Co oznaczają stale niskie rentowności obligacji dla rynku akcji?

Rentowności obligacji były generalnie niższe od 2009 r., co przyczyniło się do wzrostów na giełdzie. Rentowność obligacji w USA spadła wraz ze stopami procentowymi po latach siedemdziesiątych. W porównaniu z rentownościami obligacji z końca XX wieku rentowności w latach 2009-2020 były stale niskie.

Ogólny trend w kierunku niższych stóp procentowych i rentowności obligacji jest często przypisywany wspieraniu wyższych cen na giełdzie.

Inflacja i stale niskie plony środowiska

Rentowności obligacji opierają się na oczekiwaniach inflacji, wzrostu gospodarczego, prawdopodobieństwa niewypłacalności i czasu trwania. Obligacja daje stałą kwotę, która jest płacona niezależnie od innych warunków, więc spadek inflacji podnosi realną rentowność obligacji. To sprawia, że ​​obligacje są bardziej atrakcyjne dla inwestorów, więc ceny obligacji rosną. Wyższe ceny obligacji oznaczają niższe

plony nominalne.

Oczekiwania inflacyjne i inflacyjne spadały niemal stale w latach 1980–2008. Wzrost gospodarczy obniżył się również po kryzysie finansowym z 2008 roku.

Niższe oczekiwania na wzrost i inflację sprawiły, że rentowności obligacji od 2009 r. były stale niskie. Zauważ, że wyższy wzrost doprowadził do nieco wyższych stóp procentowych i rentowności obligacji w latach 2013-2018.

Jak wzrost i giełda wpływają na rentowność obligacji

W okresach ekspansji gospodarczej ceny obligacji i giełda poruszają się w przeciwnych kierunkach, ponieważ konkurują o stolica. Sprzedaż na giełdzie prowadzi do wyższych cen obligacji i niższych zysków, gdy pieniądze przesuwają się na rynek obligacji.

Wzrosty na giełdzie mają tendencję do podnoszenia rentowności, gdy pieniądze przesuwają się od względnego bezpieczeństwa rynku obligacji do bardziej ryzykownych akcji. Kiedy rośnie optymizm co do gospodarki, inwestorzy przenoszą środki na giełdę, ponieważ ta czerpie więcej korzyści ze wzrostu gospodarczego.

Niższe rentowności obligacji oznaczają wyższe ceny akcji

Stopy procentowe są najważniejszym czynnikiem determinującym rentowność obligacji i odgrywają ważną rolę na rynku akcji. Obligacje i akcje mają tendencję do wspólnego ruchu zaraz po recesji, kiedy presja inflacyjna i stopy procentowe są niskie.

Banki centralne są zobowiązane do niskich stóp procentowych, aby stymulować gospodarkę podczas recesji. Trwa to do momentu, aż gospodarka zacznie rosnąć bez pomocy Polityka pieniężna lub wykorzystanie mocy produkcyjnych osiąga maksymalny poziom, przy którym inflacja staje się zagrożeniem. Ceny obligacji i akcji rosną w odpowiedzi na kombinację łagodnego wzrostu gospodarczego i niskich stóp procentowych.

Rola niewypłacalności w rentowności obligacji

Istotną rolę w rentowności obligacji odgrywa również prawdopodobieństwo niewypłacalności. Kiedy rząd lub korporacja nie mogą sobie pozwolić na spłatę obligacji, nie wywiązują się z obligacji. Inwestorzy naturalnie domagają się wyższych zysków od organizacji, które są bardziej podatne na niewypłacalność.

Powszechnie uważa się, że obligacje rządu federalnego są wolne od ryzyka niewypłacalności w systemie pieniądza fiducjarnego. Gdy wzrasta ryzyko niewypłacalności obligacji korporacyjnych, wielu inwestorów wycofuje się z obligacji korporacyjnych na rzecz bezpieczeństwa obligacji rządowych. Oznacza to, że ceny obligacji korporacyjnych spadają, a więc rentowności obligacji korporacyjnych rosną.

Obligacje wysokodochodowe lub obligacje śmieciowe mają największe ryzyko niewypłacalności, a oczekiwania dotyczące niewypłacalności mają większy wpływ na ich ceny. Podczas kryzysu finansowego w 2008 r. oczekiwania wielu firm dotyczące niewypłacalności znacznie wzrosły. W efekcie obligacje korporacyjne chwilowo oferowały wyższe rentowności.