Jak fundusze rynku pieniężnego stały się bezpieczniejsze dzięki regule 2a-7?

W momencie powstania w latach 70. fundusze rynku pieniężnego były reklamowane jako „bezpieczne” inwestycje. Zasadniczo ich argument był taki: „Jeśli twoje inwestycje na giełdzie nie pozwalają ci spać w nocy, nadszedł czas, aby dowiedzieć się o bezpieczniejszych alternatywach w funduszach rynku pieniężnego”.

Skupienie się na bezpieczeństwie i solidnych zwrotach było uzasadnione, ponieważ rynki pieniężne tradycyjnie utrzymywały wartość aktywów netto (NAV) w wysokości 1 USD za akcję i zapłacił wyższą stopę procentową niż sprawdzanie kont. Połączenie stabilnej ceny akcji i dobrego oprocentowanie uczyniły z nich dobre miejsca do przechowywania gotówki. To pozycjonowanie utrzymało się do września 2008 r., kiedy Fundusz rezerwowy złamał złotówkę — fraza z branży usług finansowych używana do opisania scenariusza, w którym wartość NAV funduszu rynku pieniężnego spada poniżej 1 USD na akcję.

Podczas gdy krach Funduszu Rezerwowego bezpośrednio zaszkodził stosunkowo niewielkiej liczbie inwestorów, ujawnił, że bezpieczeństwo, na którym polegali inwestorzy przez dziesięciolecia, było iluzją. Fundusz Rezerwowy, który został opracowany przez Bruce'a Benta (człowieka często określanego mianem „ojca rynku funduszy pieniężnych”), nie mógł utrzymać kursu akcji, inwestorzy zaczęli się zastanawiać, który fundusz rynku pieniężnego był bezpieczny.

Upadek Funduszu Rezerwowego zakwestionował definicję „bezpiecznego” i zasadność wprowadzania do obrotu funduszy rynku pieniężnego jako „ekwiwalent w gotówceinwestycje. Służył również jako wyraźne przypomnienie inwestorom o znaczeniu zrozumienia ich inwestycji.

Reguła 2a-7

ten Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) rozpoznał zagrożenie dla system finansowy który byłby spowodowany systemowym załamaniem się funduszy rynku pieniężnego i odpowiadał Zasadą 2a-7. Niniejsze rozporządzenie wymaga, aby fundusze rynku pieniężnego ograniczały swoje instrumenty bazowe gospodarstwa do inwestycji, które mają bardziej konserwatywne zapadalności oraz ratingi kredytowe niż te, które wcześniej były dozwolone. Z perspektywy zapadalności, Reguła 2a-7 stwierdzała, że ​​średnia ważona w dolarach teczka termin zapadalności lokat w funduszu rynku pieniężnego nie może przekraczać 60 dni. Z punktu widzenia ratingu kredytowego nie więcej niż 3% aktywów może być inwestowane w papiery wartościowe, które nie należą do pierwszego lub drugiego najwyższego poziomu rankingu.

Zwiększony płynność wymagania również stały się bardziej rygorystyczne w ramach Reguły 2a-7. Po pierwsze, fundusze podlegające opodatkowaniu muszą posiadać co najmniej 10% swoich aktywów w inwestycjach, które można zamienić na gotówkę w ciągu jednego dnia. Co najmniej 30% aktywów musi być w inwestycjach, które można zamienić na gotówkę w ciągu pięciu dni robocze. Ponadto nie więcej niż 5% aktywów może być przechowywanych w inwestycjach, których zamiana na gotówkę zajmuje więcej niż tydzień.

Fundusze muszą przejść testy warunków skrajnych a także zgodnie z Regułą 2a-7, aby zweryfikować ich zdolność do utrzymania stabilnej NAV w niesprzyjających warunkach. Są zobowiązani do śledzenia i ujawniania NAV w oparciu o wartość rynkowa aktywów bazowych oraz do opublikowania tych informacji z 60-dniowym opóźnieniem po zakończeniu okresu sprawozdawczego.

Wpływ na przemysł i inwestorów

W rzeczywistości uchwalenie zasady 2a-7 nie miało znaczącego wpływu na inwestorów. Wymóg ujawnienia NAV nie był wydarzeniem, ponieważ inwestorzy muszą znaleźć informacje historyczne. Spółki funduszy nie są zobowiązani do jej proaktywnego udostępniania. Plony na funduszach rynku pieniężnego mogą być niższe niż byłyby, gdyby fundusze mogły inwestować w bardziej agresywne opcje, ale różnica to tylko kilka punkty bazowe.

W 2016 r. reformy wymagały od funduszy rynku pieniężnego, aby ich NAV „płynęła” lub podlegała wahaniom. Oznacza to, że fundusze rynku pieniężnego mogą w danym momencie nie mieć stabilnego NAV w wysokości 1 USD.

Dolna linia

Jeśli NAV funduszu rynku pieniężnego spadnie poniżej ceny akcji 1 USD, może to spowodować utratę pieniędzy przez inwestorów. Ponieważ różnica stóp procentowych między funduszem rynku pieniężnego a czekiem lub konto oszczędnościowe jest na ogół niewielka, inwestorzy muszą uważnie obserwować NAV, aby upewnić się, że w pełni korzystają ze swojej stopy procentowej. Innymi słowy, utrata NAV może pochłonąć zyski z odsetek, czyniąc uchwalenie Reguły 2a-7 tylko jedną taktyką na to ryzyko.