Nie trać koszuli na sprzedaż funduszy wzajemnych

Jak zgłaszasz swoje fundusz powierniczy transakcje mogą mieć poważny wpływ na wysokość podatków, które płacisz na koniec roku. Dla tych z Was, którzy przyjmują pasywne podejście do śledzenia podstawy kosztów, możliwe jest, że jeden z poniższych wyników mógł zakończyć się w nadchodzącym zwrot podatku.

Spodziewany wynikWartość funduszy inwestycyjnych na Twoim koncie nieemerytalnym spadła o ponad 30%, więc sprzedałeś część tych funduszy inwestycyjnych ze stratą, aby pokryć wydatki na utrzymanie w ciągu roku. Wynikająca z tego sprzedaż spowodowała stratę kapitałową, którą można było przenieść na przyszłoroczny zeznanie podatkowe. (Sprawdź, czy fundusze inwestycyjne są dla Ciebie odpowiednie w Poznawanie podobnych do hedgingu funduszy inwestycyjnych.)

Nieoczekiwany wynikWartość funduszy inwestycyjnych na Twoim koncie emerytalnym spadła o ponad 30%, więc część z nich sprzedałeś fundusze inwestycyjne, ze stratą, ale otrzymujesz formularz 1099 na koniec roku, który mówi, że masz zysk kapitałowy podlegający opodatkowaniu w wysokości $50,000! Co zaskakujące, możliwe jest poniesienie ogólnej straty na pozycji, ale nadal musisz płacić podatki, gdy sprzedajesz tylko część pakietu.

Unikanie nieoczekiwanych płatności podatek od zysków kapitałowych można to osiągnąć za pomocą czegoś tak prostego, jak zmiana metody używanej do śledzenia i rejestrowania podstawy kosztów dla poszczególnych gospodarstw. Jeśli nie sprzedasz 100% udziałów, IRS daje Ci kilka sposobów alokacji pozostałych kosztów. Niestety, bardzo niewiele osób ma pojęcie, jakiej metody obecnie używają do śledzić ich podstawę kosztową. Domyślam się też, że jeszcze mniej osób zdaje sobie sprawę, że ma wiele metod raportowania, z których mogą wybierać. Zanim będziesz mógł przeanalizować swoją sytuację, musisz zrozumieć podstawy dostępnych metod.

Metody śledzenia podstawy kosztówPierwsze weszło/pierwsze wyszło (FIFO) - Ta metoda najprawdopodobniej będzie odpowiedzialna za nieoczekiwane zyski podlegające opodatkowaniu, ponieważ zakłada, że ​​pierwsze nabyte akcje były pierwszymi akcjami, które sprzedałeś. W przypadku osób, które gromadziły pozycję w funduszu inwestycyjnym przez długi czas, metoda ta zwykle skutkuje największą realizacją osiągać. O ile nie określisz, że używasz innej metody śledzenia podstawy kosztów, IRS używa tej metody jako metody domyślnej. (Dowiedz się, jak najłatwiej skorzystać z papierów wartościowych rynku pieniężnego w Wprowadzenie do funduszy powierniczych rynku pieniężnego.)

Przykład 1: Z biegiem czasu kupiłeś cztery akcje S&P, ale sprzedał jedną akcję w 2008 r. na pokrycie kosztów utrzymania.

1 akcja została zakupiona w 1989 r. + 295
2 akcje zostały zakupione w 1999 r. +1.286 USD (x2)
1 akcja została zakupiona w 2007 + 797 $
Całkowity koszt 4 akcji 3.664 USD.

Końcowy wynik sprzedaży jednej akcji S&P w 2008 r. po cenie 877 USD daje zysk w wysokości 582 USD (877-295 USD). Bolesną częścią tego przykładu jest to, że dana osoba ma całkowitą stratę na pozycji 156 USD (877 x 4 = 3508-3664 USD), którą zgromadził w ciągu ostatnich 20 lat.

Średnia podstawa (jedna kategoria) - W ramach tej metody musisz zsumować całkowitą kwotę, którą kupiłeś w czasie, która obejmuje reinwestowanie dywidendy i zyski kapitałowe. Po zsumowaniu łącznych zakupów należy podzielić łączną liczbę zakupów przez łączną liczbę udziałów. Ta średnia kalkulacja stanowi podstawę, której będziesz używać do wszystkich Akcje, ale okres posiadania akcji, które właśnie zostały sprzedane, jest ustalany na podstawie FIFO. Ta metoda jest najczęściej stosowana przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych. (Wytnij pośredników i opłaty, przeczytaj Informacje o funduszach powierniczych bez obciążenia.)

Przykład 2: Z biegiem czasu kupiłeś cztery akcje S&P, ale sprzedałeś jedną akcję w 2008 r., aby pokryć koszty utrzymania.

1 akcja została zakupiona w 1989 r. + 295
2 akcje zostały zakupione w 1999 r. +1.286 USD (x2)
1 akcja została zakupiona w 2007 + 797 $
Całkowity koszt 4 akcji 3.664 USD.

Każda akcja w tym scenariuszu ma podstawa kosztowa 916 USD (3 664 USD / 4). Końcowy wynik sprzedaży jednej akcji S&P w 2008 r. po cenie 877 USD to strata 39 USD (877 - 916 USD). O ile podstawą kosztową jest średni koszt pozycji skumulowanej, o tyle charakter sprzedaży nadal określany jest na FIFO a więc sprzedaż zostanie zrównana z jedną akcją zakupioną w 1989 roku, co skutkuje długoterminową stratą kapitałową.

Średnia podstawa (podwójna kategoria) - Ta rzadko stosowana metoda jest bardzo podobna do pojedynczej kategorii, ale podzieli obliczenia na dwie części, krótkoterminowe (posiadające rok lub krócej) i długoterminowe (posiadające więcej niż rok) akcje. Średni koszt akcji w każdej kategorii jest następnie obliczany oddzielnie. Ta metoda skutkuje dodatkowym prowadzeniem dokumentacji i wymaga dostarczenia pisemnych instrukcji dla: Twój broker przed sprzedażą, aby broker był w stanie określić, która kategoria akcji jest sprzedany. Ta metoda jest rzadko stosowana przez indywidualnych podatników, ponieważ jeśli przechodzisz przez wszystkie trudy prowadzenia ewidencji i identyfikacji kategorie akcji w momencie sprzedaży, dostępna jest lepsza metoda wymagająca mniej więcej takiego samego nakładu pracy, określonego udziału identyfikacja. (Unikaj nieetycznych inwestycji, przeczytaj Społecznie Odpowiedzialne Fundusze Inwestycyjne.)

Określona identyfikacja udziałuW ramach tej metody możesz zidentyfikować określone akcje, które chcesz sprzedać w momencie sprzedaży. Ta metoda jest najbardziej elastyczna i pozwala zidentyfikować kombinację akcji, która przyniesie najkorzystniejszy wynik podatkowy. To powiedziawszy, ta metoda wymaga prowadzenia dokładnych ksiąg i rejestrów, ponieważ akcjonariusz może wymagać udowodnienia podstawy, która jest używana w każdej sprzedaży. Ponadto ta metoda wymaga przestrzegania dodatkowych formalnych procedur identyfikacji konkretnych partii w momencie sprzedaży.

1. Musisz określić do swojego pośrednik lub agentem poszczególnych akcji, które mają być sprzedane lub przeniesione w momencie sprzedaży lub przeniesienia.
2. Musisz otrzymać pisemne potwierdzenie od swojego brokera lub agenta w rozsądnym terminie od wyszczególnienia poszczególnych akcji, które zostały sprzedane lub przeniesione.

Przykład 3: Z biegiem czasu kupiłeś cztery akcje S&P, ale sprzedałeś jedną akcję w 2008 r., aby pokryć koszty utrzymania.

1 akcja została zakupiona w 1989 r. + 295
2 akcje zostały zakupione w 1999 r. +1.286 USD (x2)
1 akcja została zakupiona w 2007 + 797 $
Całkowity koszt 4 akcji 3.664 USD.

W tym scenariuszu mamy elastyczność, aby określić konkretny udział, który chcemy sprzedać, i zebrać największą stratę. Podczas sprzedaży w 2008 r. wolelibyśmy zrealizować większą stratę, aby zrekompensować inne zyski, dlatego sprzedajemy pierwszą z dwóch akcji zakupionych w 1999 r. Cena sprzedaży będzie taka sama jak w naszych poprzednich przykładach, jedna akcja S&P za 877 USD. Wynikająca z tego strata wynosi 409 USD (877 USD - 1286 USD). (Który kraj ma najsurowsze przepisy dotyczące budowy funduszy inwestycyjnych? Dowiedz się w Jak fundusze inwestycyjne różnią się na całym świecie.)

Kładąc wszystko razemPo wybraniu metody obliczania podstawy kosztowej dla konkretnego portfela funduszu, zasadniczo nie można zmienić metody na inną metodę obliczania kosztów bez zgody IRS. Możesz jednak wybrać inne metody dla innych środków, które możesz posiadać. Dodatkowe informacje na temat czterech dostępnych metod można znaleźć w publikacji IRS 564.

Chociaż wszystkie te metody wydają się niejasnymi obliczeniami, którymi zajmie się Twój księgowy pod koniec roku, pomyśl jeszcze raz. Osiągnięcie najlepszego wyniku w skali roku wymaga proaktywnego podejścia ze strony Ciebie i Twojego doradcy inwestycyjnego w połączeniu z Twoim księgowym. Korzyści uzyskane dzięki zastosowanej metodzie mogą zwiększyć Twoje zyski. W każdym razie rozsądne planowanie pomoże Ci uniknąć nieoczekiwanego bólu związanego z płaceniem podatków w roku spadkowym.

Uwaga: niedawno uchwalona ustawa o nadzwyczajnej stabilizacji gospodarczej z 2008 r. nałoży na dealerów brokerów pełne wymagania dotyczące sprawozdawczości opartej na kosztach w ciągu najbliższych kilku lat. Obecnie brokerzy są zobowiązani do podania całkowitych wartości sprzedaży na Twoim 1099 na koniec roku, więc informacje o zakupie na Twoim zeznaniu podatkowym są zgłaszane wyłącznie przez Ciebie do IRS.

Dla tych z was, którzy otrzymują raporty zysków/strat dołączone do 1099, możecie nabrać otuchy, wiedząc, że są to tylko dodatkowe raporty od twojego brokera i że są one obecnie tworzone, aby dać ludziom wskazówki podczas przygotowywania ich podatki. Skutki nowych przepisów będą oznaczać, że „wskazówką” Twojej firmy maklerskiej będzie w końcu oficjalna korespondencja do IRS, ponieważ Twój pośrednik będzie ostatecznie musiał zgłosić Twoje zyski kapitałowe bezpośrednio do IRS i do Ty. Ta następująca zmiana powinna wzmocnić potrzebę aktywnego prowadzenia dokumentacji, ponieważ FIFO to nie tylko kolejne czteroliterowe słowo. (Nie martwisz się o bycie etycznym inwestorem? Może „grzeszne akcje” mają miejsce w twoim portfolio, czytaj Społecznie (Ir) odpowiedzialne fundusze inwestycyjne.)