Definicja ustawy o reinwestycjach wspólnotowych (CRA)

Co to jest wspólnotowa ustawa o reinwestycjach (CRA)?

Community Reinvestment Act (CRA) to ustawa federalna uchwalona w 1977 r. w celu zachęcenia instytucji depozytowych do zaspokajania potrzeb kredytowych dzielnic o niskich i średnich dochodach. CRA wymaga od federalnych regulatorów oceny, jak dobrze każdy bank wypełnia swoje zobowiązania wobec tych społeczności. Ten wynik służy do oceny wniosków o przyszłe zatwierdzenie fuzji banków, statutów, przejęć, otwarcia oddziałów i depozytów.

Zrozumienie wspólnotowej ustawy o reinwestycjach (CRA)

CRA została przyjęta, aby odwrócić urbanistyczną zarazę, która stała się widoczna w wielu amerykańskich miastach w latach 70. XX wieku. W szczególności jednym celem było odwrócenie skutków redlining, wieloletnia praktyka, dzięki której rząd federalny i banki aktywnie zniechęcały i unikały udzielania pożyczek dzielnicom o niższych dochodach i mniejszościom.Celem ustawy było wzmocnienie istniejących przepisów, które wymagały od banków odpowiedniego zaspokajania potrzeb bankowych wszystkich członków społeczności, którym służyły.

Trzech federalnych regulatorów — Biuro Kontrolera Walut, Federalna Korporacja Ubezpieczenia Depozytów (FDIC) oraz Rada Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej— pełnią funkcję nadzorczą w stosunku do agencji ratingowej. Ten ostatni jest jednak głównie odpowiedzialny za ocenę, czy banki państw członkowskich wywiązują się ze swoich zobowiązań prawnych.

ten Rezerwa Federalna wykorzystuje jedną z pięciu metod oceny wyników banku na podstawie jego wielkości i misji. Podczas gdy aktualizacja CRA z 1995 r. wymaga, aby organy nadzoru uwzględniały dane dotyczące kredytów i inwestycji, proces oceny jest nieco subiektywny i nie ma konkretnych kwot, które banki muszą spełnić.

Każdy bank otrzymuje jedną z następujących ocen:

• Wybitny
• Zadowalający
• Wymaga poprawy
• Istotna niezgodność

Fed publikuje internetową bazę danych, z której obywatele mogą korzystać, aby zobaczyć wynik danego banku. Banki są również zobowiązane do dostarczenia konsumentom na żądanie oceny ich wyników.

CRA dotyczy Ubezpieczony przez FDIC instytucje depozytowe, w tym banki krajowe, banki państwowe i kasy oszczędnościowe. Jednakże kasy kredytowe wspierane przez Krajowy Fundusz Ubezpieczeń Akcji Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych oraz inne podmioty pozabankowe są wyłączone z przepisów.

Krytyka CRA

Krytycy CRA, w tym szereg konserwatywnych polityków i ekspertów, twierdzili, że prawo był czynnikiem przyczyniającym się do ryzykownych praktyk pożyczkowych, które doprowadziły do ​​kryzysu finansowego w 2008 roku. Twierdzili, że banki i inni pożyczkodawcy złagodzili pewne standardy zatwierdzania kredytów hipotecznych, aby zadowolić egzaminatorów agencji ratingowych.

Jednak niektórzy ekonomiści, w tym Neil Bhutta i Daniel Ringo z Banku Rezerwy Federalnej, argumentowali w 2015 r., że kredyty hipoteczne oparte na CRA stanowią mały procent z pożyczki subprime wydane w czasie kryzysu finansowego. W rezultacie Bhutta i Ringo doszli do wniosku, że prawo nie było głównym czynnikiem późniejszej dekoniunktury na rynku mieszkaniowym.

CRA spotkała się również z krytyką, że nie jest szczególnie skuteczna. Podczas gdy społeczności o niskich i średnich dochodach odnotowały napływ kredytów po przejściu CRA, badania przeprowadzone przez Jeffreya z Rezerwy Federalnej Gunther doszedł do wniosku, że pożyczkodawcy niepodlegający prawu – to jest spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i inne podmioty niebędące bankami – reprezentują równy udział tych pożyczki.

Modernizacja CRA

Niedawno niektórzy ekonomiści i decydenci sugerowali, że należy zmienić prawo, aby proces oceny był mniej uciążliwy dla banków i nadążać za zmianami w branży. Na przykład fizyczna lokalizacja oddziałów bankowych pozostaje elementem procesu scoringowego, mimo że coraz większa liczba konsumentów prowadzi bankowość internetową.

W 2018 roku kawałek op-ed, Kontrolera Waluty Joseph Otting zapewnił, że przestarzałe podejście CRA za doprowadził do „pustynie inwestycji”, gdzie kredytowej nie jest zalecana ze względu na brak pobliskich oddziałów bankowych. ten ostateczna zasada została wydana 20 maja 2020 r.

Krytycy, tacy jak National Community Reinvestment Coalition, powiedzieli, że: Nowa zasada sprawiła, że ​​agencja ratingowa zmniejszyła odpowiedzialność dużych banków wobec społeczności, ograniczając uwzględnienie oddziałów bankowych i rachunków bankowych w społecznościach. Ale Otting powiedział, że to „wzmocniło i unowocześniło” prawo. Powiedział, że ostateczna zasada zwiększa kredyt na udzielanie kredytów hipotecznych, aby promować dostępność kredytów hipotecznych po przystępnych cenach w obszarach o niższych i umiarkowanych dochodach, oraz zmienia podejście do oceny depozytów, koncentrując się na rosnącej liczbie banków internetowych i banków, które nie polegają na tradycyjnych gałęzie.