Definicja krańcowej skłonności do inwestowania (MPI)
Jaka jest krańcowa skłonność do inwestowania (MPI)?
Krańcowa skłonność do inwestowania (MPI) to stosunek zmiany w inwestycja zmienić się w dochód. Pokazuje, jaka część dodatkowej jednostki dochodu zostanie wykorzystana na cele inwestycyjne. Zazwyczaj ludzie inwestują tylko część swoich dochodów, a inwestycje rosną wraz ze wzrostem dochodów i odwrotnie, co oznacza, że MPI jest dodatnim stosunkiem między 0 a 1. Im wyższy wskaźnik MPI, tym większy odsetek dodatkowego dochodu jest inwestowany niż konsumowany.
Kluczowe dania na wynos
- Krańcowa skłonność do inwestowania (MPI) to odsetek dodatkowego przyrostu dochodu, który jest przeznaczany na inwestycje.
- MPI należy do rodziny krańcowych stóp opracowanych i wykorzystywanych przez ekonomistów keynesowskich do modelowania skutków zmian dochodów i wydatków w gospodarce.
- Im wyższy wskaźnik MPI, tym większy dodatek do dochodu zostaje zainwestowany.
- Wydatki skierowane na inwestycje, według MPI, mogą mieć efekt mnożnikowy, który pobudza gospodarkę, ale efekt ten może się różnić, a nawet być ujemny, jeśli wystąpi wypieranie.
Zrozumienie krańcowej skłonności do inwestowania (MPI)
Chociaż John Maynard Keynes nigdy wprost nie użył tego terminu, MPI pochodzi od: ekonomia keynesowska. W ekonomii keynesowskiej ogólna zasada głosi, że to, co nie jest konsumowane, jest: zapisane. Wzrost (lub spadek) poziomu dochodów zachęca osoby fizyczne i firmy do robienia czegoś z ilością dostępnych pieniędzy.
MPI jest jedną z kilku marginalnych stóp, które zostały opracowane przez ekonomię keynesowską. Inne obejmują krańcowa skłonność do konsumpcji (MPC), marginalna skłonność do oszczędzania (MPS) i mniej znane, takie jak krańcowa skłonność do zakupów rządowych (MPG).
MPI jest obliczany jako MPI = ΔI/ΔY, co oznacza zmianę wartości funkcji inwestycji (I) w stosunku do zmiany wartości funkcji dochodu (Y). Jest to zatem nachylenie linii inwestycyjnej.
Na przykład, jeśli wzrost dochodu o 5 USD spowoduje wzrost inwestycji o 2 USD, wskaźnik MPI wynosi 0,4 (2 USD/2 USD). W praktyce MPI jest znacznie niższy, szczególnie w relacji do RPP.
Jak krańcowa skłonność do inwestowania (MPI) wpływa na gospodarkę
Konsumpcja jest zwykle bardziej pod wpływem wzrostu dochodów, chociaż MPI ma wpływ na efekt mnożnikowy a także wpływa na nachylenie funkcja wydatków zagregowanych. Im większy MPI, tym większy mnożnik. W przypadku firmy wzrost dochodów może być wynikiem obniżonych podatków, zmian kosztów lub zmian dochodów.
Zgodnie z teorią keynesowską wzrost nakładów inwestycyjnych spowoduje natychmiastowe zatrudnienie ludzi w inwestycji przemysłu towarowego i mają zwielokrotniony efekt, zatrudniając pewną wielokrotność dodatkowych osób w innym miejscu gospodarka. To oczywiste rozszerzenie idei ponownego wydatkowania nakładów na inwestycje. Jednak efekt jest ograniczony. Realna produkcja gospodarki jest ograniczona do produkcji w pełne zatrudnienie, a wydatki pomnożone przez ten punkt będą po prostu podnieść ceny—zwłaszcza w przypadku dóbr kapitałowych lub aktywów finansowych.
Teoria keynesowska i jej krytycy sugerują również, że każdy projekt inwestycyjny (publiczny lub prywatny) nie zawsze może zwiększyć dochód i zatrudnienie z pełną mocą mnożnika, ponieważ decyzja o inwestycji może zająć miejsce inwestycji, która miałaby miejsce w jego brak.
Na przykład finansowanie projektu może wzrosnąć stopy procentowe, zniechęcając do innych inwestycji lub rywalizując z innymi projektami o siłę roboczą. Wiąże się to ze zjawiskiem, które ekonomiści nazywają wypieranie, gdzie wydatki na inwestycje publiczne lub inne polityki mające na celu zachęcanie do inwestycji zmniejszyły się lub nawet mają negatywny wpływ na wzrost gospodarczy w takim stopniu, w jakim zastępują inwestycje, które w innym przypadku miałyby miejsce, zamiast zachęcać do dodatkowych inwestycja.