniejszenia wydatków na opiekę zdrowotną – nawet jeśli mają na celu zmniejszenie przyszłego tempa wzrostu wydatków – z pewnością sprowokują potężne grupy składające się na sektor opieki zdrowotnej. Podjęcie decyzji, czyje dochody zostaną zmniejszone i jak obniżki zostaną podzielone między różne interesy opieki zdrowotnej, będzie wymagało powszechne porozumienie co do konieczności, pilności i nieuchronności tych redukcji oraz wyjątkowej polityki przywództwo.

Pandemia ujawnia problemy systemowe

COVID-19 zmienił wzorce i rozkłady usług i wydatków na opiekę zdrowotną, przynajmniej w 2020 i 2021 roku. Zwrócił uwagę na systemowe braki i nierówności, które istniały na długo przed pandemią, nadal istniały przez cały czas i prawdopodobnie będą istnieć jeszcze długo po jej zakończeniu. Pandemia i rozwój szczepionek potwierdziły znaczenie inwestycji w podstawowe badania naukowe. Posiada zaawansowane innowacje, w szczególności w zakresie świadczenia i dystrybucji usług poprzez ekspansję telezdrowia, przychodnia detaliczna i pilne korzystanie z opieki oraz docieranie do społeczności wiejskich i zaniedbanych poprzez mobilną opiekę zdrowotną jednostki. Uznając powszechną akceptację telezdrowia, Walmart kupił dostawcę telezdrowia i planuje rozszerzyć swoją usługę na cały kraj.

Pandemia ujawniła również istotne słabości w przygotowaniu na kryzys; niewystarczająca i niesprawiedliwa podaż, zaplecze i profesjonalne zasoby; oraz niewystarczająca koordynacja i zdolność komunikacji. W chwili, gdy decydenci są zmuszeni zająć się rosnącymi kosztami opieki zdrowotnej, pandemia wymaga od nich: borykają się z długo utajonymi, systemowymi niedoskonałościami wraz z utrzymującymi się wewnętrznymi i zewnętrznymi przyczynami rosnącej opieki zdrowotnej wydatki.

Konieczność federalnego wsparcia finansowego i pomocy technicznej na dostarczenie bezpłatnych szczepionek, różne dyrektywy cenowe dla testowanie i ewentualna pomoc w zakresie dostaw i sprzętu w celu poprawy dostępu i przystępności cenowej w celu rozwiązania problemu COVID-19 była szeroko stosowana rozpoznane. Jednak wydaje się mało prawdopodobne, że ogólna akceptacja tych interwencji rządowych doprowadzi do dalszego rozwoju regulacji cen i polityki sprawiedliwego dostępu daleko poza pandemię. Rosnące koszty opieki zdrowotnej będą nadal stanowić wyzwanie dla osób fizycznych, sektora opieki zdrowotnej i ogólnej gospodarki USA.

Roczne koszty opieki zdrowotnej w USA

Eksperci patrzą na koszty opieki zdrowotnej zarówno pod kątem krajowych wydatków na opiekę zdrowotną (NHE), które obejmują koszty na każdym poziomie, jak i federalnych wydatków na opiekę zdrowotną. Oto jak obie rosną.

Krajowe koszty zdrowia a PKB

Płatnicy, dostawcy usług medycznych i pacjenci uważają, że rosnące koszty opieki zdrowotnej w USA i jej rosnące wymagania wobec amerykańskiej gospodarki są niezrównoważone. Centers for Medicare & Medicaid Services (CMS) corocznie opracowuje roczne szacunki NHE i 10-letnie krajowe prognozy wydatków na opiekę zdrowotną odzwierciedlające łączne koszty ogólnokrajowe. Te kompleksowe, krajowe statystyki dotyczą całkowitych wydatków w USA, a zatem obejmują wydatki władz federalnych, stanowych i lokalnych, gospodarstw domowych i pracodawców. W 2019 r. – ostatnim roku z pełnymi 12-miesięcznymi statystykami – NHE wzrósł o 4,6% do 3,9 biliona dolarów, co stanowi 17,7% produktu krajowego brutto (PKB). Wydatki na osobę wyniosły 11 582 USD.

Obecny poziom wydatków na opiekę zdrowotną w USA – zarówno w przeliczeniu na osobę, jak i jako udział w PKB – znacznie przekracza te w porównywalnych krajach. Krajem o drugim co do wielkości wydatkach na osobę była Szwajcaria, z kosztami na mieszkańca w 2019 r. wynoszącymi około 11 000 USD, a łączne wydatki na opiekę zdrowotną stanowią 12,1% jej PKB. Wielka Brytania wydaje około 10,3% swojego PKB, średnio 4653 USD na osobę. Średnie wydatki na mieszkańca w bogatych krajach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) poza Stanami Zjednoczonymi wynosiły 5500 USD.

Szereg czynników przyczynia się do wyższych kosztów opieki zdrowotnej w USA. Ogólnie rzecz biorąc, ceny opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych są wyższe w przypadku usług profesjonalnych, hospitalizacji oraz materiałów medycznych i leków. Wyższe koszty administracyjne w USA, stanowiące od jednej czwartej do jednej trzeciej wszystkich amerykańskich wydatków na opiekę zdrowotną, szacuje się na 937 USD na mieszkańca w porównaniu do 284 USD w Szwajcarii, 80 USD w Wielkiej Brytanii i średniej OECD wynoszącej 173 USD, również zwiększają łączne wydatki postać. W 2019 r. OECD liczyła łącznie 37 krajów członkowskich. Co najmniej jeszcze jeden dołączył w 2020 roku.

Wydatki na zdrowie przez rząd federalny

Oprócz raportowania NHE, CMS szacuje również podzbiór wydatków, który obejmuje federalne wydatki na opiekę zdrowotną. W 2019 r. rząd federalny odpowiadał za 29% NHE. Pozostała część NHE została podzielona pomiędzy gospodarstwa domowe, które stanowiły 28,4%; biznes prywatny, 19,1%; samorządy państwowe i samorządowe 16,1%; oraz inne prywatne źródła dochodów 7,5%. Całkowite wydatki rządu federalnego obejmują Medicare, Medicaid, Program Ubezpieczenia Zdrowotnego Dzieci (CHIP), rynek ustawy o przystępnej cenie (ACA) dotacje do składek, programy opieki zdrowotnej Administracji Weteranów, Departamentu Obrony USA, wsparcie dla pracowników służby zdrowia i szpitali zapewniających opiekę nieodpłatną oraz inne programy federalne.

Medicare stanowiły 21% całkowitego NHE w 2019 r.; odpowiadał za największą część federalnych wydatków na opiekę zdrowotną, łącznie 799,4 miliarda dolarów. Projekty CMS, w których wydatki Medicare będą rosły o 7,6% rocznie w latach 2019-2029. Medicaid stanowił 613,5 mld USD, 16% NHE w 2019 r. W tym samym roku wydatki na prywatne ubezpieczenia zdrowotne wyniosły 1 195,1 miliarda dolarów, 31% NHE, a wydatki własne wyniosły 406,5 miliarda dolarów, 11% NHE. Od 2018 do 2019 roku wydatki na szpitale wzrosły o 6,2%, podczas gdy wydatki na leki na receptę wzrosły o 5,7%, a wydatki na usługi lekarskie i kliniczne wzrosły o 4,6%. CMS przewiduje, że średnia roczna stopa wzrostu NHE w latach 2019-2028 wyniesie 5,4%.

Wyniki zdrowotne USA pozostają w tyle za wynikami innych krajów

Mimo że Amerykanie wydają znacznie więcej na opiekę zdrowotną w porównaniu z mieszkańcami innych krajów rozwiniętych, nie cieszą się lepszymi wynikami. W rzeczywistości Stany Zjednoczone pozostają w tyle za innymi krajami, jeśli wziąć pod uwagę wspólne wskaźniki zdrowotne. Osoby urodzone w 2019 r. w krajach OECD mają średnią długość życia 80,7 lat. Na przykład wśród bogatszych krajów europejskich średnia długość życia osób urodzonych w 2019 r. w Szwajcarii wynosi 83,8 lat; we Francji to 82,8 roku; w Wielkiej Brytanii 81,3 lat. Średnia długość życia mieszkańców USA na poziomie 78,7 lat przekracza nawet średnią OED.

Krajowe wydatki na zdrowie: coraz wyższe

NHE rozwija się corocznie od prawie 60 lat. CMS przewiduje, że wydatki na opiekę zdrowotną w USA będą rosły o 1,1% szybciej niż roczne PKB i oczekuje się, że wzrosną z 17,7% PKB w 2019 r. do 19,7% w 2028 r. Oto kilka przyczyn takiego stanu rzeczy: przewiduje się, że płace w sektorze zdrowia będą rosły szybciej niż PKB prognozuje się, że do 2028 r. ceny towarów i usług medycznych będą rosły średnio o 2,4% rocznie. Wraz ze starzejącym się pokoleniem wyżu demograficznego („świnia w pytonie”) znacznie zwiększającym liczbę zapisów na Medicare, oczekuje się, że wydatki na Medicare będą rosły o 7,6% rocznie w ciągu dekady. Oczekuje się, że wydatki na wszystkie kategorie wydatków na opiekę zdrowotną będą rosły w latach 2019-2028 szybciej niż w latach wcześniejszych.

Nawet przy ogólnym wzroście, przed pandemią COVID-19 istniały pewne trendy z potencjałem redukcji kosztów. Coraz częściej Amerykanie szukali usług opieki zdrowotnej w miejscach innych niż tradycyjne profesjonalne biura, izby przyjęć i szpitale. Ponieważ systemy opieki zdrowotnej zdywersyfikowały swoje lokalizacje usług poza szpitalami — a ubezpieczyciele polecili członkom planu: tańsza usługa – liczba i wykorzystanie przychodni chirurgii ambulatoryjnej, oddziałów pomocy doraźnej i przychodni detalicznych rosła.

Sposób użycia telezdrowie usługi, zarówno wideo, jak i telefoniczne, które miały znaczenie jeszcze przed pandemią, stały się wielokrotnie większe po tym, jak dystans społeczny stał się imperatywem. Biorąc pod uwagę wygodę telezdrowia dla dostawców i pacjentów – a zwłaszcza korzyści dla zdalnych i niedostatecznie obsługiwanych społeczności – jego wykorzystanie prawdopodobnie wzrośnie. Chociaż taryfy opłat zawodowych za telezdrowie wydają się jak dotąd mało prawdopodobne, aby różnić się od opłat w biurze, telezdrowie może obniżyć koszty placówek medycznych dla dostawców. Inwestycje Walmarta i Amazona w dodanie operacji telezdrowia do oferty opieki zdrowotnej dla konsumentów potwierdzają oczekiwania dotyczące tego trybu opieki.

Przyczyny wyższych wydatków

Badania wydatków na opiekę zdrowotną zwykle koncentrują się na czynnikach wewnętrznych sektora opieki zdrowotnej, które przyczyniają się do wyższych kosztów — w szczególności cen i kosztów administracyjnych. Chociaż zmianom w tych obszarach sprzeciwiałyby się potężne interesy, można sobie wyobrazić znaczne oszczędności kosztów, nawet jeśli nie są one łatwe. Mniej podatne na zmiany są warunki zewnętrzne, które zwiększają koszty, ale których nie można uniknąć, w tym podstawowe zasady ekonomiczne i demografia.

Czynniki kosztów zewnętrznych: podstawowa ekonomia i demografia

Szacunki CMS, a także inne prognozy przyszłego wzrostu wydatków na opiekę zdrowotną w USA zakładają, że obecna struktura sektora opieki zdrowotnej ogólnie będzie się utrzymywać; prognozy te uwzględniają również zmiany zewnętrzne, które mają wpływ na koszty. Chociaż źródła akademickie, polityczne i branżowe generują obecnie wiele propozycji oszczędności kosztów – w tym znaczących zmian strukturalnych – perspektywa istotnych zmian jest niepewna. Pewne efekty zewnętrzne, zwłaszcza demograficzne, będą stanowić wyzwanie dla wysiłków zmierzających do ograniczenia kosztów.

Podaż i popyt. Wydatki na opiekę zdrowotną podlegają podstawowym ekonomicznym zasadom podaży i popytu. Ponieważ populacja rośnie i coraz więcej osób ma lepszy dostęp do opieki dzięki rozwojowi, takim jak Affordable Care Ustawa, zwiększona liczba zapisów do Medicare oraz rozszerzone programy Medicaid i inne programy rządowe w niektórych stanach, wydatki będą wzrastać. Co więcej, ograniczenia obecnej i przyszłej podaży, szczególnie w odniesieniu do edukacji i licencjonowania lekarzy, może skutkować niezaspokojonym popytem, ​​który może łatwo doprowadzić do wzrostu ceny. Ponadto wzrost produkcji drogich leków chronionych patentami również spowoduje wydatki wzrasta, chyba że środki ograniczające koszty — z których wiele, jeśli nie wszystkie, prawdopodobnie będą wymagały przepisów — są przyjęty.

Wyżu demograficznego i większa populacja ubezpieczona. Dane demograficzne w znacznym stopniu przyczyniają się do szybkiego wzrostu kosztów opieki zdrowotnej i będą miały znaczący, natychmiastowy wpływ. Ponieważ coraz większa liczba ludności wyżu demograficznego urodzona w latach 1946-1964 osiąga wiek Medicare, program ten jest przewiduje się, że doświadczy najwyższego w historii tempa wzrostu wydatków wśród płatników opieki zdrowotnej – 7,6% – w okresie od 2019 r. do 2028. Opierając się na rozkładzie urodzeń między 1946 a 1964, szczytowym rokiem dla nowych zapisów do Medicare będzie prawdopodobnie 2022, 65 lat po 1957, roku, w którym urodziła się największa liczba boomerów.

Począwszy od 2019 roku, 10 000 osób z wyżu demograficznego starzało się każdego dnia w programie. MedPAC oszacował, że do 2030 r. liczba zapisów do Medicare wyniesie 80 milionów. A w miarę upływu lat
Program Medicare będzie miał coraz większą liczbę starszych – a tym samym droższych – beneficjentów.

Przy wydatkach na opiekę zdrowotną na osobę dla osób w wieku 65 lat i starszych szacuje się na pięciokrotność wydatków na dziecko i prawie trzykrotność kwoty na osobę w wieku produkcyjnym, wpływ starszej kohorty jest oczywisty. W 2019 r. średnie wydatki na Medicare na osobę rejestrującą się wyniosły 13 276 USD, podczas gdy ogólna średnia krajowa wydatków na osobę wyniosła 11 582 USD. Prywatni ubezpieczyciele, którzy zazwyczaj płacą wyższe opłaty niż Medicare, ale których zapisani są zazwyczaj młodsi i tańsi niż populacja Medicare, wydali w 2019 r. 5927 USD na osobę. Medicaid, który obejmuje osoby w każdym wieku, wydał średnio 8 485 USD na osobę.

W okresach zwiększonej liczby zapisów do prywatnych ubezpieczeń i programów publicznych można się spodziewać, że koszty opieki zdrowotnej ogólnie wzrosną, ponieważ coraz więcej osób korzysta z ich ubezpieczenia. Zakładając, że osoby zarejestrowane będą kontynuować ubezpieczenie przez czas nieokreślony, a opieka profilaktyczna zmniejszy dotkliwość i koszty późniejszych potrzeb zdrowotnych, indywidualne koszty opieki zdrowotnej mogą spaść. Jednak długoterminowe oszczędności mogą nie zostać zrealizowane z powodu wygaśnięcia ubezpieczenia (na przykład, gdy utrata pracy kończy ubezpieczenie pracodawcy lub osoby tracą świadczenia rządowe). Ponadto wysokie odliczenia i dopłaty mogą zniechęcać do korzystania z usług objętych ubezpieczeniem przez osoby o niższych dochodach i ograniczać
dostęp do długoterminowego i ciągłego ubezpieczenia, uniemożliwiając w ten sposób kompleksową opiekę.

Czynniki wewnętrzne: ceny, administracja, trendy antykonkurencyjne

Czynniki wewnętrzne systemu opieki zdrowotnej również wpływają na wzrost cen.

Ceny i koszty administracyjne. Analizy dotyczące zwiększania wydatków na opiekę zdrowotną zazwyczaj wskazują ceny jako główną przyczynę. W szczególności podkreślają trendy cenowe usług profesjonalnych i obiektowych, leków na receptę oraz trwałego sprzętu medycznego (DME).

Bardziej szczegółowe badania potwierdzają również istotną rolę kosztów administracyjnych, które podobnie jak ceny są wyższe w USA niż w innych krajach rozwiniętych. Badania te często podkreślają, że koszty administracyjne prywatnych ubezpieczeń znacznie przewyższają koszty administracji Medicare.

Porównywalna złożoność amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej – z mieszanką programów rządowych, prywatnych ubezpieczeń i… osoby nieubezpieczone — pociąga za sobą zróżnicowane i powtarzające się wymagania administracyjne, które znacznie zwiększają wydatki. Obejmują one wydatki poniesione przez praktyki lekarskie na fakturowanie, uzyskiwanie wstępnej zgody na usługi i prowadzenie dokumentacji wymagane przez wielu płatników, których rejestracja, ubezpieczenie, świadczenia dla pacjentów, autoryzacja, płatność i inne standardy mogą się różnić bardzo. W 2009 r. oszacowano, że wydatki te dodają 23 miliardów do 31 miliardów dolarów kosztów opieki zdrowotnej.

Ubezpieczyciele i menedżerowie planów ponoszą własne koszty administracyjne. Pracodawcy i inni sponsorzy planów ponoszą koszty konsultacji, pośrednictwa i koszty administracyjne związane z planami zdrowotnymi swoich pracowników. Chociaż programy rządowe zazwyczaj wydają mniej na administrację, a dostawcy płacą niższe opłaty niż prywatne plany zdrowotne tak robią, skala programów federalnych i stanowych znacznie zwiększa ogólną krajową wydatki.

Trendy antykonkurencyjne. Wpływ większej konsolidacji w sektorze opieki zdrowotnej, zarówno w pionie, jak iw poziomie, wzbudził obawy o negatywny wpływ na konkurencję i potencjalny wzrost kosztów konsumenckich. Fundusze inwestycyjne coraz częściej postrzegają sektor ochrony zdrowia jako atrakcyjną okazję inwestycyjną i są postrzegane jako wpływ na wzrost cen. Private equity ma coraz większą obecność w sektorze zdrowia, ponieważ firmy inwestują w farmację, biotechnologię, wyposażenie techniczne, obiekty z od domów opieki do ośrodków chirurgicznych i grup profesjonalnych świadczeniodawców, w tym pogotowia ratunkowego, anestezjologii i innych specjalistycznych praktyk służących szpitale.

Lekarze i szpitale postrzegają konsolidację ubezpieczycieli jako antykonkurencyjną i stanowią wyzwanie dla firm, aby obniżyć harmonogramy opłat i zmusić grupy dostawców i szpitale do opuszczenia sieci. Urzędnicy publiczni skrytykowali fuzje organizacji dostawców, przejęcia firm ubezpieczeniowych grupy profesjonalnych dostawców, menedżerowie świadczeń aptecznych oraz analityka i doradztwo związane z opieką zdrowotną organizacje.

W styczniu 2021 r., gdy spory sądowe i działania regulacyjne zakwestionowały fuzje ubezpieczycieli i praktyki biznesowe, urzędnicy państwowi zareagowali. Kongres uchwalił ponadpartyjnym głosem w Izbie i jednomyślną zgodą Senatu na nową ustawę uchylającą wieloletnie federalne zwolnienie antymonopolowe dla ubezpieczycieli medycznych i dentystycznych, które zostało następnie podpisane przez prezydenta. W ten sposób władze federalne, a także stanowe organy regulacyjne, mogą teraz badać kwestie antymonopolowe w branży ubezpieczeń zdrowotnych.

Dolna linia

Zarówno administracja Bidena, jak i Kongres, który objął urząd w 2021 r., uznają potrzebę rozwiązania szeroko rozpowszechnionych obaw dotyczących kosztów opieki zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych. W związku z ujawnieniem przez pandemię COVID-19 krytycznych słabości w sektorze opieki zdrowotnej urzędnicy są wyzwaniem nie tylko ograniczania kosztów, ale także opracowywania polityk, które zapewniają również sprawiedliwy dostęp do jakości opieka zdrowotna.