Definicja Zabezpieczonej Stopy Finansowania Nocnego (SOFR)

Co to jest stopa zabezpieczonego finansowania nocnego (SOFR)?

Stopa zabezpieczonego finansowania overnight (SOFR) jest punktem odniesienia oprocentowanie dla denominowanych w dolarach instrumentów pochodnych i pożyczek, które zastępują Oferowana stawka międzybankowa w Londynie (LIBOR). Swapy stóp procentowych na ponad 80 bilionów dolarów hipotecznego długu przeszły na SOFR w październiku 2020 r. Oczekuje się, że przejście to zwiększy długoterminową płynność, ale również spowoduje znaczną krótkoterminową zmienność obrotu instrumentami pochodnymi.

Zrozumienie stawki zabezpieczonego finansowania nocnego (SOFR)

Stopa zabezpieczonego finansowania jednodniowego (SOFR) to wpływowa stopa procentowa stosowana przez banki do wyceny waluty denominowanej w dolarach amerykańskich pochodne i pożyczki. Dzienna stopa zabezpieczonego finansowania jednodniowego (SOFR) oparta jest na transakcjach Skarbiec rynek odkupu, na którym inwestorzy oferują bankom pożyczki typu overnight zabezpieczone aktywami obligacji.

Wskaźniki porównawcze, takie jak SOFR, wynoszą niezbędny w obrocie instrumentami pochodnymi-w szczególności
swapy na stopy procentowe, które korporacje i inne podmioty wykorzystują do zarządzania ryzykiem stopy procentowej oraz do spekulacji na temat zmian kosztów finansowania zewnętrznego.

Swapy na stopę procentową to umowy, w których strony wymieniają odsetki o stałej stopie na płatności oprocentowania zmiennego. W zamianie „waniliowej” jedna ze stron zgadza się zapłacić stałe oprocentowanie, a w zamian strona otrzymująca zgadza się zapłacić zmienna stopa procentowa w oparciu o SOFR – stopa może być wyższa lub niższa niż SOFR, w zależności od ratingu kredytowego strony i warunków oprocentowania.

W takim przypadku płatnik odnosi korzyści, gdy stopy procentowe idą w górę, ponieważ wartość przychodzących płatności opartych na SOFR jest teraz wyższa, mimo że koszt płatności o stałej stopie na rzecz kontrahent pozostaje takie samo. Odwrotność ma miejsce, gdy stopy spadają.

Historia Zabezpieczonego Oprocentowania Nocnego Finansowania (SOFR)

Od momentu powstania w połowie lat 80. LIBOR był podstawową stopą procentową, z którą inwestorzy i banki ustalają swoje umowy kredytowe. Składa się z pięciu walut i siedmiu zapadalności, LIBOR jest określany poprzez obliczenie średniej stopy procentowej, po jakiej największe światowe banki pożyczają od siebie nawzajem. Pięć walut to dolar amerykański (USD), euro (EUR), Funt brytyjski (GBP), Japoński jen (JPY) i franka szwajcarskiego (CHF), a najczęściej podawanym LIBOR jest trzymiesięczna stopa dolara amerykańskiego, zwykle określana jako bieżąca stawka LIBOR.

Śledząc kryzys finansowy 2008 r., regulatorzy zaczęli obawiać się nadmiernego polegania na tym konkretnym wskaźniku. Po pierwsze, LIBOR opiera się w dużej mierze na szacunkach ankietowanych banków globalnych, a niekoniecznie na rzeczywistych transakcjach. Minusy nadawania bankom tej swobody stały się widoczne w 2012 roku, kiedy okazało się, że kilkanaście instytucji finansowych fałszowało swoje dane w celu uzyskania większych zysków z produktów pochodnych opartych na LIBOR.

Dodatkowo regulacje bankowe po kryzysie finansowym sprawiły, że było mniej międzybankowy zaciąganie pożyczek, co skłoniło niektórych urzędników do wyrażenia zaniepokojenia, że ​​ograniczona wielkość działalności handlowej sprawiła, że ​​LIBOR jest jeszcze mniej wiarygodny. Ostatecznie brytyjski regulator, który opracowuje stawki LIBOR, powiedział, że po 2021 r. nie będzie już wymagał od banków przekazywania informacji o pożyczkach międzybankowych. Ta aktualizacja sprawiła, że ​​kraje rozwinięte na całym świecie zaczęły szukać alternatywy Stopa referencyjna który mógłby go w końcu zastąpić.

W 2017 roku Rezerwa Federalna (Fed) w odpowiedzi powołał Komitet ds. Alternatywnych Stawek Referencyjnych, składający się z kilku dużych banków, aby wybrać alternatywną stopę referencyjną dla Stanów Zjednoczonych. Komitet wybrał stopę zabezpieczonego finansowania overnight (SOFR), a stawka nocna, jako nowy punkt odniesienia dla kontraktów denominowanych w dolarach.

Stopa zabezpieczonego finansowania nocnego (SOFR) w porównaniu z LIBOR

W przeciwieństwie do LIBOR, handel w Skarbie Państwa jest intensywny repozytorium rynku – około 1500 razy więcej niż w przypadku pożyczek międzybankowych w 2018 r. – teoretycznie czyniąc go dokładniejszym wskaźnikiem kosztów finansowania.

Ponadto stopa zabezpieczonego finansowania jednodniowego (SOFR) opiera się na danych z możliwych do zaobserwowania transakcji, a nie na szacunkowych stopach oprocentowania kredytu, jak to czasami ma miejsce w przypadku LIBOR.

Przejście na Stopę Zabezpieczonego Finansowania Nocnego (SOFR)

Na razie będzie współistnieć LIBOR i zabezpieczona stopa finansowania overnight (SOFR). Oczekuje się jednak, że ta ostatnia zastąpi LIBOR w ciągu najbliższych kilku lat jako dominujący punkt odniesienia dla instrumentów pochodnych denominowanych w dolarach i kredyt produkty.

30 listopada 2020 r. Rezerwa Federalna ogłosiła, że ​​LIBOR zostanie wycofany i ostatecznie zastąpiony do czerwca 2023 r. W tym samym komunikacie banki otrzymały polecenie zaprzestania pisania kontraktów z wykorzystaniem LIBOR do końca 2021 r., a wszystkie kontrakty z wykorzystaniem LIBOR powinny zostać zamknięte do 30 czerwca 2023 r.

Wyzwania przejścia

Przejście na nową stopę referencyjną jest trudne, ponieważ istnieją nieuregulowane kontrakty oparte na LIBOR o wartości bilionów dolarów, a niektóre z nich nie mają terminu zapadalności aż do przejścia na emeryturę LIBOR. Obejmuje to szeroko stosowany trzymiesięczny LIBOR w dolarach amerykańskich, który wynosi około 200 bilionów USD dług i związane z nią umowy.

Przeszacowanie kontraktów jest skomplikowane, ponieważ te dwie stopy procentowe mają kilka istotnych różnic. Na przykład LIBOR reprezentuje: pożyczki niezabezpieczone, natomiast SOFR, reprezentujący pożyczki zabezpieczone przez Obligacje skarbowe (obligacje skarbowe) jest stopą praktycznie wolną od ryzyka. Ponadto LIBOR ma w rzeczywistości 35 różnych stawek, podczas gdy SOFR publikuje obecnie tylko jedną stawkę opartą wyłącznie na pożyczkach jednodniowych.

Największy wpływ na rynek instrumentów pochodnych będzie miało przejście na SOFR. Jednak będzie również odgrywać ważną rolę w produktach kredytów konsumenckich – w tym niektórych kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu oraz prywatne pożyczki studenckie – a także instrumenty dłużne, takie jak: ulotka reklamowa.

W przypadku kredytu hipotecznego o zmiennym oprocentowaniu opartego na SOFR, zmiana stopy referencyjnej określa, ile kredytobiorcy zapłacą jednorazowo przez okres ich stałego oprocentowania. pożyczka kończy się. Jeśli SOFR jest wyższy, gdy pożyczka zostanie „zresetowana”, właściciele domów również będą płacić wyższą stawkę.

Uwagi specjalne

Inne kraje szukały własnych alternatyw dla LIBOR. Na przykład Wielka Brytania wybrała średnia indeksu overnight w funtach szterlingach (SONIA), stopa oprocentowania pożyczek jednodniowych jako punkt odniesienia dla przyszłych kontraktów opartych na funtach szterlingach.

Z drugiej strony Europejski Bank Centralny (EBC) zdecydował się na użycie średnia indeksu overnight w euro (EONIA), która opiera się na niezabezpieczonych pożyczkach overnight, podczas gdy Japonia zastosuje własną stawkę, zwaną tokijską średnią stopą overnight (TONAR).