Definicja teorii segmentacji rynku
Czym jest teoria segmentacji rynku?
Teoria segmentacji rynku to teoria, według której długoterminowe i krótkoterminowe stopy procentowe nie są ze sobą powiązane. Stwierdza również, że dominujące stopy procentowe dla obligacji krótko-, średnio- i długoterminowych należy postrzegać oddzielnie, tak jak pozycje na różnych rynkach papierów dłużnych.
Kluczowe dania na wynos
- Teoria segmentacji rynku mówi, że długoterminowe i krótkoterminowe stopy procentowe nie są ze sobą powiązane, ponieważ mają różnych inwestorów.
- Z teorią segmentacji rynku wiąże się preferowana teoria siedliskowa, która stwierdza, że inwestorzy wolą pozostać we własnym zakresie zapadalności obligacji ze względu na gwarantowane zyski. Każde przejście do innego przedziału dojrzałości jest postrzegane jako ryzykowne.
Zrozumienie teorii segmentacji rynku
Główne wnioski z tej teorii są takie, że krzywe dochodowości są określane przez siły podaży i popytu na każdym rynku/kategorii długu terminów zapadalności papierów wartościowych oraz że plonów dla jednej kategorii zapadalności nie można wykorzystać do przewidywania plonów dla innej kategorii terminy zapadalności.
Teoria segmentacji rynku jest również znana jako teoria segmentacji rynków. Opiera się na przekonaniu, że rynek dla każdego segmentu obligacji zapadalności składa się głównie z inwestorów, którzy preferują inwestowanie w papiery wartościowe o określonym czasie trwania: krótkoterminowym, średnioterminowym lub długoterminowym.
Segmentacja rynku teoria dalej twierdzi, że kupujący i sprzedający, którzy tworzą rynek krótkoterminowych papierów wartościowych, mają: inne cechy i motywacje niż kupujący i sprzedający o średnio- i długoterminowej zapadalności papiery wartościowe. Teoria ta częściowo opiera się na zwyczajach inwestycyjnych różnych typów inwestorów instytucjonalnych, takich jak banki i firmy ubezpieczeniowe. Banki generalnie preferują krótkoterminowe papiery wartościowe, podczas gdy firmy ubezpieczeniowe generalnie preferują długoterminowe papiery wartościowe.
Niechęć do zmiany kategorii
Pokrewną teorią, która wyjaśnia teorię segmentacji rynku, jest: preferowana teoria siedliskowa. Teoria preferowanych siedlisk mówi, że inwestorzy preferują zakresy długości zapadalności obligacji i że większość z nich odchodzi od swoich preferencji tylko wtedy, gdy mają zagwarantowane wyższe zyski. Chociaż może nie być możliwej do zidentyfikowania różnicy w ryzyku rynkowym, inwestor przyzwyczajony do inwestowania w papiery wartościowe o określonej kategorii zapadalności często postrzega zmianę kategorii jako ryzykowną.
Implikacje dla analizy rynku
Krzywa dochodowości jest bezpośrednim wynikiem teorii segmentacji rynku. Tradycyjnie krzywa dochodowości w przypadku obligacji jest losowany we wszystkich kategoriach długości zapadalności, odzwierciedlając relację rentowności między krótkoterminowymi i długoterminowymi stopami procentowymi. Zwolennicy teorii segmentacji rynku sugerują jednak, że badanie tradycyjnej krzywej dochodowości pokrycie wszystkich okresów zapadalności jest bezowocnym przedsięwzięciem, ponieważ stopy krótkoterminowe nie są przewidywalne długoterminowe stawki.