Jean-Baptiste mówi definicja

Kim był Jean-Baptiste Say?

Jean-Baptiste Say (1767-1832) był francuskim klasycznym, liberalnym ekonomistą i uczonym. Say urodził się w Lyonie w 1767 roku i miał wybitną karierę. Służył w rządowej komisji finansów pod rządami Napoleona, wykładał ekonomię polityczną we Francji w Athénée, The Conservatoire National des Arts et Metiers, a później w College de France, gdzie został mianowany przewodniczącym wydziału politycznego gospodarka.

Prawo rynków Saya to klasyczna ekonomia teoria, która mówi, że produkcja jest źródłem popytu. Zgodnie z prawem Saya zdolność do żądania czegoś jest finansowana poprzez dostarczanie innego dobra.

Zrozumienie Jean-Baptiste Say

Jean-Baptiste Say jest znany ze swojego sformułowania: Prawo rynków Saya, zwany także jego Teorią Rynków, oraz za książkę pt Traktat o ekonomii politycznej, który został opublikowany w 1803 roku. Oprócz słynnego traktatu, jego innymi opublikowanymi dziełami były dwutomowe Complete. Kurs Praktycznej Ekonomii Politycznej (w 1852 r.) oraz zbiór jego korespondencji z kolegą ekonomistą Thomasem Malthusem pt Listy do pana Malthusa który omawiał i debatował nad teoriami wzrostu gospodarczego swoich krytyków.

Say był pod silnym wpływem Adama Smitha i teorii ekonomicznych, które przedstawił w swojej książce z 1776 r. Bogactwo narodów. Był wielkim zwolennikiem teorii wolnego rynku Smitha, promował jego filozofie leseferyzmu i pomagał w popularyzacji ich we Francji poprzez swoją pracę akademicką i nauczanie.

Między innymi Say wyraził również przekonanie, że spadający poziom cen może być zjawiskiem pozytywnym, jeśli wynika ze wzrostu wydajności, a nie z deflacji. Pisał również o pieniądzach i bankowości, podzielał poglądy na temat opodatkowania jako uciążliwego i jest uznawany przez Roberta L. Formaini w Banku Rezerwy Federalnej w Dallas GospodarczyInformacje publikacja jako jeden z pierwszych ekonomistów omawiających przedsiębiorczość i pojęcia użyteczności, opisujących przedsiębiorców jako pomocny w zaspokajaniu „ludzkich potrzeb”. Współcześni ekonomiści Saya to James Mill, Jeremy Bentham i David Ricardo.

Prawo rynków Saya

Prawo Rynków Saya mówi, że aby kupić towary na rynku, kupujący musi najpierw wyprodukować coś wartościowego do sprzedania, aby uzyskać siłę nabywczą (w formie dochodu pieniężnego). Oznacza to, że wielkość efektywnego popytu na towary w gospodarce jest wynikiem wcześniejszych działań produkcyjnych, a co za tym idzie nigdy nie może być trwałą ogólną nadpodażą towarów w gospodarce, ponieważ produkcja dóbr ekonomicznych jest tym, co tworzy ogólny popyt na towary.

Prawo Saya nie twierdzi, że nigdy nie może istnieć nierównowaga w podaży i popycie na określone towary, chociaż Say uważał, że będą one miały tendencję w kierunku równowagi, gdy ceny dostosowują się i że ten proces dostosowywania cen ma również kluczowe znaczenie dla zrównoważenia ogólnego popytu i podaży wszystkich dobra. Prawo Say'a wciąż żyje we współczesnym świecie neoklasyczna ekonomia modele, które twierdzą, że jeśli ceny są wystarczająco elastyczne dla wszystkich rynków, to gospodarka będzie zmierzać w kierunku stabilności.

Podczas gdy prawo Saya sugeruje, że gospodarka jest w pewnym sensie samoregulująca, więc produkcja jest ostatecznie źródłem popytu, błędnie interpretowano i często uważano, że „podaż tworzy własne zapotrzebowanie”. Współczesny ekonomiści John Maynard Keynes oraz Tomasz Malthus skrytykował prawo Saya. Późniejsi ekonomiści wskazują na Keynesa jako częściowo lub głównie odpowiedzialnego za zamieszanie wokół prawa Saya, charakteryzujące Keynesa. przeformułowanie prawa jako manipulatora, który błędnie przedstawia prawo Saya w celu dalszego rozwijania argumentów Keynesa kosztem klasycznego Ekonomia.

Jean-Baptiste Say i Ojcowie Założyciele USA

Ukazujące się w angielskim tłumaczeniu prace Saya spotkały się z podziwem wśród amerykańskich ojców założycieli, Thomasa Jeffersona i Jamesa Madisona, z którymi prowadził aktywną korespondencję. List Madison z podziękowaniami dla Saya za przesłanie mu kopii jego traktatu zawiera w części fragment: „Proszę pana o zapewnienie wielką wagę, jaką przywiązuję do twojego szacunku… ” Jefferson był pod takim wrażeniem Say, że zachęcił go do przejścia do Wirginia.