Definicja porzucenia i ratowania
Co to jest porzucenie i ratowanie?
Porzucenie i ratowanie opisuje przepadek z własność i wynikające z tego prawo nad tą własnością przez drugą stronę. Klauzule dotyczące ratownictwa i porzucenia są najczęściej spotykane w marine ubezpieczenie kontrakty.
Kluczowe dania na wynos
- Porzucenie i ratowanie opisuje przepadek mienia i wynikające z niego roszczenie do tego mienia przez drugą stronę.
- Rezygnację i ratunek można dodać jako klauzulę w umowie ubezpieczenia, dając ubezpieczycielowi opcję prawo do roszczenia ubezpieczonego mienia, które zostało zniszczone, a następnie porzucone przez jego właścicieli.
- W przypadku częściowej utraty i ratownictwa ubezpieczony generalnie nie może opuścić mienia i domagać się pełnej wartości.
Zrozumienie porzucenia i ratowania
Porzucenie i ratowanie to termin, który dość często pojawia się w umowach ubezpieczeniowych. Obecność takiej klauzuli oznacza, że ubezpieczyciel ma możliwość słusznego roszczenia ubezpieczonego zaleta lub kawałek mienia, który został zniszczony, a następnie porzucony przez jego właścicieli.
Aby ubezpieczyciel mógł uratować przedmiot, właściciel musi najpierw wyrazić zamiar porzucenie w piśmie. Po zakończeniu tego procesu firma ubezpieczeniowa może zdecydować się na pełne przejęcie uszkodzonego mienia po wypłacie ubezpieczonej wartości ubezpieczonemu.
Wartość sprzedaży nieruchomości może przekroczyć kwotę wypłaconą z roszczenia, więc prawa do ratowania są czasami prawnie kwestionowane przez kilka stron.
Przykłady porzucenia i ratowania
W ubezpieczeniach morskich ubezpieczony ma prawo do porzucenia mienia pod warunkiem akceptacji przez ubezpieczyciela. W przypadku akceptacji, ubezpieczyciel płaci całkowita utrata, zazwyczaj maksymalne rozliczenie możliwe zgodnie z warunkami polisy ubezpieczeniowej, następnie przejmuje ratunek jako właściciel, niezależnie od kwoty uzyskanej z jego późniejszej sprzedaży.
Polisy inne niż morskie zazwyczaj zabraniają porzucenia przez ubezpieczonego i dochodzenia roszczeń o całkowitą stratę. Ubezpieczyciele mogą jednak odstąpić od tego warunku w odpowiednich okolicznościach, jeśli jest to uzasadnione. Na przykład, jeśli statek zatonie i zostanie uznany za zbyt drogi do odzyskania, może zostać uznany za opuszczony. Ubezpieczyciel mógł wtedy domagać się prawa własności i prawa do ratowania zatopionego statku.
Postępy w technologii umożliwiły i opłacalne finansowo dotarcie do wcześniej niedostępnych wraków, co spowodowało wzrost roszczeń ratowniczych.
Alternatywnie ładunek na statku może zostać uszkodzony przez ubezpieczonego niebezpieczeństwo, takich jak piorun lub wyrzucenie za burtę, co skutkuje całkowitą utratą ładunku. Ubezpieczony składa roszczenie, a ubezpieczyciel zaspokoi roszczenie za całkowitą szkodę.
Ubezpieczony musi przenieść na ubezpieczyciela wszelkie prawa, własność i udziały w uszkodzonym ładunku, po czym ubezpieczyciel staje się właścicielem uszkodzonego pozostałego ładunku, co jest znane jako ratunek. Proces przeniesienia praw z uszkodzonego mienia lub mienia nazywa się subrogacja.
Uwagi specjalne
W przypadku częściowej utraty i ratownictwa ubezpieczony może dochodzić tylko wysokości poniesionej szkody, co oznacza, że nie może porzucić mienia i domagać się pełnej wartości.
Jeżeli ubezpieczony zwróci resztki mienia, a ubezpieczyciel również wyrazi zgodę na przyjęcie ratunku, roszczenie zostanie wypłacone w całości, a ubezpieczyciel stanie się właścicielem ratunku. W przypadku wyraźnych strat całkowitych ubezpieczenie zapłaciłoby w całości, więc ubezpieczycielowi przysługuje świadczenie z ratownictwa.
Z niedoubezpieczony całkowita szkoda, ubezpieczony nie byłby w pełni ubezpieczony. Byliby uprawnieni do ratownictwa, ale tylko w takim zakresie, w jakim odszkodowanie za szkodę powiększone o wartość ratownictwa nie przekracza pełnej straty lub rzeczywistej odszkodowanie.
Natomiast w przypadku pełnego pokrycia strata byłaby w całości pokryta. Ubezpieczyciele stają się absolutnymi właścicielami ratownictwa, jeśli takie istnieją, a całkowite dochody ze sprzedaży należą do nich, nawet jeśli dochody mogą być większe niż kwota wypłaconego odszkodowania.