Paradoks definicji racjonalności

Jaki jest paradoks racjonalności?

Paradoksem racjonalności jest obserwacja, w teoria gry oraz ekonomia eksperymentalna, że gracze, którzy dokonują irracjonalnych lub naiwnych wyborów, często otrzymują lepsze wypłaty, a ci, którzy dokonują racjonalnych wyborów przewidzianych przez indukcja wsteczna często uzyskują gorsze wyniki. Paradoks racjonalności wydaje się pokazywać, że istnieją korzyści z irracjonalności lub przynajmniej pozornie irracjonalnego zachowania. Jest to powszechne w grach, które mają Równowagi Nasha, które dają ogólne wyniki, które pozostawiają graczy w gorszej sytuacji, niż mogliby być, gdyby wybrali mniej racjonalne strategie indywidualne. Gdy gracze nie osiągną oczekiwanego rozwiązania równowagi, sugeruje to, że działa coś więcej niż czysto racjonalny indywidualny wybór.

Zrozumienie paradoksu racjonalności

Paradoks racjonalności jest konsekwentnie obserwowany w eksperymentalnych badaniach teorii gier z wykorzystaniem tak znanych gier jak dylemat więźnia, ten dylemat podróżnika, ten dylemat restauracji, gra dobra publicznego i gra stonoga – i podkreśla sprzeczności między intuicją a rozumowaniem oraz między przewidywaniami teorii racjonalnego wyboru a rzeczywistym zachowaniem.

Takie pozornie irracjonalne zachowanie może prowadzić do wyników, których nie da się wytłumaczyć teoriami, które opierają się wyłącznie na indywidualnym racjonalnym wyborze. To, że ludzie nie zawsze zachowują się racjonalnie, jest wyzwaniem dla tradycyjnych teorii ekonomicznych i finansowych, które zakładają indywidualną racjonalność. Na przykład teoria dobra publiczne, który uzasadnia znaczną część polityki publicznej, przewiduje, że jednostki będą racjonalnie konsumować tyle każdego dostępnego dobra publicznego, ile tylko mogą, ale nikt nie zapłaci za nie ani go nie wyprodukuje. Jednak eksperymenty (i doświadczenia w świecie rzeczywistym) pokazują, że często tak nie jest.

Próby wyjaśnienia tych wyników opierają się na dwóch głównych podejściach. Niektórzy postrzegają je jako wyzwanie dla racjonalności indywidualnego wyboru i twierdzą, że uprzedzenia poznawcze muszą odgrywać rolę w nakłanianiu ludzi do irracjonalnych wyborów. Inni modyfikują indywidualność racjonalnego wyboru w kontekście społecznym i twierdzą, że formalne i nieformalne instytucje społeczne pośredniczą w indywidualnym wyborze.

Ekonomia behawioralna

Ekonomia behawioralna wyraźnie uwzględnia czynniki psychologiczne w indywidualnych decyzjach. Różne błędy poznawcze, stany emocjonalne lub proste błędne rozumowanie są podstawową przyczyną obserwowanego zachowania, które różni się od racjonalnego wyboru teorii gier. Badani albo nie mają racjonalnej zdolności do osiągnięcia strategii równowagi, albo kierują się nieświadomymi uprzedzeniami, które mają swoje źródło w nieracjonalnych procesach umysłowych, emocjach lub nawykach zachowania. W niektórych przypadkach opracowano nowe modele, które dostosowują tradycyjną logikę teorii gier w celu odzwierciedlenia tego rodzaju preferencji decydentów.

Nowa ekonomia instytucjonalna

Nowa ekonomia instytucjonalna sugeruje, że wpływy społeczne na indywidualne wybory ekonomiczne są niemal wszechobecne. Z wyjątkiem rozbitka na bezludnej wyspie, decyzje gospodarcze rutynowo podejmowane są w kontekście wielokrotnych warstwy zbiorowych organizacji i instytucji gospodarczych, w tym gospodarstwa domowe, rodziny, firmy biznesowe, kluby i ustrojów.

Racjonalny wybór w bezkontekstowej teorii gier może bardzo różnić się od racjonalnego wyboru, który prawdziwa jednostka przyzwyczajona do pewnego zestawu formalnych i nieformalnych reguł instytucjonalnych i norm zachowania będzie produkować. Uwzględnienie specyficznego otoczenia instytucjonalnego jednostki wprowadza rodzaj metaracjonalności, która jest: zorientowany, z założenia lub spontanicznie, na osiągnięcie bardziej korzystnych wyników dla wszystkich członków Grupa. Podmioty eksperymentalne nieuchronnie zabierają ze sobą ten „bagaż”, gdy biorą udział w grach i wybrać strategie, które odzwierciedlają rozwiązania instytucjonalne, które rozumieją i do których są uwarunkowane; śledzić.

Ekonomia ewolucyjna

Ekonomia ewolucyjna wypełnia lukę między tymi dziedzinami, ponieważ czerpie z biologii ewolucyjnej i psychologii ewolucyjnej w celu wyjaśnienia odchyleń od indywidualnego racjonalnego wyboru. Zgodnie z ekonomią ewolucyjną, jednostki wykazują błędy poznawcze opisane przez ekonomię behawioralną i rozwijają i nieformalne ramy badane przez nową ekonomię instytucjonalną ze względu na selektywne naciski ewolucyjne, które powodują adaptację odpowiedź. Błędy poznawcze i instytucje ekonomiczne wyjaśniające paradoksy racjonalności to grupowe strategie ewolucyjne, które: mogą być przystosowane specjalnie do przezwyciężania tych indywidualnie racjonalnych równowag teorii gier, które są szkodliwe dla Grupa.