Wprowadzenie do kontraktów terminowych na pojedyncze akcje

A przyszłość na jedną akcję (SSF) to kontrakt futures między dwiema stronami. Nabywca SSF, czyli „długa” strona kontraktu, obiecuje zapłacić określoną cenę za 100 akcji jednej akcji w ustalonym z góry terminie w przyszłości (data dostawy). Sprzedający, który jest po „krótkiej” stronie umowy, obiecuje dostarczyć towar po określonej cenie w dniu dostawy.

SSF istnieją od 2002 roku w Stanach Zjednoczonych i handlują na giełdzie OneChicago, wspólnym przedsięwzięciu Chicago Mercantile Exchange (CME) i Giełda opcji w Chicago (CBOE).

SSF są również przedmiotem obrotu na kilku zagranicznych rynkach finansowych, w tym w Indiach, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Obecnie Republika Południowej Afryki ma największy na świecie rynek SSF, na którym dziennie handluje się średnio 700 000 kontraktów.

Historia

W latach 80. zakazano łowienia ryb niskotowarowych tylko dlatego, że Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) i Prowizja od obrotu kontraktami terminowymi na towary (CFTC) nie mogli dojść do porozumienia, który organ regulacyjny miałby władzę nad praktyką.

Jednak w 2000 roku prezydent Bill Clinton podpisał Ustawa o modernizacji kontraktów terminowych na towary (CFMA). Zgodnie z nowym prawem SEC i CFMA pracowały nad planem podziału jurysdykcji, a SSF rozpoczęły handel 8 listopada 2002 r.

Pojedynczy kontrakt futures na akcje

Każda umowa SSF jest ustandaryzowana i obejmuje następujące funkcje:

• Wielkość kontraktu:100 akcji akcji bazowej
• Cykl wygaśnięcia:Zazwyczaj kwartalnie (marzec, czerwiec, wrzesień i grudzień)
• Minimalna fluktuacja cen: 1 cent x 100 akcji = 1 USD
• Ostatni dzień handlowy:Trzeci piątek miesiąca wygaśnięcia
• wymagany margines: Ogólnie 20% wartości gotówkowej akcji

Warunki umowy wymagają Dostawa akcji przez sprzedającego w określonym czasie w przyszłości, zwanym datą wygaśnięcia. Jednak większość umów jest zamykana przed wygaśnięciem. Aby wyjść z otwartej długiej pozycji, inwestor po prostu bierze kompensacja Krótka pozycja.

I odwrotnie, jeśli inwestor sprzedał kontrakt i chce go zamknąć, kupno kontraktu zrównoważy go lub zamknie.

Rozumienie marginesu

W umowie SSF depozyt zabezpieczający to raczej depozyt w dobrej wierze, który firma maklerska trzyma w celu rozliczenia kontraktu. Wymóg depozytu zabezpieczającego w SSF dotyczy zarówno kupujących, jak i sprzedających.

Wymóg 20% ​​reprezentuje Inicjał oraz wymóg konserwacji. W umowie SSF nabywca (długi) nie pożyczył pieniędzy i nie płaci odsetek. Jednocześnie sprzedający (krótki) nie pożyczył akcji. Wymóg depozytu zabezpieczającego dla obu jest to samo. 20% to procent nałożony przez władze federalne, ale indywidualny dom maklerski może wymagać dodatkowych środków.

Wymóg depozytu zabezpieczającego dla SSF jest ciągły. Każdy dniu roboczym, broker obliczy wymagany depozyt zabezpieczający dla każdej pozycji. Inwestor jest zobowiązany do wniesienia dodatkowych środków zabezpieczających, jeśli rachunek nie spełnia wymogu minimalnego depozytu zabezpieczającego.

Spekulacja

Załóżmy, że inwestor jest uparty na akcjach Y. Kupują jeden wrześniowy kontrakt SSF na akcje Y za 30 USD. W następnym tygodniu akcje Y rosną do 36 USD. W tym momencie inwestor decyduje się sprzedać kontrakt za 36 USD, aby zrównoważyć istniejącą (otwartą) pozycję długą. Całkowity zysk z transakcji wynosi 600 USD (6 USD x 100 akcji).

Ten przykład jest prosty, ale przyjrzyjmy się bliżej transakcji.

Wymagany depozyt początkowy wynosił tylko 600 USD (30 USD x 100 = 3000 USD x 20% = 600 USD). Inwestor zarobił więc 100% zwrotu z depozytu zabezpieczającego, co ilustruje znaczną ilość dźwigni wykorzystywanej w handlu SSF. Oczywiście dźwignia działa w obie strony, co może uczynić SSF szczególnie ryzykownymi.

Spójrzmy na inny przykład, gdzie inwestor jest niedźwiedzi na magazynie Decydują się na sprzedaż sierpniowego kontraktu SSF na akcje Z za 60 USD. Giełda Z zachowuje się zgodnie z przewidywaniami inwestora i spada do 50 USD w lipcu. Inwestor kompensuje krótką pozycję, kupując sierpniowy SSF za 50 USD. Oznacza to łączny zysk z transakcji w wysokości 1000 USD (10 USD x 100 akcji).

Ponownie przyjrzyjmy się zwrotowi inwestora z początkowego depozytu. Całkowity zysk osiągnął 1000 USD przy początkowym wymogu depozytu zabezpieczającego w wysokości 1200 USD (60 USD x 100 = 6000 USD x 20% = 1200 USD). Przekłada się to na przyzwoity zwrot w wysokości 83%.

Hedging

Przegląd gospodarstw niskotowarowych nie byłby kompletny bez wzmianki o wykorzystaniu tych umów do: żywopłot pozycja w magazynie. Aby zabezpieczyć długą pozycję na akcjach, inwestor musi po prostu sprzedać kontrakt SSF na te same akcje. Jeśli cena akcji spadnie, zyski w SSF będą działać w celu zrównoważenia strat w akcjach bazowych.

Jest to jednak rozwiązanie tymczasowe, ponieważ SSF wygaśnie.

Rozważmy inwestora, który kupił 100 akcji N po 30 dolarów. W lipcu cena akcji wynosi 35 USD. Inwestor jest zadowolony z niezrealizowanego zysku w wysokości 5 USD na akcję, ale obawia się, że zysk może zostać zniszczony w jeden zły dzień. Inwestor chce jednak zatrzymać akcje przynajmniej do września, aby otrzymać nadchodzący wypłata dywidendy.

Aby zabezpieczyć długą pozycję, inwestor sprzedaje kontrakt SSF o wartości 35 USD. Niezależnie od tego, czy akcje rosną, czy spadają, inwestor zablokował zysk w wysokości 5 USD na akcję. W sierpniu inwestor sprzedaje akcje po cenie rynkowej i odkupuje kontrakt SSF.

Cena września	Wartość 100 akcji	Zysk lub strata na SSF	Wartość netto
$30	$3,000	+$500	$3,500
$35	$3,500	0	$3,500
$40	$4,000	-$500	$3,500

Rysunek 1. Śledzenie zysków/strat na kontraktach terminowych na pojedyncze akcje

Do czasu wygaśnięcia SSF we wrześniu inwestor będzie miał wartość netto zabezpieczonej pozycji w wysokości 3500 USD. Wadą? W przypadku dramatycznego wzrostu akcji, inwestor nadal jest zablokowany na 35 USD za akcję.

SSF vs. Handel akcjami

W porównaniu do bezpośredniego handlu akcjami, SSF mają kilka zalet:

• Wpływ:W porównaniu do kupowania akcji z marżą, inwestowanie w SSF jest mniej kosztowne. Inwestor może skorzystać wpływ kontrolować więcej zapasów przy mniejszych nakładach pieniężnych. Marża na magazynie wynosi zazwyczaj 50%.
• Łatwość zwarcia: Biorąc Krótka pozycja w SSF jest prostsze, może być mniej kosztowne i można je wykonać w dowolnym momencie (nie ma uptick zasady).
• Elastyczność: Inwestorzy SSF mogą wykorzystywać instrumenty do: spekulować, zabezpieczać lub tworzyć strategie spreadów.

Gospodarstwa niskotowarowe mają również wady. Obejmują one:

• Ryzyko:Inwestor, który ma długą pozycję na akcjach, może stracić tylko to, co zainwestował. W kontrakcie SSF istnieje ryzyko straty znacznie większej niż początkowa inwestycja (depozyt zabezpieczający).
• Brak przywilejów akcjonariuszy:Właściciel SSF nie ma prawa wyborcze oraz brak prawa do dywidendy.
• Wymagana czujność: SSF to inwestycje, które wymagają od inwestorów dokładniejszego monitorowania ich pozycji, niż wielu chciałoby to robić. Ponieważ konta SSF są oznakowane na rynku w każdy dzień roboczy istnieje możliwość, że firma maklerska może wydać wezwanie do uzupełnienia depozytu, wymagając od inwestora podjęcia decyzji, czy zdeponować dodatkowe środki, czy szybko zamknąć pozycję.

Porównanie z opcjami na akcje

Inwestowanie w SSF różni się od inwestowanie w kontrakty na opcje kapitałowe na kilka kluczowych sposobów:

• Pozycja długich opcji:Inwestor ma prawo, ale nie obowiązek, do zakupu lub dostarczenia akcji w przypadku długiej rozmowy lub długo stawiać pozycji, odpowiednio. W przypadku długiej pozycji SSF inwestor jest zobowiązany do dostarczenia akcji.
• Ruch na rynku:Opcje inwestorzy stosują czynnik matematyczny, delta, który mierzy związek między opcjami premia oraz bazową cenę akcji. Czasami wartość kontraktu opcyjnego może zmieniać się niezależnie od ceny akcji. Z kolei kontrakt SSF będzie znacznie ściślej śledzić ruchy akcji bazowych.
• Cena inwestowania: Gdy inwestor opcji zajmuje długą pozycję, płaci premię za kontrakt. Premia jest często nazywana a marnowanie aktywów i z czasem straci na wartości. Następnie, po wygaśnięciu, chyba że umowa opcji jest przy forsie, jest bezwartościowy, a inwestor stracił całą premię. (Jednak, podobnie jak kontrakty futures na pojedyncze akcje, opcje można zamknąć przed wygaśnięciem.) SSF wymagają wstępnego depozytu zabezpieczającego i określonego poziomu utrzymania środków pieniężnych.

Dolna linia

SSF oferują elastyczność, większą dźwignię finansową i krótkie branie w porównaniu do zwykłego handlu akcjami bazowymi. Potencjalni inwestorzy w SSF powinni jednak dokładnie przeanalizować ryzyko/nagroda profil tych instrumentów i upewnij się, że są one odpowiednie dla ich osobistych celów.

SSF nie spodobały się traderom w porównaniu z niektórymi innymi kontraktami terminowymi, takimi jak te związane z ropą naftową, złotem czy indeksem S&P 500. Brak handlu SSF sprawia, że ​​jest ich dużo mniej ciekły niż rzeczywiste zapasy, które reprezentują.