Definicja ustawy o ochronie właścicieli domów

Co to jest ustawa o ochronie właścicieli domów?

Ustawa o ochronie właścicieli domów z 1998 r. jest ustawą mającą na celu ograniczenie niepotrzebnych płatności prywatne ubezpieczenie hipoteczne (PMI) przez właścicieli domów, którzy mogą nie być już zobowiązani do jej płacenia. Ustawa o ochronie właścicieli domów obejmuje wszystkie prywatne hipoteki mieszkaniowe nabyte po 29 lipca 1999 r. Ustawa, znana również jako ustawa o anulowaniu PMI, nakazuje, aby: pożyczkodawcy ujawnić pewne informacje o PMI.

Prawo stanowi również, że właściciele domów, którzy zgromadzą wymaganą ilość kapitału w swoich domach (a tym samym nie muszą już kupować PMI), muszą zostać automatycznie rozwiązane.

Zrozumienie ustawy o ochronie właścicieli domów

Większość pożyczkodawców wymaga zaliczka odpowiada to około 20% ceny zakupu domu. Ten standard ma na celu zapewnienie, że pożyczkobiorca ma wystarczający udział finansowy w nieruchomości, aby kontynuować dokonywanie płatności, a także sytuacja, w której kredytobiorca nie jest w stanie spłacić kredytu hipotecznego – kredytodawca ma wystarczający kapitał własny na pokrycie egzekucji przez kredytodawcę koszty.

Jeśli pożyczkobiorca nie może – lub nie chce – wypłacić takiej kwoty, pożyczkodawca może uznać, że pożyczka jest ryzykowną inwestycją, i w rezultacie wymagać, aby nabywca domu wykupił PMI. W przypadku, gdy kredytobiorca nie spłaci kredytu hipotecznego – a jego dom zostanie przejęty – celem PMI jest zapewnienie dodatkowej ochrony kredytodawcy.

Dodatkowym powodem, dla którego właściciel domu może być zobowiązany do wykupienia ubezpieczenia PMI, jest to, że kredyt hipoteczny, którego szuka właściciel domu, ma wysoki wskaźnik kredytu do wartości zabezpieczenia (LTV).

LTV jest jedną z miar ryzyka stosowanych przez kredytodawców gwarantowanie hipoteka. LTV dzieli kwotę pożyczki przez wartość domu. Większość kredytów hipotecznych ze wskaźnikiem LTV większym niż 80% wymaga, aby kredytobiorca posiadał wskaźnik PMI, ponieważ uważa się, że jest bardziej prawdopodobne, że domyślny na hipotece.

Dzięki PMI właściciele domów są odpowiedzialni za zakup ochrony ubezpieczeniowej kredytu hipotecznego i opłacanie składek ubezpieczeniowych. Te składki mogą być albo doliczane do miesięcznych spłat kredytu hipotecznego kredytobiorcy, albo dodatkowy koszt może zostać wchłonięty przez stopę procentową kredytobiorcy (co skutkuje wyższą stopą procentową).

PMI można usunąć, gdy kredytobiorca spłaci wystarczającą kwotę kapitału kredytu hipotecznego (zwykle, gdy jego kapitał własny osiągnie 20%) lub gdy wskaźnik LTV osiągnie 80%. Jednak przed ustawą o ochronie właścicieli domów wielu właścicieli domów miało problemy z anulowaniem PMI. W niektórych przypadkach pożyczkodawcy mogli zgodzić się na zakończenie ubezpieczenia, gdy kapitał własny pożyczkobiorcy osiągnął 20%, ale polisy w przypadku anulowania pokrycia PMI różniły się znacznie wśród kredytodawców, a właściciele domów mieli ograniczone prawo do odwołania, jeśli kredytodawcy odmówili anulowania PMI.

Ustawa o ochronie właścicieli domów chroni właścicieli domów, zabraniając pokrycia PMI dożywotniego kredytu dla produktów PMI opłacanych przez kredytobiorcę i ustanawiając jednolite procedury anulowania pokrycia PMI. Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów (CFPB) nadzoruje i egzekwuje przestrzeganie ustawy o ochronie właścicieli domów.