Co mogą zrobić decydenci, aby zmniejszyć cykliczne bezrobocie?

Istnieją cztery główne źródła bezrobocia: cyklicznysezonowy, cierny, oraz strukturalny. Bezrobocie cykliczne jest wynikiem ogólnego spadku makroekonomiczny aktywność, która występuje podczas Cykl koniunkturalny skurcz. Istnieją dwa główne podejścia do zmniejszania bezrobocia: polityka po stronie popytu i polityka po stronie podaży. Wzrost bezrobocia cyklicznego spowodowany recesją jest uważany za bezrobocie z niedoborem popytu i uwzględniony w polityce dotyczącej popytu.

W czasie dekoniunktury lub recesji zagregowany popyt spadki: gospodarstwa domowe, biznes, rząd i sektory zagraniczne kupują mniej towarów i usług. Bezrobocie wzrasta, ponieważ wytwarza się mniej produkcji, więc potrzeba mniej pracowników i innych zasobów. Firmy stoją w obliczu spadku przychodów i są zmuszone do cięcia kosztów. W konsekwencji zwalniają pracowników. W przeciwieństwie do innych rodzajów bezrobocia, które są nieodłącznie związane z określonym zawodem lub zdrowa, rozwijająca się gospodarka, można uniknąć cyklicznego bezrobocia, stabilizując cykl biznesowy wahania.

Jednym z głównych celów polityki makroekonomii jest zmniejszenie lub wyeliminowanie cyklicznego bezrobocia. Aby zapobiec cyklicznemu bezrobociu, decydenci powinni skupić się na zwiększaniu produkcji, co najskuteczniej osiąga się poprzez stymulowanie popytu. Cel ekspansywnej polityki pieniężnej i fiskalnej jest zwiększenie zagregowanego popytu poprzez obniżenie stóp procentowych i podatków. Ponadto decydenci mogą również deprecjonować kurs walutowy w celu pobudzenia popytu eksportowego lub wprowadzenia konkretnych przepisów i inicjatyw skierowanych do określonych obszarów gospodarki.

Zmniejszenie cyklicznego bezrobocia dzięki polityce fiskalnej

Cel ekspansywnej polityki fiskalnej jest zarządzanie produkcją i zatrudnieniem poprzez zwiększanie wydatków rządowych i obniżanie podatków. Niższe poziomy opodatkowania prowadzą do wyższych poziomów dochodów do dyspozycji i wzrostu konsumpcji. Wzrost konsumpcji skutkuje wyższym zagregowanym popytem i wyższym Produkt krajowy brutto (PKB). Firmy zareagują na wzrost popytu i wyższy PKB zwiększeniem produkcji, co wymaga większej liczby pracowników. W związku z tym bezrobocie cykliczne będzie mniejsze. Dodatkowo przy silnym wzroście gospodarczym i wyższym zagregowanym popycie następuje mniejsza utrata miejsc pracy, ponieważ firmy pozostają na rynku.

Ekonomista John Maynard Keynes był zwolennikiem ekspansywnej polityki fiskalnej w okresach recesji. Według Keynesa w czasie recesji zasoby — kapitał i siła robocza — są niewykorzystane. Dlatego zadaniem rządu jest tworzenie dodatkowego popytu i interwencja w celu zmniejszenia bezrobocia.

Ekspansywna polityka pieniężna w celu zmniejszenia bezrobocia

Cel ekspansywnej polityki pieniężnej jest zwiększenie zagregowanego popytu i wzrostu gospodarczego poprzez obniżenie stóp procentowych. Niższe stopy procentowe oznaczają, że koszt kredytu jest niższy. Kiedy łatwiej jest pożyczyć pieniądze, ludzie wydają więcej pieniędzy i więcej inwestują. Zwiększa to zagregowany popyt i PKB oraz zmniejsza cykliczne bezrobocie. Ponadto, gdy stopy procentowe są niższe, kursy walut również są niższe, a eksport gospodarki jest bardziej konkurencyjny.

Czasami decydenci mogą również wprowadzać konkretne inicjatywy skierowane do określonych obszarów gospodarki w celu zmniejszenia bezrobocia i zwiększenia produkcji. Przykłady tych wyjątkowych inicjatyw obejmują usprawnienie procesu zatwierdzania projektów rządowych, które tworzą: miejsc pracy, dając firmom zachęty pieniężne za zatrudnianie pracowników i płacąc firmom za szkolenie pracowników w celu wypełnienia określonych stanowiska.