Definicja doktryny najwyższej dobrej wiary

Jaka jest doktryna najwyższej dobrej wiary?

Doktryna najwyższej dobrej wiary, znana również pod łacińską nazwą uberrimae fidei, jest minimalnym standardem, prawnie zobowiązującym wszystkie strony zawierające umowę do uczciwego działania i niewprowadzania w błąd lub zatajania sobie nawzajem krytycznych informacji. Dotyczy wielu codziennych transakcji finansowych i jest jedną z najbardziej fundamentalnych doktryn w ubezpieczenie prawo.

Jak działa doktryna najwyższej dobrej wiary

Doktryna najwyższej dobrej wiary wymaga od wszystkich stron ujawnienia wszelkich informacji, które mogłyby wpłynąć na ich decyzję o zawarciu umowy między sobą. W przypadku rynku ubezpieczeniowego oznacza to, że agent musi ujawnić krytyczne szczegóły dotyczące umowy i jej warunków.

Wnioskodawcy są tymczasem prawnie zobowiązani do przedstawienia wszystkich istotnych faktów, jakie są znane, w tym: dokładne szczegóły dotyczące tego, co należy ubezpieczyć i jeśli odmówiono im ochrony ubezpieczeniowej w przeszłość. Informacje te są wykorzystywane przez ubezpieczycieli do podjęcia decyzji, czy ubezpieczyć wnioskodawcę i ile pobierać za polisę.

Doktryna najwyższej dobrej wiary zapewnia ogólną pewność, że strony zaangażowane w: transakcja są prawdomówne i działają etycznie. Etyczne transakcje obejmują zapewnienie obu stronom dostępu do wszystkich istotnych informacji podczas negocjacji lub przy ustalaniu kwot.

Konsekwencje naruszenia dobrej wiary

W zależności od charakteru transakcji, naruszenie doktryny dobrej wiary może skutkować różnymi konsekwencjami. Najczęściej umowa stworzona z niedokładnymi informacjami wynikającymi z celowej dezinformacji lub oszukańczy zatajenie może spowodować, że umowa stanie się unieważniony.

Ponadto, w przypadku dostarczenia towarów lub świadczenia usług przed odkryciem lub ujawnieniem informacji, strona źle poinformowana może podjąć kroki prawne. Działania prawne mogą obejmować prawo do odzyskania kosztów związanych z realizacją umowy, które mogą zostać uznane za oszukańcze.

Przykład doktryny najwyższej dobrej wiary

Wnioskodawca o ubezpieczenie na życie polisa zostanie poproszona o podanie informacji na temat ich zdrowia i historii rodziny. Na podstawie tych odpowiedzi ubezpieczyciel zdecyduje, czy ubezpieczyć wnioskodawcę i co premia naładować.

Ukrywanie faktów, takich jak na przykład nałóg palenia, jest uważane za materiał przekręcanie które mogą doprowadzić ubezpieczyciela do unieważnienia umowy. Gdyby ubezpieczyciel wiedział, że wnioskodawca pali, składka prawdopodobnie byłaby znacznie wyższa.

Doktryna Najwyższej Dobrej Wiary kontra Zastrzeżenie Emptor

W przeciwieństwie do umów ubezpieczeniowych większość umów handlowych nie opiera się na doktrynie najwyższej dobrej wiary. Zamiast tego wiele osób podlega zastrzeżenie imperatoralub „uwaga kupujących”.

Ta zasada prawa umów nakłada na kupującego obowiązek wykonania należyta staranność przed dokonaniem zakupu. Innymi słowy, sprzedający musi ujawnić tylko informacje wymagane przez kupującego.

Uwagi specjalne

Poza rynkiem ubezpieczeniowym osoby fizyczne działają w dobrej wierze podczas dokonywania różnych transakcji finansowych. Obejmuje to firmy lub osoby fizyczne poszukujące finanse z bankilub instytucje finansowe dostarczające szacunkowe opłaty.

Często szacunki dostarczane przez poszczególnych usługodawców, takich jak hydraulicy i elektrycy, są sporządzane w dobrej wierze. Szacunki w dobrej wierze sugerować, że usługodawca ma pewność co do oszacowania kosztów na podstawie znanych czynników związanych z transakcją.

W tym kontekście nie jest to prawnie wiążące, ponieważ nie wszystkie zmienne są znane. Określone problemy mogą nie być wykrywane przez żadną ze stron, dopóki prace nie zostaną rozpoczęte.