Jak zarobić duże pieniądze w branży finansowej

Usługi finansowe od dawna uważane są za branżę, w której profesjonalista może się rozwijać i rozwijać drabina korporacyjna do stale rosnących struktur wynagrodzeń. Wybory zawodowe, które oferują doświadczenia, które są satysfakcjonujące zarówno osobiście, jak i finansowo, obejmują:

• Księgowość
• Ordynacyjny
• Doradztwo transakcyjne
• Finanse korporacyjne

Jednak trzy obszary w finansach oferują najlepsze możliwości maksymalizacji czystej siły zarobkowej, a tym samym przyciągają największą konkurencję o pracę:

• Bankowość inwestycyjna
• Kapitał prywatny
• Fundusze hedgingowe

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czy masz to, czego potrzeba, aby odnieść sukces w tych wyjątkowo lukratywnych obszarach finanse i dowiedz się, jak zarabiać na finansach.

Bankowość inwestycyjna

Potencjał zarobkowy
Dyrektorzy, zleceniodawcy, wspólników i dyrektorów zarządzających wybrzuszenie-wspornik banki inwestycyjne może zarobić ponad milion dolarów – czasem nawet dziesiątki milionów dolarów – rocznie. Na poziomie dyrektora i wyższym istnieje odpowiedzialność za kierowanie zespołami

analitycy i współpracownicy w jednym z kilku działów, podzielonych według ofert produktowych, takich jak kapitał oraz długwzrost kapitału oraz fuzje i przejęcia (M&A), a także zespoły ds. pokrycia sektorowego.

Dlaczego starsi bankierzy inwestycyjni zarabiają tak dużo pieniędzy? Jednym słowem (właściwie trzy słowa): duży rozmiar transakcji. Dyrektorzy, dyrektorzy i partnerzy kierują zespołami, które pracują z drogimi przedmiotami i robią duże prowizje, ponieważ opłaty banku są zwykle obliczane jako procent transakcji. Wybrzuszenie Na przykład banki wspornikowe odrzucą projekty o małej wielkości transakcji; na przykład bank inwestycyjny nie sprzeda firmy generującej mniej niż 250 mln USD w przychód jeśli jest już zalany innymi większymi ofertami.

Banki inwestycyjne są brokerzy. A agent nieruchomości kto sprzedaje dom za 500 000 $ i zarabia 5% prowizji, zarabia 25 000 $ na tej sprzedaży. Porównajmy to z biurem bankowości inwestycyjnej sprzedającym producenta chemikaliów za 1 miliard dolarów z 1% prowizją, co stanowi niezłą opłatę w wysokości 10 milionów dolarów. Nieźle jak na kilkuosobowy zespół – powiedzmy dwóch analitycy, dwóch współpracowników, wiceprezesa, dyrektora i dyrektora zarządzającego. Jeśli ten zespół zrealizuje w ciągu roku transakcje fuzji i przejęć o wartości 1,8 miliarda USD, z premie przydzielone starszym bankierom, możesz zobaczyć, jak sumują się liczby wynagrodzeń.

Obowiązki w pracy
Analityk (przedMBA), stowarzyszony (post-MBA) i wiceprzewodniczący to poligon doświadczalny, a godziny pracy mogą czasami przekroczyć sto tygodniowo. Bankowcy na poziomie analityka, współpracownika i wiceprezesa koncentrują się na następujących zadaniach:

• Pismo księgi rachunkowe
• Badanie trendów branżowych
• Analiza działalności firmy, finanse i prognozy
• Modele do biegania
• Dyrygowanie należyta staranność lub koordynacja z zespołami staranności

Dyrektorzy nadzorują te działania i zazwyczaj kontaktują się z „Poziom Ckierownictwo po osiągnięciu kluczowych kamieni milowych. Partnerzy i dyrektorzy zarządzający mają więcej przedsiębiorczy rolę, w tym muszą skoncentrować się na rozwoju klienta, generowaniu transakcji oraz rozwoju i obsadzeniu pracowników w biurze. Dojście do poziomu dyrektora może zająć 10 lat (zakładając, że dwa lata jako analityk, dwa lata, aby uzyskać MBA, dwa lata jako współpracownik i cztery lata jako wiceprezes). Jednak ta oś czasu zależy od kilku czynników, w tym zaangażowanej firmy, indywidualnej sukces w pracyi nakazów firmy. Niektóre banki wymagają dyplomu MBA, podczas gdy inne mogą promować wyjątkowych bankierów bez wyższego stopnia naukowego.

Kluczowe cechy
Kryteria sukcesu obejmują:

• Umiejętności techniczne
• Umiejętność dotrzymywania terminów
• Praca w zespole
• Umiejętności komunikacyjne

Ci, którzy nie mogą znieść upału, ruszają dalej, a przed awansem na wyższe poziomy następuje proces filtrowania. Ci, którzy chcą wyjść z branży bankowej, mogą wykonać boczne ruchy, aby: finanse korporacyjne (np. praca w Fortuna 500 firma, czyli zarabianie mniej), prywatna kapitał oraz żywopłot fundusze.

Private Equity

Potencjał zarobkowy
Zleceniodawcy i partnerzy w private equity firmy z łatwością pokonują barierę wysokości 1 miliona dolarów rocznie, a partnerzy często zarabiają dziesiątki milionów dolarów rocznie. Partnerzy zarządzający w największych firmach private equity mogą przynieść setki milionów dolarów, biorąc pod uwagę, że ich firmy zarządzają firmami o wartości miliardów dolarów.

Jeśli ich odpowiednicy z sektora bankowości inwestycyjnej obsługują pozycje o wysokich cenach z wysokimi prowizjami, wówczas private equity zarządza pozycjami o wysokich cenach z bardzo wysokie prowizje. Zdecydowana większość przechodzi przez „zasada dwa i dwadzieścia„ – czyli ładowanie roczne Opłata za zarządzanie z 2% z aktywa/stolica zarządzane i 20% z zyski z tyłu.

Weźmy firmę private equity, która zarządza 1 miliardem dolarów; opłata za zarządzanie wynosi 20 mln USD rocznie na opłacenie personelu, koszty operacyjne, koszty transakcjiitp. Następnie firma sprzedaje spółka portfelowa za 200 milionów dolarów, które pierwotnie nabyła za 100 milionów dolarów, za zysk w wysokości 100 milionów dolarów, a więc pobiera kolejne 20 milionów dolarów opłaty. Biorąc pod uwagę, że firma private equity tej wielkości będzie zatrudniać nie więcej niż jednego lub dwóch tuzinów pracowników, jest to dobra suma pieniędzy, którą można przekazać zaledwie kilku osobom. Starsi specjaliści private equity również będą mieli „skórka w grze" – czyli często są inwestorzy w ich własnym fundusze.

Obowiązki w pracy
Private Equity jest zaangażowany w proces tworzenia bogactwa. Podczas gdy bankierzy inwestycyjni pobierają większość swoich opłat po zakończeniu transakcji, private equity musi przejść kilka etapów w ciągu kilku lat, w tym:

• Dziać się pokazy drogowe w celu podniesienia puli kapitał inwestycyjny
• Zabezpieczenie przepływu transakcji od banków inwestycyjnych, pośredników i specjalistów transakcyjnych
• Kupowanie/inwestowanie w atrakcyjne, solidne firmy
• Wspieranie wysiłków kierownictwa na rzecz rozwoju firmy zarówno w sposób organiczny, jak i poprzez przejęcia
• Zbiór poprzez sprzedaż spółki portfelowej z zyskiem (zwykle od czterech do siedmiu lat dla większości firm)

Analitycy, współpracownicy i wiceprezesi pełnią różne funkcje wspierające na każdym etapie, a dyrektorzy i partnerzy zapewniają sukces na każdym etapie procesu. Poziom zaangażowania dyrektorów i partnerów różni się w każdej firmie, ale zatrudniają oni najlepszych i najzdolniejszych talentów przed i po studiach MBA na niższych poziomach i delegują większość zadań.

Większość wstępnego filtrowania potencjalnych możliwości inwestycyjnych może odbywać się na niższych poziomach (współpracownicy i wiceprezesi otrzymują zestaw inwestycji kryteria, według których ocenia się potencjalne transakcje), podczas gdy starsi ludzie zazwyczaj wkraczają co tydzień na spotkanie przeglądowe inwestycji, aby ocenić, co mają młodzi ludzie wydany.

Zleceniodawcy i partnerzy będą prowadzić negocjacje między firmą a sprzedawca. Po zakupie firmy dyrektorzy i wspólnicy mogą zasiadać w zarządzie i spotykać się z zarządem podczas kwartalnych przeglądów (częściej w przypadku problemów). Wreszcie, zleceniodawcy i partnerzy planują i koordynują z komitetem inwestycyjnym w sprawie pozbawienie i podejmowanie decyzji dotyczących zbiorów oraz strategii uzyskiwania maksymalnych zysków dla swoich inwestorów. Jeśli firma private equity nie odniesie sukcesu na określonym etapie, zazwyczaj można zauważyć, że zleceniodawcy i partnerzy bardziej się angażują, aby wesprzeć wysiłki na tym etapie.

Na przykład, jeśli napływ spraw brakuje, seniorzy wyruszą na wycieczkę objazdową i odwiedzą banki inwestycyjne. Podczas road-shows pozyskiwania funduszy starsi specjaliści private equity będą kontaktować się z inwestorzy instytucjonalni oraz osoby zamożne na poziomie osobistym, a także prowadzić prezentacje. Na etapie pozyskiwania transakcji, zleceniodawcy i partnerzy wkroczą i rozwiną relacje z pośrednikami – zwłaszcza jeśli jest to nowy kontakt i rozwijająca się relacja. Jeśli spółka portfelowa osiąga gorsze wyniki, zleceniodawcy i partnerzy częściej spotykają się na miejscu w firmie, aby spotykać się z kierownictwem.

Fundusze hedgingowe

Potencjał zarobkowy
Podobnie jak ich odpowiedniki na rynku private equity, fundusze hedgingowe zarządzają pulami kapitału w celu zapewnienia korzystnych zwrotów dla swoich klientów inwestorów. Zazwyczaj pieniądze te są pozyskiwane od inwestorów instytucjonalnych i zamożnych inwestorów. Zarządzający funduszami hedgingowymi może zarobić dziesiątki milionów dolarów dzięki podobnej strukturze wynagrodzeń do private equity; fundusze hedgingowe pobierają zarówno roczną opłatę za zarządzanie (zazwyczaj 2% zarządzanych aktywów), jak i opłata za występ (zazwyczaj 20% zwrotów brutto).

Obowiązki w pracy
Fundusze hedgingowe mają zwykle szczuplejsze zespoły niż private equity (zakładając taką samą ilość zarządzanego kapitału) i mogą: mieć więcej swobody w wyborze sposobu wykorzystania i zainwestowania kapitału swoich klientów. Parametry można ustawić na interfejsie użytkownika w przypadku tych rodzajów strategii zarządzający funduszami hedgingowymi może realizować.

W przeciwieństwie do private equity, które kupuje i sprzedaje firmy zwykle w ciągu horyzont inwestycyjny od czterech do siedmiu lat fundusze hedgingowe mogą kupować i sprzedawać środki finansowe papiery wartościowe ze znacznie krótszym horyzont czasowy, a nawet sprzedawać papiery wartościowe na rynkach publicznych w ciągu kilku dni lub godzin od zakupu. Z powodu tego skróconego horyzontu inwestycyjnego zarządzający funduszami hedgingowymi są na co dzień bardziej zaangażowani w swoje inwestycje (w przeciwieństwie do zleceniodawcy i partnerzy private equity), uważnie śledzące trendy rynkowe i branżowe oraz zmiany geopolityczne i gospodarcze wokół świat.

Otrzymując wysoką rekompensatę z tytułu opłat za wyniki, fundusze hedgingowe mogą inwestować (lub handlować) wszystkimi rodzajami instrumenty finansowe, w tym akcje, obligacje, waluty, kontrakty terminowe i opcje.

Dolna linia

Wejście do firmy private equity lub funduszu hedgingowego jest brutalnie konkurencyjne. Wejście do tych organizacji jest praktycznie niemożliwe prosto ze studiów licencjackich.

Pomocne są elitarne, ustandaryzowane wyniki testów, wraz z akademickim rodowodem i działaniami przywódczymi. Przychylnie będą postrzegane ilościowe dyscypliny akademickie (takie jak finanse, inżynieria, matematyka itp.). Na jakość doświadczenia zawodowego patrzy się brutalnie, z cynicznym, bezlitosnym spojrzeniem.

Wielu bankierów inwestycyjnych rozważających swoje możliwości wyjścia często przechodzi na fundusze private equity i hedgingowe na kolejny etap swojej kariery. Ci, którzy chcą wejść na private equity i działalność związaną z funduszami hedgingowymi, powinni popracować kilka krótkich lat (od dwóch do czterech) na nawiasie wybrzuszenia Bank Inwestycyjny lub w elicie firma konsultingowa (np. McKinsey, BCG lub Bain). Obie strona kupującego oraz po stronie sprzedaży praca będzie postrzegana przychylnie przez private equity. W przypadku funduszy hedgingowych praca po stronie kupującego w bank inwestycyjny lub firma private equity będą pozytywnie postrzegane na stanowiskach juniorów.