Jak ryzyko ratingu kredytowego wpływa na obligacje korporacyjne

Jak ryzyko ratingu kredytowego wpływa na obligacje korporacyjne

Według SEC (2013) kluczowe ryzyka obligacji korporacyjnych to ryzyko niewypłacalności (określane również jako ryzyko kredytowe), ryzyko stopy procentowej, ryzyko ekonomiczne, ryzyko płynności i inne istotne ryzyka, w tym ryzyko kupna i zdarzenia. Wyższe ryzyko niewykonania zobowiązania jest głównym powodem, dla którego emitenci obligacji o ratingu spekulacyjnym muszą płacić wyższe stopy procentowe, które idą w parze z tzw. ryzykiem migracji kredytowej (lub ryzykiem ratingu kredytowego), które jest częścią ryzyka kredytowego rozbudowa. Ratingi kredytowe, dostarczane przez agencje ratingowe, takie jak S&P i Moody's, mają na celu przechwytywanie i kategoryzowanie ryzyko kredytowe.

Według Buntownik (2009) ryzyko migracji kredytowej opisuje ryzyko „potencjalnej bezpośredniej straty wynikającej z ratingów wewnętrznych/zewnętrznych” nachylenie lub uaktualnić a także potencjalne straty pośrednie, które mogą powstać w wyniku zdarzenia migracji kredytowej”, określane również jako ryzyko ratingu kredytowego lub ryzyko obniżenia ratingu.

Ryzyko kredytowe i postrzeganie inwestorów

Kluczem jest to, co postrzegają inwestorzy. Na przykład wiele razy, gdy a obligacja korporacyjna ma obniżony rating kredytowy, obniży się również jego cena. Rzeczywistość jest jednak taka, że ​​to nie spadający rating kredytowy bezpośrednio obniża cenę. Zamiast tego to postrzegana wartość tej obligacji w umysłach inwestorów jest odpowiedzialna za spadek ceny. Jest to więc coś więcej niż tylko ocena kredytowa, ponieważ jest to tylko jedna z rzeczy, które inwestorzy biorą pod uwagę przy ustalaniu ceny obligacji korporacyjnych. Oznacza to również, że cena obligacji może również spaść przed spadkiem stopy procentowej. Cena obligacji może również spaść z powodu innych obaw inwestorów. Podobnie, każdy wzrost stopy procentowej obligacji może również prowadzić do wzrostu ceny obligacji.

Oznacza to, że właściwa procedura po obniżeniu ratingu obligacji polega na zbadaniu przez inwestorów co spowodowało ten spadek, aby sprawdzić, czy są to problemy krótkoterminowe, czy długoterminowe? kwestie. Dodatkowo inwestorzy powinni również ocenić swoje tolerancja ryzyka przy rozważaniu zmiany oprocentowania obligacji w celu ustalenia, czy nowy strategia inwestycyjna byłoby mądrzejszą opcją.

Migracja ryzyka kredytowego i prawdopodobieństwo niewypłacalności

Ryzyko kredytowe emitenta określa prawdopodobieństwo domyślny w danym okresie. Według BBMMS (2010)migracja kredytowa odnosi się w szczególności do przejścia emitenta papierów wartościowych z jednej klasy ryzyka do nowej. Na przykład przejście do stanu domyślnego byłoby stanem migracji. Jest to jednak szczególna klasa migracji, klasa absorbująca lub ryzyko. Dzieje się tak, ponieważ gdy nastąpi niewykonanie zobowiązania, istnieje kwota straty, która jest taka, jaka jest ryzyko minus ewentualne odzyskiwanie.

W przeciwieństwie do migracji kredytów do wartości domyślnych, określanie wartości innych migracji działa nieco inaczej. Prawdopodobieństwo takiej migracji określa się poprzez analizę danych historycznych. Istotna różnica między niewykonaniem zobowiązania a innymi tego typu migracjami polega na tym, że inne stany ryzyka nie powodują automatycznie utraty wartości papierów wartościowych emitowanych przez firmę. Zamiast tego, ich prawdopodobieństwo niewypłacalności zmienia się w oparciu o nowe dane historyczne. Więc market-to-market transakcje nadają wartość takim migracjom ze względu na wpływ na stopy przepływu w przyszłości, które będą zależeć od spreadów kredytowych, które różnią się w zależności od stanu kredytu.

Dane historyczne tutaj informują inwestorów o częstotliwości niewykonania zobowiązania w zależności od tego, jak chcą określić termin. Agencja ratingowa może również podać historyczną częstotliwość niewykonania płatności w ciągu 90 dni. W rzeczywistości niektóre banki i agencje przechowują nawet historie niewypłacalności w przypadku bankructwa lub nieodebranych płatności. Takie dane historyczne są jednak tylko w pewnym stopniu przydatne dla inwestorów, ponieważ nie pozwalają im wiedzieć, jakich stóp default powinni się spodziewać.

Oceny kredytowe

Jedną z powszechnych procedur, które można tutaj zastosować, jest mapowanie częstotliwości wartości domyślnych za pomocą oceny od agencji. Pamiętać; jednak takie oceny nie są w żaden sposób a bezpośredni miara prawdopodobieństwa niewykonania zobowiązania. Agencje oceniają nie zdolność kredytową emitenta papierów wartościowych, ale jakość ich ryzyka. Ta cecha ryzyka jest określana jako dotkliwość możliwych strat, która obejmuje zarówno prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania, jak i to, co zostanie odzyskane w przypadku niewykonania zobowiązania. Oznacza to, że rating danej emisji nie zawsze dokładnie odpowiada ratingom i prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania firmy, która go wydała. Istnieje jednak korelacja między historyczną częstotliwością niewypłacalności a zarówno emisją, jak i ratingami emitenta. Wiele banków ustala nawet wyniki wewnętrznie i mapuje je wraz z ratingami agencji, aby samodzielnie określić częstotliwość niewypłacalności.

Różne źródła potwierdzają, że migracja ratingów kredytowych musi odgrywać integralną rolę w bardziej ogólnej dziedzinie ryzyko kredytowe ocena obligacje przedsiębiorstw. W związku z tym w ciągu ostatnich lat informacje w poprzednich publikacjach na temat ryzyka kredytowego wzrosły. Istnieją istotne informacje na temat ryzyka migracji i niewypłacalności, ze szczególnym uwzględnieniem różnych obaw inwestorów. Można skoncentrować się po prostu na przeglądzie wszystkich danych historycznych. Inny mógłby użyć technik statystycznych, takich jak Credit Metrics J.P. Morgana (opublikowany po raz pierwszy w 1997 r.) lub RiskCalc i tak dalej, aby skupić się na technikach modelowania prawdopodobieństw domyślne lub oceny.

Dolna linia

Ryzyko migracji kredytowej jest zasadniczą częścią oceny ryzyka kredytowego w ogóle. Analiza ryzyka migracji kredytowej jest podstawową techniką w Metrykach Kredytowych, jak również w innychVaR modele. Badanie autorstwa Nickell i in. potwierdził w 2007 roku, że tego typu ramy mierzące ryzyko kredytowe związane z portfelami papiery wartościowe nieterminowe mogą zrewolucjonizować zarządzanie ryzykiem kredytowym i jego pomiar techniki.