Definicja ratingu kredytowego państwa

Co to jest rating kredytowy państwa?

Rating kredytowy państwa jest niezależną oceną zdolność kredytowa kraju lub suwerennego podmiotu. Ratingi kredytowe państw mogą dać inwestorom wgląd w poziom ryzyka związanego z inwestowaniem w dług w danym kraju, w tym wszelkie ryzyko polityczne.

Na wniosek kraju a agencja ratingowa oceni swoje otoczenie gospodarcze i polityczne w celu przyznania mu oceny. Uzyskanie dobrego ratingu kredytowego państwa jest zwykle niezbędne dla krajów rozwijających się, które chcą mieć dostęp do finansowania na międzynarodowych rynkach obligacji.

Zrozumienie ratingów państwowych

Oprócz emisji obligacji na zewnętrznych rynkach długu, kolejną częstą motywacją dla uzyskania przez kraje ratingu kredytowego jest przyciąganie bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ). Wiele krajów poszukuje ratingów od największych i najbardziej znanych agencji ratingowych, aby wzbudzić zaufanie inwestorów. Standard & Poor's, Moody's i Oceny Fitch to trzy najbardziej wpływowe agencje.

Inne znane agencje ratingowe to China Chengxin International Credit Rating Company, Dagong Global Credit Rating, DBRS i Japan Credit Rating Agency (JCR). Podziały krajów czasami emitują własne obligacje państwowe, które również wymagają ratingów. Jednak wiele agencji wyklucza mniejsze obszary, takie jak regiony kraju, prowincje lub gminy.

Ryzyko kredytowe państwa, które znajduje odzwierciedlenie w ratingach kredytowych państw, oznacza prawdopodobieństwo, że rząd może nie być w stanie – lub nie będzie chciał – wywiązać się ze swoich zobowiązań dłużnych w przyszłości. Przy podejmowaniu decyzji o tym, jak ryzykowne może być inwestowanie w danym kraju lub regionie, bierze udział kilka kluczowych czynników. Obejmują one jego wskaźnik obsługi zadłużenia, wzrost krajowej podaży pieniądza, jego wskaźnik importu oraz wariancję jego przychody z eksportu.

Wiele krajów stanęło w obliczu rosnącego ryzyka kredytowego państwa po 2008 kryzys finansowy, wywołując globalne dyskusje na temat konieczności ratowania całych narodów. Jednocześnie niektóre kraje zarzucały agencjom ratingowym zbyt szybkie obniżanie oceny zadłużenia. Agencje były również krytykowane za stosowanie modelu „emitent płaci”, w którym narody płacą agencjom za ich ocenę. Te potencjalne konflikty interesów nie wystąpiłyby, gdyby inwestorzy zapłacili za ratingi.

Przykłady ratingów państwowych

Standard & Poor's przyznaje krajom, które bierze pod uwagę, ocenę BBB lub wyższą klasa inwestycyjna, a oceny BB+ lub niższe są uważane za oceny spekulacyjne lub „śmieciowe”. S&P przyznał Argentynie ocenę CCC w 2019 roku, podczas gdy Chile utrzymało ocenę A+. Fitch ma podobny system.

Agencja Moody's uważa, że ​​ocena Baa3 lub wyższa jest oceną klasy inwestycyjnej, a ocena Ba1 i niższa ma charakter spekulacyjny. Grecja otrzymała od Moody's ocenę B1 w 2019 r., podczas gdy Włochy uzyskały ocenę Baa3. Oprócz ocen na poziomie liter, wszystkie te trzy agencje zapewniają również jednowyrazową ocenę bieżącej perspektywy gospodarczej każdego kraju: pozytywną, negatywną lub stabilną.

Ratingi kredytowe państw w strefie euro

ten Europejski kryzys zadłużenia obniżył ratingi kredytowe wielu krajów europejskich i doprowadził do Niespłacanie greckiego długu. Wiele suwerennych narodów w Europie zrezygnowało ze swoich walut narodowych na rzecz wspólnej waluty europejskiej – euro. Ich długi państwowe nie są już denominowane w walutach krajowych. ten strefa euro kraje nie mogą nakazać swoim narodowym bankom centralnym „drukowania pieniędzy”, aby uniknąć niewypłacalności. Chociaż euro zwiększyło wymianę handlową między państwami członkowskimi, zwiększyło również prawdopodobieństwo niewypłacalności członków i obniżyło wiele ratingów kredytowych państw.