Co to jest naturalne bezrobocie?

Co to jest naturalne bezrobocie?

Naturalne bezrobocie, czyli naturalna stopa bezrobocia, to minimum bezrobocie stawkę wynikającą z rzeczywistych lub dobrowolnych sił ekonomicznych. Bezrobocie naturalne odzwierciedla liczbę osób, które są bezrobotne ze względu na strukturę siły roboczej, takiej jak osoby zastąpione przez technologię lub osoby, którym brakuje pewnych umiejętności do zdobycia zatrudnienie.

Zrozumieć naturalne bezrobocie

Często słyszymy określenie „pełne zatrudnienie”, co można osiągnąć, gdy gospodarka USA dobrze sobie radzi. Jednak pełne zatrudnienie jest mylące, ponieważ zawsze znajdą się pracownicy poszukujący pracy, w tym nowi absolwenci uczelni lub wysiedleni przez postęp technologiczny. Innymi słowy,

w całej gospodarce zawsze występuje pewien przepływ siły roboczej. Przepływ siły roboczej do i z zatrudnienia, niezależnie od tego, czy jest dobrowolny, czy nie, reprezentuje naturalne bezrobocie.

Każde bezrobocie, które nie jest uważane za naturalne, jest często określane jako bezrobocie cykliczne, instytucjonalne lub oparte na polityce. Czynniki egzogeniczne mogą powodować wzrost naturalnej stopy bezrobocia; na przykład krach gospodarczy lub gwałtowna recesja mogą zwiększyć naturalną stopę bezrobocia, jeśli pracownicy stracą umiejętności niezbędne do znalezienia pracy w pełnym wymiarze godzin lub jeśli niektóre firmy są zamykane i nie są w stanie ponownie otworzyć z powodu nadmiernej utraty dochodów. Ekonomiści nazywają ten efekt „histereza.”

Ważnymi kontrybutorami do teorii naturalnego bezrobocia są: Milton Friedman, Edmund Phelps, oraz Friedrich Hayek, wszyscy laureaci Nagrody Nobla. Prace Friedmana i Phelpsa odegrały kluczową rolę w rozwoju stopa bezrobocia bez przyspieszania inflacji (NAIRU).

Dlaczego naturalne bezrobocie utrzymuje się

Ekonomiści tradycyjnie wierzyli, że jeśli istnieje bezrobocie, to wynika to z braku popytu na siłę roboczą lub pracowników. W związku z tym gospodarka musiałaby być stymulowana poprzez fiskalny lub monetarny działania mające na celu zwiększenie aktywności gospodarczej i ostatecznie popytu na pracę. Jednak ten sposób myślenia wypadł z łask, ponieważ zdano sobie sprawę, że nawet w okresie silnej koniunktury gospodarczej okresy wzrostu, nadal byli pracownicy bez pracy ze względu na naturalny przepływ pracowników do i z firm.

Naturalny przepływ siły roboczej jest jednym z powodów, dla których nie można osiągnąć prawdziwego pełnego zatrudnienia, ponieważ oznaczałoby to, że pracownicy byli nieelastyczni lub nieruchomi w gospodarce USA. Innymi słowy, 100% pełnego zatrudnienia jest nieosiągalne w gospodarce na dłuższą metę. Prawdziwe pełne zatrudnienie jest niepożądane, ponieważ 0% stopa bezrobocia długoterminowego wymaga całkowitego nieelastyczny rynek pracy, na którym pracownicy nie są w stanie rzucić dotychczasowej pracy lub odejść w poszukiwaniu lepszego jeden.

Według model równowagi ogólnej ekonomii bezrobocie naturalne jest równe poziomowi bezrobocia na rynku pracy w idealnej równowadze. Jest to różnica między pracownikami, którzy chcą pracy przy obecnej stawce płacowej, a tymi, którzy chcą i mogą ją wykonywać. Zgodnie z tą definicją naturalnego bezrobocia możliwe jest, że czynniki instytucjonalne – takie jak płaca minimalna lub wysoki stopień uzwiązkowienia – podniosą stopę naturalną w długim okresie.

Długookresowa naturalna stopa bezrobocia: 2000–2020

Bezrobocie i inflacja

Odkąd John Maynard Keynes napisał „Ogólna teoria” w 1936 r. wielu ekonomistów uważało, że istnieje szczególny i bezpośredni związek między poziomem bezrobocia w gospodarce a poziomem inflacji. Ten bezpośredni związek został kiedyś formalnie skodyfikowany w tzw Krzywa Phillipsa, co reprezentowało pogląd, że bezrobocie przesunęło się w przeciwnym kierunku niż inflacja. Jeśli gospodarka ma być w pełni wykorzystana, musi być inflacja i odwrotnie, jeśli jest niska inflacja, bezrobocie musi rosnąć lub utrzymywać się.

Krzywa Phillipsa wypadła z łask po wielkim stagflacja lat 70., co sugerowała krzywa Phillipsa, było niemożliwe. W okresie stagflacji wzrasta zarówno bezrobocie, jak i inflacja. W latach 70. stagflacja była częściowo spowodowana embargiem naftowym, które spowodowało wzrost cen ropy i benzyny, podczas gdy gospodarka pogrążyła się w recesji.

Dzisiaj ekonomiści są znacznie bardziej sceptyczni co do implikowanej korelacji między silną aktywnością gospodarczą a inflacją lub między deflacją a bezrobociem. Wielu uważa, że ​​stopa bezrobocia od 4% do 5% to pełne zatrudnienie i niezbyt niepokojące.

Naturalna stopa bezrobocia reprezentuje najniższą stopę bezrobocia, przy której inflacja jest stabilna, lub stopę bezrobocia, która istnieje przy nieprzyspieszającej inflacji. Jednak nawet dzisiaj wielu ekonomistów nie zgadza się co do konkretnego poziomu bezrobocia, który należy uznać za naturalną stopę bezrobocia.