Better Investing Tips

Wyjaśnienie modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM)

click fraud protection

Bez względu na to, jak bardzo zdywersyfikujesz swoje inwestycje, zawsze będzie istniał pewien poziom ryzyka. Więc inwestorzy naturalnie szukają stopa zwrotu to kompensuje to ryzyko. ten model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) pomaga obliczyć ryzyko inwestycyjne i jakiego zwrotu z inwestycji powinien oczekiwać inwestor.

Ryzyko systematyczne a ryzyko Ryzyko niesystematyczne

Model wyceny aktywów kapitałowych został opracowany przez ekonomistę finansowego (a później laureata Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii) Williama Sharpe'a, przedstawionego w jego książce z 1970 roku Teoria portfela i rynki kapitałowe. Jego model zaczyna się od założenia, że ​​indywidualna inwestycja zawiera dwa rodzaje ryzyka:

  1. Systematyczne ryzyko – To są ryzyka rynkowe – czyli ogólne niebezpieczeństwa związane z inwestowaniem – których nie da się zdywersyfikować. Stopy procentowe, recesje i wojny to przykłady ryzyka systematycznego.
  2. Ryzyko niesystematyczne – Znane również jako „ryzyko specyficzne”, to ryzyko dotyczy poszczególnych zapasów. Mówiąc bardziej technicznie, reprezentuje składnik zwrotu z akcji, który nie jest skorelowany z ogólnymi ruchami rynkowymi.

Nowoczesna teoria portfela pokazuje, że konkretne ryzyko można usunąć lub przynajmniej złagodzić poprzez dywersyfikacja portfela. Problem polega na tym, że dywersyfikacja nadal nie rozwiązuje problemu ryzyka systematycznego; nawet portfel posiadający wszystkie akcje na giełdzie nie może wyeliminować tego ryzyka. Dlatego przy obliczaniu zasłużonego zwrotu najbardziej nęka inwestorów systematyczne ryzyko.

Formuła CAPM

CAPM ewoluował jako sposób pomiaru tego systematycznego ryzyka. Sharpe stwierdził, że zwrot z pojedynczej akcji lub portfela akcji powinien być równy jego koszt kapitału. Standardową formułą pozostaje CAPM, który opisuje związek między ryzykiem a spodziewany powrót.

Oto wzór:

 R. a. = R. r. F. + β. a. ( R. m. R. r. F. ) gdzie: R. a. = Oczekiwany zwrot z zabezpieczenia. R. r. F. = Stopa wolna od ryzyka. R. m. = Oczekiwany powrót rynku. β. a. = Wersja beta zabezpieczeń. \begin{aligned} &R_a = R_{rf} + \beta_a *\left (R_m - R_{rf} \right)\\ &\textbf{where:}\\ &R_a = \text{Oczekiwany zwrot z zabezpieczenia}\ \ &R_{rf} = \text{Bez ryzyka rate}\\ &R_m = \text{Oczekiwany zwrot na rynku}\\ &\beta_a = \text{Beta bezpieczeństwa}\\ &\left (R_m - R_{rf} \right) = \text{Kapitał własny premia rynkowa} \end{wyrównany} ra=rrF+βa(rmrrF)gdzie:ra=Oczekiwany zwrot z papieru wartościowegorrF=Stopa wolna od ryzykarm=Oczekiwany zwrot na rynkuβa=Wersja beta zabezpieczeń

Punktem wyjścia CAPM jest stopa wolna od ryzyka–zazwyczaj rentowność 10-letnich obligacji rządowych. Dodaje się premię, której inwestorzy kapitałowi żądają jako rekompensatę za dodatkowe ryzyko, które narosną. Ten premia na rynku akcji składa się z oczekiwanego zwrotu z rynku jako całości mniej wolna od ryzyka stopa zwrotu. Premia za ryzyko kapitałowe jest mnożona przez współczynnik, który Sharpe nazwał „beta."

Rola Bety w CAPM

Według CAPM, beta jest jedyną istotną miarą ryzyka akcji. Mierzy relatywną wartość akcji zmienność– to znaczy pokazuje, jak bardzo cena danej akcji skacze w górę iw dół w porównaniu z tym, jak bardzo skacze w górę i w dół cały rynek akcji. Jeśli Cena akcji porusza się dokładnie zgodnie z rynkiem, wtedy beta akcji wynosi 1. Akcje z beta 1,5 wzrosłyby o 15%, gdyby rynek wzrósł o 10% i spadłyby o 15%, gdyby rynek spadł o 10%.

Beta znajduje się poprzez analizę statystyczną indywidualnych, dziennych zwrotów cen akcji w porównaniu z dziennymi zwrotami rynkowymi w dokładnie tym samym okresie. W swoim klasycznym opracowaniu z 1972 r. „Model wyceny aktywów kapitałowych: niektóre testy empiryczne” ekonomiści finansowi Fischer Black, Michael C. Jensen i Myron Scholes potwierdzili, że: zależność liniowa między zwrotami finansowymi portfeli akcji a ich beta. Zbadali ruchy cen akcji na Nowojorska Giełda Papierów Wartościowych w latach 1931-1965.

Beta, w porównaniu z premią za ryzyko kapitałowe, pokazuje wysokość rekompensaty, jakiej inwestorzy kapitałowi potrzebują za podjęcie dodatkowego ryzyka. Jeśli beta akcji wynosi 2,0, stopa wolna od ryzyka wynosi 3%, a rynkowa stopa zwrotu wynosi 7%, nadwyżka zwrotu na rynku wynosi 4% (7% - 3%). W związku z tym nadwyżka zwrotu akcji wynosi 8% (2 x 4%, pomnożenie zwrotu rynkowego przez beta), a całkowity wymagany zwrot akcji wynosi 11% (8% + 3%, nadwyżka zwrotu z akcji plus stopa wolna od ryzyka).

Z obliczeń beta wynika, że ​​bardziej ryzykowna inwestycja powinna przynieść premię ponad stopa wolna od ryzyka. Kwota powyżej stopy wolnej od ryzyka jest obliczana jako premia rynkowa pomnożona przez jej beta. Innymi słowy, znając poszczególne części CAPM, można ocenić, czy aktualna cena akcji jest zgodna z prawdopodobnym zwrotem.

Co CAPM oznacza dla inwestorów

Ten model przedstawia prostą teorię, która daje prosty wynik. Teoria mówi, że jedynym powodem, dla którego inwestor powinien średnio zarabiać więcej, inwestując w jedną a nie inną akcję, jest to, że jedna akcja jest bardziej ryzykowna. Nic dziwnego, że model zdominował współczesną teorię finansową. Ale czy to naprawdę działa?

Nie jest do końca jasne. Najważniejszym problemem jest wersja beta. Kiedy profesorowie Eugene Fama i Kenneth French przyjrzeli się zwrotom z akcji na giełdzie nowojorskiej, Amerykańska Giełda Papierów Wartościowych, oraz Nasdaqstwierdzili, że różnice w wartościach beta w dłuższym okresie nie wyjaśniają wyników różnych akcji. Liniowa zależność między beta a indywidualnymi zwrotami z akcji również załamuje się w krótszych okresach czasu. Wyniki te wydają się sugerować, że CAPM może się mylić.

Podczas gdy niektóre badania budzą wątpliwości co do słuszności CAPM, model jest nadal szeroko stosowany w środowisku inwestycyjnym. Chociaż na podstawie beta trudno jest przewidzieć, jak poszczególne akcje mogą zareagować na określone ruchy, inwestorzy prawdopodobnie mogą to bezpiecznie wywnioskować portfel akcji o wysokim współczynniku beta będzie poruszał się bardziej niż rynek w każdym kierunku, a portfel akcji o niskim współczynniku beta będzie poruszał się mniej niż rynek.

Jest to szczególnie ważne dla inwestorów zarządzający funduszami, ponieważ mogą nie chcieć lub nie mogą trzymać gotówki, jeśli czują, że rynek prawdopodobnie spadnie. Jeśli tak, mogą zamiast tego posiadać akcje o niskim poziomie beta. Inwestorzy mogą dostosować portfel do swojej specyfiki ryzyko-zwrot wymagania, mające na celu utrzymywanie papierów wartościowych o wartości beta powyżej 1, gdy rynek rośnie, oraz papierów wartościowych o wartości beta poniżej 1, gdy rynek spada.

Nic dziwnego, że CAPM przyczynił się do wzrostu wykorzystania indeksowanie–gromadzenie portfela akcji w celu naśladowania określonego rynku lub klasy aktywów – do niechętny do ryzyka inwestorów. Wynika to w dużej mierze z przesłania CAPM, że wyższe zwroty niż na całym rynku można osiągnąć tylko poprzez podejmowanie wyższego ryzyka (beta).

Dolna linia

Model wyceny aktywów kapitałowych w żadnym wypadku nie jest idealną teorią. Ale duch CAPM jest poprawny. Stanowi przydatny środek, który pomaga inwestorom określić, na jaki zwrot zasługują z inwestycji, w zamian za narażenie na nią swoich pieniędzy.

Czym są dyrekcje powiązane?

Czym są dyrekcje powiązane? Dyrekcje powiązane to praktyka biznesowa, w której członek jednej f...

Czytaj więcej

Co to jest obserwator rekinów?

Co to jest obserwator rekinów? Termin obserwator rekinów odnosi się do profesjonalisty lub firm...

Czytaj więcej

Dlaczego istotność statystyczna ma znaczenie

Co to jest istotność statystyczna? Istotność statystyczna odnosi się do twierdzenia, że ​​wynik...

Czytaj więcej

stories ig