Historia amerykańskich monopoli

Monopole przybyły do ​​Stanów Zjednoczonych wraz z administracją kolonialną. Prace publiczne na dużą skalę potrzebne, aby Nowy Świat był gościnnym dla Stary świat imigranci wymagali od nich dużych firm.

Firmy te otrzymały wyłączne kontrakty na te prace przez administratorów kolonialnych. Nawet po rewolucji amerykańskiej wiele z tych kolonialnych pozostałości nadal funkcjonowało dzięki kontraktom i ziemi, którą posiadali.

A monopol charakteryzuje się brakiem konkurencji, co może oznaczać wyższe ceny i gorsze produkty. Jednak wielka potęga gospodarcza, jaką posiadają monopole, miała również pozytywne konsekwencje dla USA.

Czytaj dalej, aby przyjrzeć się niektórym z najbardziej notoryczne monopole, ich wpływ na gospodarkę i reakcję rządu na ich dojście do władzy.

Młot Shermana

W odpowiedzi na duże publiczne protesty, aby sprawdzić ustalanie cen nadużycia tych monopoli, Ustawa antymonopolowa Shermana został uchwalony w 1890 roku. Ustawa ta zakazywała trustów i monopolistycznych kombinacji, które nakładały „nieuzasadnione” ograniczenia na połączenia międzystanowe i handel międzynarodowy. Ustawa zadziałała jak młotek dla rządu, dając mu moc rozbijania dużych firm na mniejsze kawałki, aby dopasować je do własnych potrzeb.

Mimo uchwalenia tej ustawy w 1890 r., w ciągu następnych 50 lat powstało wiele krajowych monopoli. Jednak w tym samym okresie przepisy antymonopolowe były wykorzystywane do atakowania kilku monopoli, z różnym powodzeniem. Wydawało się, że ogólną tendencją do stosowania ustawy było rozróżnienie między dobrymi a złymi monopolami, z punktu widzenia rządu.

Jednym z przykładów jest International Harvester, który produkował tani sprzęt rolniczy dla w dużej mierze rolniczego narodu i dlatego był uważany za nietykalny, aby wyborcy nie zbuntowali się. Z drugiej strony, American Tobacco był podejrzany o pobieranie zbyt uczciwej ceny za papierosy – a następnie reklamowany jako lekarstwo na wszystko, od astmy po skurcze menstruacyjne – i w konsekwencji stał się ofiarą gniewu ustawodawców w 1907 roku i został rozbity w 1911.

Korzyści z monopolu

Przemysł naftowy był podatny na tzw naturalny monopol ze względu na rzadkość wytwarzanych produktów. Jan D. Rockefeller, założyciel i prezes Standard Oil, i jego partnerzy wykorzystali zarówno rzadkość ropy, jak i dochody z niej uzyskiwane, aby stworzyć monopol bez pomocy banków.

Praktyki biznesowe i wątpliwe taktyki, które Rockefeller wykorzystał do stworzenia Standard Oil, sprawią, że Enron tłum się rumieni, ale gotowy produkt nie był tak szkodliwy dla gospodarki lub środowiska, jak przemysł, zanim Rockefeller go zmonopolizował.

W czasach, gdy wiele firm naftowych rywalizowało o jak najlepsze wykorzystanie swoich funduszy, firmy często pompowały marnować produkty do rzek lub prosto na ziemię, zamiast ponosić koszty właściwych badań sprzedaż.

Zmniejszyli również koszty, używając tandetnych rurociągów, które były podatne na wycieki. Do czasu, gdy Standard Oil zdołał opanować 90% produkcja oleju i dystrybucji w Stanach Zjednoczonych, nauczyła się zarabiać nawet na odpadach przemysłowych, a wazelina była tylko jednym z nowych produktów, które wprowadziła na rynek.

Korzyści z posiadania monopolu, takiego jak Standard Oil w kraju, zostały zrealizowane dopiero po jego osiągnięciu zbudował ogólnopolską infrastrukturę, która nie była już uzależniona od pociągów i ich notorycznych wahań koszty.

Pomimo ostatecznego rozpadu Standard Oil w 1911 r. rząd zdał sobie sprawę, że monopolista może zbudować niezawodną infrastrukturę i dostarczyć tania usługa dla szerszej bazy konsumentów niż firmy konkurencyjne, co wpłynęło na jej decyzję, aby pozwolić monopolowi AT&T trwać do 1982.

Zyski ze Standard Oil i hojnych dywidendy zachęcał także inwestorów, a tym samym rynek, do inwestowania w firmy monopolistyczne, zapewniając im środki na rozwój.

Oczywiste jest, że gdy monopolista może świadczyć zorganizowaną usługę, stale dostarczając wysokiej jakości produkt po rozsądnej cenie — szczególnie, gdy koszty początkowe mogą być astronomiczne dla nowych firm – wtedy warto pozwolić na istnienie monopolu, o ile rząd jest w stanie w jakiś sposób go regulować, aby chronić konsumentów.

Ograniczenia monopolu

Andrew Carnegie przeszedł długą drogę w tworzeniu monopolu w przemyśle stalowym, kiedy JP Morgan kupił swoją firmę stalową i połączył ją w US Steel. Potworna korporacja o wielkości zbliżonej do Standard Oil, US Steel w rzeczywistości niewiele zrobiła z zasobami w jej zasięgu, co może wskazywać na ograniczenia posiadania tylko jednego właściciela z jedną wizją.

Korporacja przetrwała walkę sądową z ustawą Shermana i zaczęła lobbować rząd za ochroną taryfy aby pomóc jej konkurować na arenie międzynarodowej, ale bardzo niewiele się rozwinęła.

Firma US Steel kontrolowała w tym czasie około 60% produkcji stali, ale konkurencyjne firmy były bardziej głodne, bardziej innowacyjne i wydajniejsze, mając 40% rynku. W końcu firma US Steel pogrążyła się w stagnacji w zakresie innowacji, ponieważ mniejsze firmy zjadały coraz więcej jej udział w rynku.

Clayton poprawia celność Shermana

Po rozpadzie monopoli na cukier, tytoń, ropę i pakowanie mięsa wielki biznes nie wiedział gdzie się zwrócić, ponieważ nie było jasnych wytycznych dotyczących tego, co stanowiło monopolistyczny biznes praktyki.

Założyciele i zarządy tak zwanych „złych monopoli” byli również rozwścieczeni podejściem bez rąk przyjętym przez International Harvester. Słusznie argumentowali, że Sherman Act nie uwzględnia żadnego konkretnego przedsiębiorstwa lub produktu i że jest… egzekucja powinna być uniwersalna, a nie działać jak błyskawica, uderzająca w wybrane firmy rządowe rozkaz.

W odpowiedzi w 1914 r. wprowadzono Ustawę Claytona. Przedstawił kilka konkretnych przykładów praktyk, które przyciągnęłyby młot Shermana. Wśród nich były powiązane stanowiska dyrektorskie, sprzedaż wiązana i pewne fuzje i przejęcia gdyby znacznie zmniejszyły konkurencję na rynku. Następnie pojawiła się seria innych ustaw wymagających, aby przedsiębiorcy konsultowali się z rządem przed jakimikolwiek dużymi fuzjami lub przejęciami.

Chociaż te innowacje dały firmom nieco jaśniejszy obraz tego, czego nie należy robić, niewiele zrobiły, aby ograniczyć przypadkowość działań antymonopolowych. Major League Baseball nawet znalazł się pod śledztwem w latach dwudziestych, ale uciekł, twierdząc, że jest sportem, a nie biznesem, a zatem nie jest klasyfikowany jako handel międzystanowy.

Koniec ery monopolu?

Ostatnie wielkie monopole amerykańskie powstały w odstępie stulecia, a jeden trwał ponad sto lat. Inne były bardzo krótkotrwałe lub nadal działają do dziś.

AT&T

AT&T Inc. (T), monopol wspierany przez rząd, był użytecznością publiczną, którą należałoby uznać za monopol przymusowy. Podobnie jak Standard Oil, monopol AT&T sprawił, że branża stała się bardziej wydajna i nie była winna ustalania cen, ale raczej możliwości ustalania cen.

Zerwanie AT&T przez ówczesnego prezydenta Ronalda Reagana w latach 80. dało początek „Dzwoneczkom Dziecka”. Od tego czasu z czasem wiele dzwonków Baby Bells zaczęło się łączyć i zwiększać, aby zapewnić lepszą obsługę szerszej obszar.

Bardzo prawdopodobne, że rozpad AT&T spowodował gwałtowny spadek jakości usług dla wielu klientów – a w niektórych przypadkach wzrost cen – ale okres rozliczeniowy upłynął, a Baby Bells rosną, aby znaleźć naturalną równowagę na rynku bez wzywania młotka Shermana ponownie.

Microsoft

Microsoft Corp. (MSFT), z drugiej strony, nigdy nie została faktycznie rozbita, mimo że przegrała sprawę. Sprawa przeciwko niemu koncentrowała się na tym, czy Microsoft nadużywa swojej pozycji jako zasadniczo nieprzymusowego monopolu. Z biegiem czasu Microsoft został zakwestionowany przez wiele firm, w tym przez Google, z powodu ciągłej wrogości swoich systemów operacyjnych do oprogramowania konkurencji.

Tak jak firma US Steel nie mogła zdominować rynku w nieskończoność ze względu na innowacyjną konkurencję krajową i międzynarodową, tak samo jest w przypadku Microsoftu. Nieprzymusowy monopol istnieje tylko tak długo, jak lojalność wobec marki i apatia konsumentów powstrzymują ludzi przed poszukiwaniem lepszej alternatywy.

Nawet teraz monopol Microsoftu wygląda na wyszczerbiony na krawędziach, ponieważ konkurencyjne systemy operacyjne zyskują na popularności i konkurencyjne oprogramowanie, w szczególności oprogramowanie typu open source, zagraża modelowi biznesowemu pakietów, na którym opierał się Microsoft wybudowany. Z tego powodu sprawa antymonopolowa wydaje się przedwczesna i/lub zbędna.

Facebook

W dzisiejszym świecie firmy technologiczne są nowymi potężnymi firmami, a nie tak bardzo jak Facebook (pełne wyżywienie), które wielu uważa za współczesny monopol. W grudniu 2020 r Federalna Komisja Handlu (FTC) pozwała Facebooka, twierdząc, że utrzymuje swój monopol na portalach społecznościowych poprzez działania antykonkurencyjne.

FTC twierdzi, że Facebook zrobił to poprzez przejęcie Instagrama i WhatsApp, dwóch z nich największe sieci społecznościowe, a także poprzez narzucanie antykonkurencyjnych warunków na oprogramowanie programiści.

Pięć najczęściej używanych platform mediów społecznościowych na świecie od stycznia 2021 r. to Facebook, YouTube, WhatsApp, Facebook Messenger i Instagram. Facebook jest właścicielem czterech z pięciu, czyli 80%. Jest to znacząca kontrola nad sposobem udostępniania danych, prowadzenia reklamy oraz faktem, że konsumenci mają bardzo mało innych opcji do wykorzystania. Facebook naprawdę nie ma tak dużej konkurencji.

FTC wezwała do rozpadu Facebooka poprzez zbycie WhatsApp i Instagrama, ale to, czy rząd jest w stanie rozbić Facebooka, dopiero się okaże.

Najczęściej zadawane pytania dotyczące monopoli

Czym jest monopol w biznesie?

Monopol w biznesie to firma, która dominuje w swoim sektorze lub branży, co oznacza, że ​​kontroluje większość udziału w rynku swojego towarów lub usług, ma niewielką lub żadną konkurencję, a jej konsumenci nie mają rzeczywistych substytutów towarów lub usług świadczonych przez biznes.

Czym jest monopol w historii Ameryki?

Monopole w historii Ameryki były dużymi firmami, które kontrolowały przemysł lub sektor, w którym się znajdowały, dzięki możliwości kontrolowania cen dostarczanych towarów i usług.

Wiele monopoli uznano za dobre monopole, ponieważ przynosiły one wydajność niektórym rynkom, nie wykorzystując konsumentów, podczas gdy inne były uważane za złe monopole, ponieważ nie zapewniały realnych korzyści rynkowi i były nieetyczne biznes.

Jakie są przykłady monopoli?

Przykładami monopoli są Standard Oil, Microsoft, AT&T i Facebook.

Dlaczego monopole są złe?

Monopole są złe, ponieważ kontrolują rynek, na którym prowadzą interesy, co oznacza, że ​​nie mają konkurencji. Kiedy firma nie ma konkurentów, konsumenci nie mają wyboru i muszą kupować od monopolisty.

Oznacza to, że monopolista może pobierać wysokie ceny powyżej uczciwych stawek rynkowych i produkować towary gorszej jakości, zwiększając tym samym ich zyski, wiedząc, że konsumenci nadal będą musieli kupować ich produkty. Monopole oznaczają również brak innowacji, ponieważ nie ma bodźców do poszukiwania nowych sposobów wytwarzania lepszych produktów.

Czy Amazon to monopol?

Amazonka (AMZN) jest uważana za monopolistę, ponieważ ma znaczną kontrolę nad zewnętrznymi sprzedawcami i dostawcami — jeśli chcą, aby ich produkty zostać sprzedane, wtedy mają niewiele opcji, ale sprzedać je na platformie Amazon, gdzie znaczna część handlu detalicznego jest teraz prowadzona w świat.

Szacuje się, że udział Amazona w internetowej sprzedaży detalicznej w USA wynosi 40%, ale uważa się, że liczba ta jest niedoszacowana i dokładniej uznawana za 50%. Amazon uważa, że ​​ci zewnętrzni sprzedawcy są konkurentami i dlatego stosował praktyki antykonkurencyjne zachowanie z nimi, aby utrzymać swoją dominację – i jest w stanie to zrobić, ponieważ ma tak duży udział w rynku.

Dolna linia

Globalizacja i dojrzałość światowej gospodarki wywołały apele o wycofanie przepisów antymonopolowych. Na początku XX wieku każdy, kto sugerował, że rząd nie potrzebuje młotka do rozbicia wielkiego biznesu spojrzałby podejrzliwie, jak członek marginesu szaleńca lub jednego z wielkich pieniędzy na Wall Street kartele.

Z biegiem lat te wezwania pochodziły od ludzi takich jak ekonomista Milton Friedman, były prezes Rezerwy Federalnej Alan Greenspan i zwykli konsumenci. Jeśli historia rządu i biznesu jest jakąkolwiek wskazówką, to jest bardziej prawdopodobne, że rząd zwiększy zakres i moc praw antymonopolowych, niż zrezygnuje z tak użytecznej broni.