Definicja opłaty za drop-dead
Co to jest opłata za drop-dead?
Opłata za odstąpienie od umowy to opłata uiszczana przez pożyczkobiorcę pożyczkodawcy, gdy: transakcja, zwykle nabytekfinansowany przez ten ostatni upada. Termin ma pochodzenie brytyjskie i jest stosowany głównie w Wielkiej Brytanii.
Kluczowe dania na wynos
- Opłata za drop-dead to opłata uiszczana przez pożyczkobiorcę pożyczkodawcy, gdy transakcja, zwykle przejęcie, które ten ostatni pomaga sfinansować, kończy się niepowodzeniem.
- Jeśli pożyczka jest zabezpieczona, a następnie staje się zbędna, pożyczkobiorca musi zwrócić pożyczone pieniądze i zapłacić karę za zwłokę, aby zrekompensować pożyczkodawcy utracone odsetki.
- Prowizja za drop-dead ma zastosowanie tylko wtedy, gdy została wynegocjowana w warunkach pożyczki, która nie jest już potrzebna.
- Termin ma pochodzenie brytyjskie i jest stosowany głównie w Wielkiej Brytanii.
Zrozumienie opłaty za drop-dead
Kupno innej firmy może być kosztowne. Czasami jest to konieczne dla potencjalnego nabywca poprosić instytucję pożyczkową o pożyczka w celu zebrania niezbędnych środków na wypełnienie swoich zobowiązań.
Po uzbrojeniu w pożyczkę nabywca powinien być w stanie kontynuować, złożyć odpowiednią ofertę i uzyskać transakcję ponad granicami. A może nie: czasami zdarza się, że firma po zabezpieczeniu wymaganej finansowanie, nie udaje mu się kupić firma docelowa. W takich przypadkach może być konieczna opłata za drop-dead.
W przypadku, gdy pożyczka jest zabezpieczona, a następnie staje się niepotrzebna, firma pożyczająca musi ją zwrócić pożyczone pieniądze, a także, być może, uiszczenie kary za wycofanie opłaty, aby zrekompensować instytucji pożyczającej Stracony zainteresowanie.
Ważny
Prowizja za drop-dead ma zastosowanie tylko wtedy, gdy została wynegocjowana w warunkach pożyczki, która nie jest już potrzebna.
Przykłady opłat za drop-dead
Dr Pepper/Seven-Up
W 1992 roku grupa banków gwarantowanynieudane 750 milionów dolarów refinansowanie dla Dr Pepper/Seven-Up Cos. Sześciu z nich zostało ostatecznie nagrodzonych skromną opłatą za zwłokę w wysokości około 300 000 dolarów za kłopoty, podczas gdy kolejne 13 banków – które miały mniejsze, ale nadal znaczące zobowiązania wynoszące około 50 milionów dolarów za osobę jako głównych menedżerów — pozostawiono je z pustymi rękami, ponieważ nie uwzględnili opłaty podczas negocjowania umowy warunki.
Banki inwestycyjne w Indiach
W 2001 r. rząd Indii wprowadził ustawę zatytułowaną: banki inwestycyjne (IB) zaangażowany w rząd ogołocenie transakcje — proces sprzedaży udziałów indyjskich przedsiębiorstw państwowych — po uiszczeniu opłaty w przypadku niepowodzenia transakcji.Ta propozycja, wdrożona w celu utrzymania zainteresowania IB tego typu transakcjami, oznaczała, że struktury opłat indyjskich bankierów inwestycyjnych od transakcji zbycia obejmowała zarówno opłatę za sukces, stały procent przychodów ze sprzedaży brutto ze sprzedaży aktywów rządowych, jak i opłatę za spadek, jeśli transakcja sprzedaży nie powiedzie się.
Rząd indyjski zarekomendował danie bankierom inwestycyjnym 3% od sprzedaż brutto wpływy z sprzedaż aktywów po konsultacjach z bankami inwestycyjnymi, takimi jak Goldman Sachs, Merrill Lynch i Jardine Fleming.Opłaty, które indyjscy bankierzy inwestycyjni otrzymywali z tytułu transakcji zbycia, różniły się w zależności od przypadku, w zależności od metody zbycie, całkowita wartość, nakład pracy wymagany do sfinalizowania transakcji, stopień trudności i szanse sukces.
Opłata za drop-dead vs. Drop-Dead Date
Opłaty za drop-dead nie należy mylić z data śmierci: postanowienie w umowie, które określa skończony termin, którego niedotrzymanie automatycznie pociąga za sobą niekorzystne konsekwencje.
Niedotrzymanie terminu określonego w warunkach pisemnej umowy może po prostu skutkować rozwiązaniem umowy. Ewentualnie może to skutkować karą finansową.
