Jak Morningstar ocenia i ocenia fundusze inwestycyjne
Morningstar, Inc. (NASDAQ: PORANEK) po raz pierwszy wprowadził swój system ratingowy w 1985 r. Prosta, łatwa do zrozumienia platforma Morningstar szybko stała się ulubieńcem analityków, doradców i inwestorów indywidualnych w świecie funduszy inwestycyjnych. Dziś, Morningstar jest jednym z najbardziej wpływowych i wybitnych zasobów inwestycyjnych na świecie, i jest to firma, której każda zainteresowana osoba powinna poświęcić trochę czasu, aby lepiej ją zrozumieć.
Rangi Morningstar fundusze inwestycyjne w skali od jednej do pięciu gwiazdek. Rankingi te opierają się na wynikach funduszu – z korektami o ryzyko i koszty – w porównaniu z funduszami w tej samej kategorii. Każdy fundusz otrzymuje oddzielne oceny na okresy trzy-, pięcio- i 10-letnie, które łączy w ocenę ogólną.
Firma twierdzi, że jej rankingi funduszy inwestycyjnych są „obiektywne, oparte całkowicie na matematycznej ocenie wyników w przeszłości”. Chociaż jest to powierzchowna prawda – wszystkie rankingi Morningstar są oparte na matematyce – nie widać, jak wrażliwy jest proces rankingu na dwa czynniki subiektywne: wagę wzoru matematycznego i klasyfikację funduszu do konkretnego Kategoria.
System oceny gwiazdek
Morningstar jest najbardziej znany ze swojego systemu oceny gwiazdek, który przypisuje każdemu funduszowi ranking od jednej do pięciu gwiazdek na podstawie wcześniejszych wyników w porównaniu z funduszami rówieśniczymi. Oceny w gwiazdkach są oceniane na krzywej; górne 10% funduszy otrzymuje pięć gwiazdek, następne 22,5% cztery gwiazdki, środkowe 35% trzy gwiazdki, następne 22,5% dwie gwiazdki, a dolne 10% jedną gwiazdkę.
Morningstar nie oferuje abstrakcyjnego ratingu dla żadnego funduszu; wszystko jest względne i dostosowane do ryzyka. Wszystkie fundusze są porównywane ze swoimi odpowiednikami, a wszystkie zwroty są mierzone pod kątem poziomu ryzyka, które menedżerowie portfela musiał założyć, aby wygenerować te zwroty.
Nawet oceny ryzyka i zwrotu są dokonywane w skali względnej. Górne 10% funduszy o najniższym zmierzonym ryzyku otrzymuje oznaczenie niskiego ryzyka, kolejne 22,5% jest poniżej średniej i tak dalej. Podobnie, najwyższe 10% fundusze o najwyższym zwrocie otrzymują oznaczenie najwyższego zwrotu Morningstar.
Sektory i kategorie
Morningstar organizuje wszystkie badania akcji według sektorów rynku, umożliwiając inwestorom i analitykom porównanie akcji o podobnych zainteresowaniach. Niektóre z sektorów akcji Morningstar obejmują sektory cykliczne, podstawowe materiały, usługi finansowe, defensywne, użyteczności publicznej, usługi komunikacyjne, energetykę i technologię.
W październiku 2010 r. Morningstar przerobił swój system klasyfikacji sektorów, sugerując, że nowy system jest „bardziej logiczny” i „łatwiejszy do zrozumienia”. decyzje podejmowane przez zarządzających portfelami”. Wszystkie akcje, fundusze i portfele zostały podzielone na trzy szerokie sektory: cykliczny, obronny i Wrażliwy. Każdy taki supersektor zawiera trzy lub cztery podgrupy.
W każdej podgrupie istnieje wiele branż. Każda akcja należy do jednej z prawie 150 branż w oparciu o to, jak Morningstar najlepiej identyfikuje podstawowy model biznesowy firmy. Według Morningstar akcje te są klasyfikowane na podstawie przeglądu „raportów rocznych, wkładu Form 10-Ks i Morningstar Equity Analyst”.
Każdy fundusz Morningstar można szybko porównać pod kątem ekspozycji w trzech supersektorach, ale dokładniejszy przegląd jest możliwy na poziomie podgrupy.
Jak Morningstar mierzy zmienność
Morningstar jest przesiąknięty nowoczesna teoria portfela (MPT), filozofia inwestycyjna koncentrowała się na minimalizowaniu ryzyka i maksymalizacji oczekiwanych zwrotów poprzez strategiczną dywersyfikację aktywów. Pierwotne pomiary zmienności Morningstar pochodzą prosto z MPT: odchylenie standardowe, średnia i współczynnik Sharpe'a.
Odchylenie standardowe to podstawowa koncepcja statystyczna, która określa, jak szeroki był zakres wyników funduszu. Fundusz o mniej spójnych zwrotach w czasie – liczby są bardziej rozłożone – ma wyższe odchylenie standardowe. Oblicz odchylenie standardowe, wyciągając pierwiastek kwadratowy z wariancji zwrotu funduszu, która jest po prostu kwadratem różnic od średniego zwrotu. Jest to rozsądny i niekontrowersyjny wskaźnik zmienności.
Średnia to tylko średni zwrot funduszu. Morningstar oblicza średnią na podstawie rocznego średniego miesięcznego zwrotu; jeśli fundusz zyskał 80% w ciągu roku, jego średnia roczna stopa zwrotu wynosiła 6,67% (80% podzielone przez 12 miesięcy). Podstawową funkcją średniej jest służenie jako jednostka podstawowa dla odchylenia standardowego.
Ostatnim ze wskaźników zmienności MPT Morningstar jest współczynnik Sharpe'a, który określa, ile dodatkowego zwrotu inwestor otrzymuje za daną kwotę dodatkowego założonego ryzyka. laureat Nagrody Nobla William F. Sharpe stworzył koncepcję stojącą za wskaźnikiem Sharpe'a w 1966 roku i od tego czasu jest ulubieńcem branży finansowej. Oblicz współczynnik Sharpe'a inwestycji za pomocą następującego wzoru:
Sharpe (Inwestycja)=Standardowe odchylenie inwestycjiŚredni zwrot−Stopa zwrotu wolna od ryzyka
Dzięki wskaźnikowi Sharpe'a Morningstar może porównywać wyniki jednego portfela z innym na podstawie skorygowanej o ryzyko.
Pozycja Decile na rynku niedźwiedzi
Pozycja decylowa rynku bessy jest miarą zmienności i ryzyka niezgodną z MPT w zestawie narzędzi Morningstar. Zasadniczo Morningstar porównuje każdy fundusz akcyjny z indeksem S&P 500 oraz każdy fundusz obligacji lub fundusz o stałym dochodzie z indeksem Lehman Brothers Aggregate Index. Wszystkie fundusze akcji i wszystkie fundusze obligacji są mierzone względem siebie i przypisywane rankingom decylowym zgodnie z ich wynikami podczas rynków bessy. To bardziej wyrafinowany sposób spojrzenia na uchwycenie minusów.
Ranking Morningstar Analyst dla funduszy
Standardowa ocena gwiazdek Morningstar jest wsteczna; informuje inwestora, które fundusze osiągnęły najlepsze wyniki w okresie trzech, pięciu lub dziesięciu lat. Jednym z powszechnych nieporozumień jest to, że Morningstar przyznaje wyższe oceny w gwiazdkach funduszom, które spodziewają się osiągać lepsze wyniki w przyszłości, co nie jest prawdą. W systemie oceny gwiazdek nie ma elementów predykcyjnych ani nakazowych.
Morningstar ma wskaźnik wybiegający w przyszłość: rating analityka dla funduszy. Rating analityka jest podsumowaniem „przekonania Morningstar co do zdolności funduszu do osiągania lepszych wyników”. Grupa rówieśnicza i/lub odpowiedni poziom odniesienia na podstawie skorygowanej o ryzyko."
Oceny analityków są oceniane w systemie pięciostopniowym, z trzema ocenami pozytywnymi: złotym, srebrnym i brązowym, a także oceną neutralną i oceną ujemną. Morningstar określa oceny analityków w oparciu o ocenę funduszu w pięciu filarach: proces, wydajność, ludzie, jednostka dominująca i cena. Najlepsze są fundusze złota i to te, do których analitycy Morningstar mają największe zaufanie. Srebrne fundusze mają przewagę we wszystkich pięciu filarach. Fundusze z brązu wykazują „znaczące korzyści w kilku”, choć nie we wszystkich, filarach. Fundusze neutralne nie cieszą się zaufaniem analityków z powodu nadwyżek lub gorszych wyników. Ujemne fundusze wykazują wady, które zdaniem analityków mogą utrudnić przyszłe wyniki.