Definicja kosztu kapitału: wzór i kalkulacja

Jaki jest koszt kapitału?

Koszt kapitału to wymagany zwrot niezbędny do dokonania budżetowanie kapitałowe wart zachodu projekt, taki jak budowa nowej fabryki. Kiedy analitycy i inwestorzy omawiają koszt kapitału, zazwyczaj mają na myśli średnią ważoną kosztu zadłużenia firmy i kosztu kapitału własnego zmieszanych razem.

Miernik kosztu kapitału jest używany przez spółki wewnętrznie do oceny, czy projekt kapitałowy jest warta nakładów środków, a przez inwestorzy którzy używają go do określenia, czy inwestycja jest warta ryzyka w porównaniu ze zwrotem. Koszt kapitału zależy od zastosowanego sposobu finansowania. Odnosi się do kosztu kapitału własnego, jeśli firma jest finansowana wyłącznie z kapitału własnego, lub do koszt długu jeśli jest finansowany wyłącznie z długu.

Wiele firm korzysta z połączenia długu i kapitału własnego do finansowania swojej działalności, a w przypadku takich firm całkowity koszt kapitału wywodzi się ze średniego ważonego kosztu wszystkich źródeł kapitału, powszechnie znanego jako Średni ważony koszt kapitału (WACC).

Zrozumienie kosztu kapitału

Koszt kapitału stanowi a stawka przeszkód które firma musi przezwyciężyć, zanim będzie mogła wygenerować wartość, i jest szeroko stosowana w procesie budżetowania kapitałowego w celu ustalenia, czy firma powinna kontynuować projekt.

Pojęcie kosztu kapitału jest również szeroko stosowane w ekonomii i rachunkowości. Innym sposobem opisania kosztu kapitału jest koszt alternatywny dokonywania inwestycji w biznes. Mądre kierownictwo firmy będzie inwestować tylko w inicjatywy i projekty, które zapewnią zwroty przekraczające koszt ich kapitału.

Koszt kapitału, z perspektywy inwestora, to zwrot oczekiwany przez każdego, kto dostarcza kapitał na biznes. Innymi słowy jest to ocena ryzyka kapitałów własnych firmy. W ten sposób inwestor może spojrzeć na: zmienność (beta) wyników finansowych firmy, aby określić, czy dana akcja jest zbyt ryzykowna, czy też byłaby dobrą inwestycją.

Średni ważony koszt kapitału (WACC)

Koszt kapitału firmy jest zwykle obliczany przy użyciu formuły średniego ważonego kosztu kapitału, która uwzględnia koszt zarówno kapitału dłużnego, jak i własnego. Każda kategoria kapitału firmy jest ważona proporcjonalnie, aby uzyskać mieszaną stawkę, a formuła uwzględnia każdy rodzaj zadłużenia i kapitału własnego w bilansie firmy, w tym pospolity oraz preferowane akcje, obligacje i inne formy zadłużenia.

Znalezienie kosztu zadłużenia

Każda firma musi na wczesnym etapie opracować strategię finansowania. Koszt kapitału staje się kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji, którą ścieżką finansowania należy podążać: dług, kapitał własny lub kombinacja tych dwóch.

Firmy we wczesnej fazie rzadko mają duże aktywa do zastawu jako zabezpieczenie dla finansowanie dłużne, więc finansowanie kapitałowe staje się domyślnym sposobem finansowania większości z nich. Mniej ugruntowane firmy o ograniczonej historii działalności zapłacą wyższy koszt kapitału niż starsze firmy z solidnymi osiągnięciami, ponieważ pożyczkodawcy i inwestorzy będą domagać się wyższej premii za ryzyko były.

Koszt zadłużenia to jedynie oprocentowanie płacone przez firmę od swojego zadłużenia. Ponieważ jednak koszty odsetek można odliczyć od podatku, dług oblicza się po opodatkowaniu w następujący sposób:

​Koszt długu=Całkowity długKoszty odsetek​×(1−T)gdzie:Koszty odsetek=wewn. spłacony z obecnego zadłużenia firmyT=krańcowa stawka podatkowa firmy​

Koszt długu można również oszacować poprzez dodanie spreadu kredytowego do stopy wolnej od ryzyka i pomnożenie wyniku przez (1 - T).

Znalezienie kosztu kapitału własnego

Koszt kapitału własnego jest bardziej skomplikowany, ponieważ wymagana stopa zwrotu przez inwestorów kapitałowych nie jest tak jasno zdefiniowana, jak przez pożyczkodawców. Koszt kapitału własnego jest przybliżony przez model wyceny aktywów kapitałowych następująco:

​CAPm(Koszt kapitału własnego)=rF​+β(rm​−rF​)gdzie:rF​=wolna od ryzyka stopa zwroturm​=rynkowa stopa zwrotu​

Beta jest używana w formule CAPM do szacowania ryzyka, a formuła wymagałaby beta własnych akcji spółki publicznej. Dla firm prywatnych, a beta jest szacowany na podstawie średniej beta grupy podobnych, publicznych firm. Analitycy mogą udoskonalić tę wersję beta, obliczając ją na podstawie nielewarowanej, po opodatkowaniu. Zakłada się, że beta prywatnej firmy będzie taka sama jak średnia beta w branży.

Całkowity koszt kapitału firmy opiera się na średniej ważonej tych kosztów. Rozważmy na przykład przedsiębiorstwo o strukturze kapitałowej składającej się z 70% kapitału własnego i 30% długu; jego koszt kapitału własnego wynosi 10%, a koszt zadłużenia po opodatkowaniu to 7%.

W związku z tym jego WACC wynosiłby:

$(\mathrm{0.7.}\times 10.\%)+(\mathrm{0.3.}\times 7.\%)=\mathrm{9.1.}\%$(0.7×10%)+(0.3×7%)=9.1%

Jest to koszt kapitału, który zostałby wykorzystany do zdyskontowania przyszłych przepływów pieniężnych z potencjalnych projektów i innych możliwości ich oszacowania aktualna wartość netto (NPV) oraz zdolność do generowania wartości.

Firmy dążą do uzyskania optymalnego miksu finansowania w oparciu o koszt kapitału dla różnych źródeł finansowania. Finansowanie dłużne ma tę zaletę, że jest bardziej efektywne podatkowo niż finansowanie kapitałowe, ponieważ koszty odsetek można odliczyć od podatku i dywidendy na akcje zwykłe są opłacane w dolarach po opodatkowaniu. Jednak zbyt duży dług może skutkować niebezpiecznie wysokimi wpływ, co skutkuje wyższymi stopami procentowymi poszukiwanymi przez kredytodawców w celu zrównoważenia wyższego ryzyka niewykonania zobowiązania.

Koszt kapitału i względy podatkowe

Jednym z elementów, które należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o finansowaniu projektów kapitałowych za pomocą kapitału własnego lub długu, jest możliwość dowolnego podatku oszczędności na zaciąganiu długów, ponieważ koszt odsetek może obniżyć dochód firmy do opodatkowania, a tym samym jej podatek dochodowy odpowiedzialność.

Jednakże Twierdzenie Modiglianiego-Millera (M&M) stwierdza, że ​​wartość rynkowa firmy jest niezależna od sposobu jej finansowania i pokazuje, że przy pewnych założeniach wartość firm lewarowanych i nielewarowanych jest równa, częściowo dlatego, że inne koszty równoważą wszelkie oszczędności podatkowe wynikające ze zwiększonego zadłużenia finansowanie.

Różnica między kosztem kapitału a stopą dyskontową

Koszt kapitału i przecena są nieco podobne i często są używane zamiennie. Koszt kapitału jest często obliczany przez dział finansowy firmy i wykorzystywany przez kierownictwo do ustalenia stopy dyskontowej (lub stopy progowej), którą należy pokonać, aby uzasadnić inwestycję.

To powiedziawszy, kierownictwo firmy powinno kwestionować wewnętrznie generowany koszt kapitału, ponieważ może on być tak konserwatywny, że zniechęca do inwestycji. Koszt kapitału może się również różnić w zależności od rodzaju projektu lub inicjatywy; wysoce innowacyjna, ale ryzykowna inicjatywa powinna wiązać się z wyższym kosztem kapitału niż projekt aktualizacji podstawowego sprzętu lub oprogramowania o sprawdzonej wydajności.

Przykłady ze świata rzeczywistego

Każda branża ma swój własny dominujący koszt kapitału. Dla niektórych firm koszt kapitału jest niższy niż ich stopa dyskontowa. Niektóre działy finansowe mogą obniżać swoje stopy dyskontowe, aby przyciągnąć kapitał lub stopniowo go zwiększać, aby zbudować poduszkę, w zależności od tego, z jakim ryzykiem czują się komfortowo.

Od stycznia 2019 r. transport kolejowy ma najwyższy koszt kapitału na poziomie 11,17%. Najniższy koszt kapitału ponoszą pozabankowe i ubezpieczeniowe firmy świadczące usługi finansowe na poziomie 2,79%. Koszt kapitału jest również wysoki zarówno w przypadku firm biotechnologicznych, farmaceutycznych, producentów stali, firm internetowych (oprogramowania) oraz zintegrowanych firm naftowo-gazowych. Branże te zwykle wymagają znacznych inwestycji kapitałowych w badania, rozwój, sprzęt i fabryki.

Wśród branż o niższych kosztach kapitałowych znajdują się banki centrów pieniężnych, spółki energetyczne, fundusze inwestycyjne na rynku nieruchomości (REIT), detaliczne firmy spożywcze i spożywcze oraz usługi komunalne (zarówno ogólne, jak i wodne). Takie firmy mogą wymagać mniej sprzętu lub korzystać z bardzo stabilnych przepływów pieniężnych.

Często zadawane pytania dotyczące kosztów kapitału

Jaki jest koszt kapitału?

Koszt kapitału służy do określenia niezbędnego zwrotu, jaki firma musi wygenerować przed przejściem do projektu kapitałowego. Zazwyczaj decyzja jest rozsądna, jeśli firma inwestuje w projekt, który generuje większą wartość niż koszt kapitału. W przypadku inwestorów koszt kapitału oblicza się jako średni ważony koszt zadłużenia i kapitału własnego firmy. W tym przypadku koszt kapitału jest jedną z metod analizy profilu ryzyka i zwrotu firmy.

Jak obliczyć koszt kapitału?

Aby obliczyć średni ważony koszt kapitału, brane są pod uwagę wszystkie formy zadłużenia i kapitału własnego. W rezultacie średni ważony koszt jest mieszany. Ogólnie rzecz biorąc, aby obliczyć koszt zadłużenia, weź kwotę odsetek zapłaconych przez firmę od jej zadłużenia i podziel ją przez jej całkowite zadłużenie. Tymczasem, aby obliczyć koszt kapitału własnego, inwestorzy stosują model wyceny aktywów kapitałowych, który uzyskuje przybliżoną wartość. Oblicza się to, biorąc wolną od ryzyka stopę zwrotu, która jest następnie dodawana do wartości beta pomnożonej przez rynkową stopę zwrotu pomniejszoną o wolną od ryzyka stopę zwrotu.

Jaki jest przykład kosztu kapitału?

Rozważmy startup, który ma strukturę kapitałową 90% kapitału własnego i 10% zadłużenia. Koszt kapitału własnego, czyli zwrot, jaki firma płaci swoim udziałowcom za inwestycję w firmę, wynosi 5%. Tymczasem koszt zadłużenia, jaki spłaca wierzycielom, wynosi 15%. Koszt kapitału zostałby obliczony w następujący sposób: (0,9 x 5%) + (0,10 x 15%) = 6%.