Zrozumienie ETF vs. Indeksowe fundusze inwestycyjne

ETF-y a Indeksowe fundusze inwestycyjne: przegląd

Fundusze giełdowe (ETF) stają się coraz bardziej popularne od czasu ich powstania w 1993 roku. Jednak pomimo zamiłowania inwestorów do ETF-ów, bliższe spojrzenie pokazuje, że indeksowe fundusze inwestycyjne nadal są najlepszym wyborem dla większości inwestorów detalicznych w indeksy. W tym miejscu przyjrzymy się powodom, dla których fundusze ETF stały się tak popularne i przeanalizujemy, czy mają sens – z punktu widzenia kosztów, wielkości i horyzontu czasowego – jako alternatywa dla indeksowanych funduszy inwestycyjnych.

Podobnie jak w przypadku wielu decyzji finansowych, określenie, w który wehikuł inwestycyjny się zaangażować, sprowadza się do liczb. Biorąc pod uwagę porównanie kosztów, przeciętny pasywny inwestor detaliczny zdecyduje się na fundusze indeksowe. Dla tych inwestorów zachowanie prostoty może być najlepszą polityką. Z drugiej strony, pasywni inwestorzy instytucjonalni i aktywni handlowcy prawdopodobnie będą pod wpływem czynników jakościowych przy podejmowaniu decyzji. Upewnij się, że wiesz, na czym stoisz, zanim się zaangażujesz.

ETF-y

Ponieważ fundusze ETF są elastycznymi narzędziami inwestycyjnymi, przemawiają do szerokiego segmentu inwestorów. Zarówno pasywni inwestorzy, jak i aktywni traderzy uważają ETFy za atrakcyjne.

Pasywni inwestorzy instytucjonalni uwielbiają fundusze ETF za ich elastyczność. Wielu postrzega je jako świetną alternatywę dla przyszłość. Na przykład fundusze ETF można kupić w mniejszych rozmiarach. Nie wymagają również specjalnej dokumentacji, specjalnych kont, kosztów rolowania ani marży. Ponadto niektóre fundusze ETF obejmują wskaźniki, w których nie ma kontraktów terminowych.

Aktywni handlowcy, w tym fundusz hedgingowy inwestorzy uwielbiają ETF-y ze względu na wygodę, ponieważ można nimi handlować równie łatwo jak akcjami. Oznacza to, że mają elastyczność marży i handlu, która nie ma sobie równych w przypadku indeksowych funduszy inwestycyjnych. Jak na ironię, fundusze ETF są zwolnione z krótka sprzedaż reguła uptick, która nęka zwykłe akcje (reguła krótkiej sprzedaży uptick uniemożliwia sprzedawcom sprzedającym krótkie akcje, chyba że ostatnia transakcja spowodowała wzrost ceny).

Indeksowe fundusze inwestycyjne

Z kolei pasywni inwestorzy detaliczni pokochają indeksowe fundusze inwestycyjne za ich prostotę. Inwestorzy nie potrzebują rachunku maklerskiego ani lokaty z funduszami indeksowymi. Zazwyczaj można je kupić za pośrednictwem banku inwestora. Dzięki temu inwestorzy stają się prostsi, co jest nadal pomijane przez społeczność doradców inwestycyjnych.

Kluczowe różnice

ETF-y i indeksowe fundusze inwestycyjne mają swoje szczególne zalety i wady, jeśli chodzi o koszty związane ze śledzeniem indeksu (możliwość śledzenia wydajności ich odpowiedniego indeksu) oraz handlowy. Koszty związane ze śledzeniem indeksu dzielą się na trzy główne kategorie. Bezpośrednie porównanie sposobu, w jaki te koszty są obsługiwane przez fundusze ETF i indeksowe fundusze inwestycyjne, powinno pomóc w podjęciu świadomej decyzji przy wyborze między dwoma instrumentami inwestycyjnymi.

Po pierwsze, ciągłe przywracanie równowagi, które ma miejsce w przypadku funduszy indeksowych z powodu codziennych umorzeń netto, skutkuje wyraźnym koszty w postaci prowizji i ukrytych kosztów w postaci spreadów bid-ask na kolejnym funduszu bazowym transakcje. ETFy mają unikalny proces zwany tworzeniem/umorzeniem w naturze (co oznacza, że ​​akcje ETF mogą być tworzone i umarzane za pomocą podobnego koszyka papiery wartościowe), co pozwala uniknąć tych kosztów transakcji.

Po drugie, spojrzenie na przeciąganie gotówki – które można zdefiniować dla indeksowych funduszy inwestycyjnych jako koszt utrzymywania gotówki w celu radzenia sobie z potencjalnymi codziennymi umorzeniami netto – ponownie faworyzuje ETF-y. Fundusze ETF nie ponoszą takiego stopnia zaciągania gotówki ze względu na wspomniany wcześniej proces tworzenia/umorzenia w naturze.

Po trzecie, polityka dywidendowa to obszar, w którym fundusze indeksowe mają wyraźną przewagę nad ETF-ami. Fundusze indeksowe zainwestują swoje dywidendy natychmiast, podczas gdy powierniczy charakter funduszy ETF wymaga od nich gromadzenia tej gotówki w ciągu kwartału, aż do momentu jej przekazania akcjonariuszom na koniec kwartału. Gdybyśmy mieli wrócić do takiego środowiska dywidendowego, jakie widzieliśmy w latach 60. i 70., ten koszt z pewnością stałby się większym problemem.

Koszty bez śledzenia można również podzielić na trzy kategorie: opłaty za zarządzanie, koszty transakcji akcjonariuszy i opodatkowanie. Po pierwsze, opłaty za zarządzanie funduszami ETF są generalnie niższe, ponieważ fundusz nie jest odpowiedzialny za księgowość funduszu (firma maklerska poniesie te koszty dla posiadaczy ETF). Inaczej jest w przypadku indeksowych funduszy inwestycyjnych.

Po drugie, koszty transakcji udziałowca są zwykle zerowe w przypadku indeksowych funduszy inwestycyjnych, ale nie dotyczy to ETF-ów. w Faktycznie, koszty transakcji udziałowca są największym czynnikiem decydującym o tym, czy fundusze ETF są odpowiednie dla inwestor. W przypadku ETF koszty transakcji udziałowców można podzielić na prowizje i spready bid-ask. Płynność ETF, która w niektórych przypadkach może być istotna, określi spread bid-ask.

Wreszcie, opodatkowanie tych dwóch instrumentów inwestycyjnych sprzyja ETF-om.

Fundusze ETF mogą pozbyć się zysków kapitałowych związanych z funduszem, przekazując papiery wartościowe o najwyższych niezrealizowanych zyskach w ramach procesu umorzenia w naturze.

Uwagi specjalne

Zazwyczaj wybór między funduszami ETF i indeksowymi funduszami inwestycyjnymi sprowadza się do najważniejszych kwestii: opłat za zarządzanie, kosztów transakcji akcjonariuszy, opodatkowania i innych różnic jakościowych.