Jaka jest najlepsza miara zmienności cen akcji?

Wybierając papier wartościowy do inwestycji, inwestorzy patrzą na jego zmienność historyczna aby pomóc określić względne ryzyko potencjalnej transakcji. Liczne metryki mierzyć zmienność w różnych kontekstach, a każdy trader ma swoich faworytów. Dokładne zrozumienie pojęcia zmienność a sposób jej ustalenia jest niezbędny do udanego inwestowania.

Najprostsza definicja zmienności odzwierciedla stopień, w jakim porusza się cena. Akcje, których cena podlega gwałtownym wahaniom — osiąga nowe szczyty i dołki lub nieregularne ruchy — są uważane za wysoce niestabilne. Akcje, które utrzymują względnie stabilną cenę mają niską zmienność. Wysoce niestabilne akcje są z natury bardziej ryzykowne, ale to ryzyko zmniejsza się w obie strony. Inwestując w niestabilne papiery wartościowe, szansa na sukces wzrasta tak samo jak ryzyko porażki. Z tego powodu wielu handlowców z wysoka tolerancja ryzyka zwracać uwagę na wiele miar zmienności, aby pomóc w kształtowaniu ich strategii handlowych.

Odchylenie standardowe

Podstawową miarą zmienności stosowaną przez traderów i analityków jest odchylenie standardowe. Ta metryka odzwierciedla średnią kwotę, jaką cena akcji różniła się od średniej na przestrzeni czasu. Oblicza się ją, określając średnią cenę za ustalony okres, a następnie odejmując tę ​​liczbę od każdego punktu cenowego. Różnice są następnie podnoszone do kwadratu, sumowane i uśredniane w celu uzyskania zmienność.

Ponieważ wariancja jest iloczynem kwadratów, nie jest już w oryginalnej jednostce miary. Ponieważ cena jest mierzona w dolarach, miara wykorzystująca dolary do kwadratu nie jest łatwa do zinterpretowania. Dlatego odchylenie standardowe jest obliczane przez wyciągnięcie pierwiastka kwadratowego z wariancji, co sprowadza je z powrotem do tej samej jednostki miary, co bazowy zestaw danych.

Chartyści używają wskaźnika technicznego zwanego Wstęgi Bollingera do analizy odchylenia standardowego w czasie. Wstęgi Bollingera składają się z trzech linii: prosta średnia ruchoma (SMA) i dwa pasma umieściły jedno odchylenie standardowe powyżej i poniżej SMA. SMA to wygładzona wersja historii cen akcji, ale wolniej reaguje na zmiany. Zewnętrzne prążki odzwierciedlają te zmiany, aby odzwierciedlić odpowiednie dostosowanie do odchylenia standardowego. Odchylenie standardowe jest pokazane przez szerokość wstęg Bollingera. Im szersze wstęgi Bollingera, tym bardziej zmienna jest cena akcji w danym okresie. Akcje o niskiej zmienności mają bardzo wąskie wstęgi Bollingera, które znajdują się blisko SMA.

W powyższym przykładzie wykres Snap Inc. (PSTRYKNĄĆ) z włączonymi pasmami Bollingera. W większości akcje były przedmiotem obrotu w górnych i dolnych zakresach wstęgi w ciągu sześciu miesięcy. Cena wynosiła od około 12 do 18 dolarów za akcję.

Maksymalna wypłata

Innym sposobem radzenia sobie ze zmiennością jest znalezienie maksymalna wypłata. Maksymalny spadek jest zwykle określany jako największa historyczna strata na składniku aktywów, mierzona od szczytu do dołka w określonym przedziale czasu. W innych sytuacjach możliwe jest użycie opcje aby upewnić się, że inwestycja nie straci więcej niż określoną kwotę. Niektórzy inwestorzy wybierają alokacje aktywów z najwyższym historycznym zwrotem dla danego maksymalnego wypłaty.

Wartość wykorzystania maksymalnego wypłaty wynika z faktu, że nie każda zmienność jest zła dla inwestorów. Duże zyski są bardzo pożądane, ale zwiększają również odchylenie standardowe inwestycji. Co najważniejsze, istnieją sposoby na osiągnięcie dużych zysków, jednocześnie próbując zminimalizować wypłaty.

Wiele udanych inwestorzy wzrostu, Jak na przykład William J. O'Neil, szukaj akcji, które rosną bardziej niż rynek w ciągu trend wzrostowy ale nie ruszaj się podczas trend spadkowy. Chodzi o to, aby te akcje pozostały stabilne, ponieważ ludzie trzymają się zwycięzców, pomimo drobnych niepowodzeń. To ujawnia potencjalnych zwycięzców i pozwala inwestorowi wzrostu kupić akcje, w których zmienność jest przeważnie dodatnia, przynajmniej na początku. W miarę upływu czasu akcje w końcu poniosą większe straty podczas trendów spadkowych. Spekulanci postrzegają to jako znak, aby szukać nowych zwycięskich akcji lub iść do kasy przed rynek niedźwiedzia zaczyna się.

A zlecenie stop-loss to kolejne narzędzie powszechnie stosowane w celu ograniczenia maksymalnego wypłaty. W takim przypadku akcje lub inna inwestycja są automatycznie sprzedawane, gdy cena spadnie do ustalonego poziomu. Jednakże, luki może wystąpić, gdy cena porusza się zbyt szybko. Luki cenowe mogą uniemożliwić terminowe działanie zlecenia stop-loss, a cena sprzedaży może być niższa od ustalonej ceny stop-loss.

Beta

Beta mierzy zmienność papieru wartościowego w stosunku do szerszego rynku. Wersja beta 1 oznacza, że ​​papiery wartościowe charakteryzują się zmiennością, która odzwierciedla stopień i kierunek rynku jako całości. Jeśli S&P 500 gwałtownie spada, przedmiotowe akcje prawdopodobnie pójdą w ich ślady i spadną o podobną kwotę.

Względnie stabilne papiery wartościowe, takie jak narzędzia, mają wartości beta mniejsze niż 1, co odzwierciedla ich mniejszą zmienność. Zapasy w szybko zmieniających się branżach, zwłaszcza w sektor technologiczny, mają wartości beta większe niż 1. Beta 0 wskazuje, że bazowy papier wartościowy nie ma zmienności związanej z rynkiem. Gotówka jest doskonałym przykładem, jeśli nie inflacja zakłada się. Istnieją jednak niskie lub nawet ujemne aktywa beta, które mają znaczną zmienność, która jest nieskorelowane z giełdą. Najlepszym przykładem takich aktywów jest złoto i długoterminowe obligacje rządowe.